Instytut Kultury Europejskiej w Gnieźnie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
m Rw23 przeniósł stronę Collegium Europaeum Gnesnense do Instytut Kultury Europejskiej w Gnieźnie: nieaktualna nazwa |
(Brak różnic)
|
Wersja z 16:52, 8 mar 2017
{{{jednostka macierzysta}}} | |
Collegium Europaeum Gnesnense w Gnieźnie | |
Data założenia |
2000 |
---|---|
Typ |
{{{typ}}} |
Patron |
{{{patron}}} |
Państwo | |
Adres |
ul. Kostrzewskiego 5/7 |
{{{stanowisko zarządzającego}}} |
{{{zarządzający}}} |
Członkostwo | |
Położenie na mapie Gniezna Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Strona internetowa |
Instytut Kultury Europejskiej, dawniej Kolegium Europejskie im. Jana Pawła II, Collegium Europaeum Gnesnense (IKE, CEG) – jednostka podstawowa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, mająca swoją siedzibę w Gnieźnie. Uczelnia powstała w 2000 roku. Obecnie dyrektorem jest prof. zw. dr hab. Leszek Mrozewicz.
Historia
Instytut powstał jako Collegium Europaeum Gnesnense - Kolegium Europejskie 12 marca 2000 roku, dekretem erekcyjnym Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego. W tym samym roku rozpoczęto budowę kompleksu budynków przy ulicy Kostrzewskiego. Pierwszą, tymczasową siedzibą był jeden z budynków Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego. 2 czerwca 2003 roku oddano do użytku kompleks trzech budynków - części dydaktycznej, akademika ze stołówką oraz sali sportowej. 30 maja 2005 Senat Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu nadał Kolegium Europejskiemu w Gnieźnie imię Jana Pawła II[1]. Dnia 29 czerwca 2009 Senat Uniwersytetu zdecydował o powołaniu w Gnieźnie Instytutu Kultury Europejskiej, który rozpoczął działalność z dniem 1 września 2009[1]. W latach 2004-2015 Instytut wraz z I Liceum Ogólnokształcącym w Gnieźnie prowadził eksperyment pedagogiczny klasa akademicka, jako jeden z profili nauczania[2]. Uczniowie uczestniczyli w wykładach i konferencjach, organizowanych przez Instytut oraz mieli własne zajęcia z komunikacji europejskiej z wykładowcami Instytutu[3].
Struktura Instytutu
Dyrektorzy
Pierwszym dyrektorem ówczesnego Kolegium Europejskiego, w latach 2000-2008 był dr hab. Aleksander Mikołajczak, prof. UAM. Drugim, obecnym jest prof. Leszek Mrozewicz. Funkcję zastępcy dyrektora pełni dr hab. Marek Kaźmierczak, prof. UAM[4].
Pracownicy
W Instytucie zatrudnionych jest trzynastu pracowników samodzielnych, w tym czterech profesorów zwyczajnych, siedmiu profesorów nadzwyczajnych UAM oraz dwóch doktorów habilitowanych. Ponadto Instytut posiada trzynastu adiunktów ze stopniem doktora[4].
Zakłady
Nazwa Zakładu | Kierownik |
---|---|
Zakład Komunikacji Kulturowej | dr hab. Eliza Grzelak, prof. UAM |
Zakład Kultury Europy Wschodniej i Południowo-Wschodniej | prof. zw. dr hab. Orest Krasivskyy |
Zakład Kultury i Tradycji Antycznej | prof. zw. dr hab. Leszek Mrozewicz |
Zakład Kultury Judaizmu Europejskiego | ks. dr hab. Waldemar Szczerbiński, prof. UAM |
Zakład Kultury Zachodnioeuropejskiej | prof. zw. dr hab. Zbigniew Sareło |
Zakład Kultury Współczesnej i Multimediów[5] | dr hab. Grażyna Gajewska, prof. UAM |
Zakład Studiów Gnieźnieńskich | prof. zw. dr hab. Janusz Karwat |
Zakład Teorii i Badań Interdyscyplinarnych | dr hab. Beata Frydryczak, prof. UAM |
Program dydaktyczny
Obecnie Instytut Kultury Europejskiej prowadzi studia stacjonarne pierwszego stopnia na kierunkach:
- komunikacja europejska
- cywilizacja zachodnioeuropejska
- projektowanie kultury
Ponadto kierunek komunikacja europejska prowadzony jest w ramach studiów stacjonarnych i niestacjonarnych drugiego stopnia. Pozostałe kierunki odbywają się również w ramach studiów niestacjonarnych pierwszego stopnia[6].
Budynki uczelnianie
Kompleks budynków IKE został oddany do użytku z dniem 2 czerwca 2003 roku. W skład budynku dydaktycznego, na jego trzech kondygnacjach mieszczą się różnej wielkości sale wykładowe, pracownie komputerowe, pomieszczenia dla władz uczelni i jej administracji, pokoje pracowników naukowych. Znajduje się w nim także biblioteka z magazynem, mogącym pomieścić pięćdziesiąt tysięcy woluminów oraz czytelnią przygotowaną do jednoczesnego przyjęcia ponad pięćdziesięciu studentów[1]. Drugim budynkiem jest akademik wraz ze stołówką. W trzecim budynku znajduje się sala sportowa.
Publikacje
Instytut zajmuje się regularną publikacją:
- Studia Europaea Gnesnensia - wydawane w ramach teorii i badań interdyscyplinarnych[7]
- Acta Humanistica Gnesnensia[8]
- Opuscula Gnesnensia - zawierające wykłady, wygłaszane w ramach konferencji naukowych, organizowanych przez Instytut[9]
W Instytucie wydawany jest także spIKEr - studenckie pismo, prowadzone przez studentów i adiunktów IKE[10].
Współpraca międzyuczelniania
Placówka współpracuje m.in. z Massachusetts Institute of Technology, York University w Toronto, Filipińskim Uniwersytetem Diliman w Manili, Instytutem Monumenta Serica w Niemczech, Macau Ricci Institut, Uniwersytetem Wrocławskim, Uniwersytetem Jagiellońskim, Uniwersytetem Śląskim oraz Uniwersytetem Warszawskim[11].
Bibliografia
- M. Miazek, E. Jarmakowska, A. Szpulak, Ponad Granicami. Collegium Europaeum Gnesnense 2000-2003, Gniezno 2003.
- ↑ a b c Historia IKE. Instytut Kultury Europejskiej. [dostęp 2017-03-08].
- ↑ Eliza Grzelak: Klasy akademickie. [dostęp 2017-03-08].
- ↑ Klasy akademickie i Instytut Historii UAM. [dostęp 2017-03-08].
- ↑ a b c Struktura IKE. Instytut Kultury Europejskiej. [dostęp 2017-03-08].
- ↑ Zakład Kultury Współczesnej i Multimediów IKE. [dostęp 2017-03-08].
- ↑ Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu: Folder rekrutacyjny UAM 2017/2018. Poznań. s. 72.
- ↑ Profil czasopisma. Instytut Kultury Europejskiej. [dostęp 2017-03-08].
- ↑ Acta Humanistica Gnesnensia. Instytut Kultury Europejskiej. [dostęp 2017-03-08].
- ↑ Opuscula Gnesnensia. Instytut Kultury Europejskiej. [dostęp 2017-03-08].
- ↑ Spiker. Instytut Kultury Europejskiej. [dostęp 2017-03-08].
- ↑ O instytucie. Instytut Kultury Europejskiej. [dostęp 2017-03-08].