Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Uzupełnienie dotyczące Ikony Smoleńskiej (Hodegetrii), znajdującej się w Soborze Uspieńskim w Smoleńsku.
m drobne redakcyjne
Linia 78: Linia 78:
Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie – Zaśnięcia Matki Bożej – została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.296</ref>. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.296–297</ref>. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu<ref name="nizowskij297">A. Nizowskij, ''Samyje znamietityje...'', s.297</ref>. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z [[Kijów|Kijowa]], A. Szepel<ref name="nizowskij297"/>.
Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie – Zaśnięcia Matki Bożej – została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.296</ref>. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', ss.296–297</ref>. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu<ref name="nizowskij297">A. Nizowskij, ''Samyje znamietityje...'', s.297</ref>. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z [[Kijów|Kijowa]], A. Szepel<ref name="nizowskij297"/>.


Obiekt reprezentuje [[architektura barokowa w Rosji|rosyjski barok]]<ref name="nizowskij297"/>. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.295</ref>. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony [[ikonostas]] wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół [[ikona|ikon]]<ref name="nizowskij297"/>. W świątyni tej znajduje się słynna ikona Bogurodzicy Hodegetria Smoleńska, będąca wzorcową dla innych ikon typu Hodegetria (Przewodniczka).
Obiekt reprezentuje [[architektura barokowa w Rosji|rosyjski barok]]<ref name="nizowskij297"/>. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje..'', s.295</ref>. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony [[ikonostas]] wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół [[ikona|ikon]]<ref name="nizowskij297"/>. W świątyni tej znajduje się jedna z najsłynniejszych rosyjskich ikon Bogurodzicy - [[Smoleńska Ikona Matki Bożej]], będąca wzorcową dla kolejnych ikon typu [[Hodigitria]] (Przewodniczka).


W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 według projektu P. Obuchowa<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', s.298</ref>. W soborze znajduje się nagrobek biskupa smoleńskiego [[Parteniusz (Sopkowski)|Parteniusza]]<ref>[http://www.ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?2_6314 Парфений (Сопковский)]</ref>.
W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 według projektu P. Obuchowa<ref>A. Nizowskij, ''Samyje znamienityje...'', s.298</ref>. W soborze znajduje się nagrobek biskupa smoleńskiego [[Parteniusz (Sopkowski)|Parteniusza]]<ref>[http://www.ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?2_6314 Парфений (Сопковский)]</ref>.

Wersja z 23:16, 1 cze 2017

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej
Собор Успения Пресвятой Богородицы
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Obwód

 smoleński

Miejscowość

Smoleńsk

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

smoleńska

Wezwanie

Zaśnięcia Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

15/28 sierpnia

Położenie na mapie obwodu smoleńskiego
Mapa konturowa obwodu smoleńskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sobór Zaśnięcia Matki Bożej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Zaśnięcia Matki Bożej”
Ziemia54°47′19,3″N 32°03′15,2″E/54,788694 32,054222
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Wnętrze soboru

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku – prawosławny sobór w Smoleńsku, katedra eparchii smoleńskiej.

Pierwszy sobór prawosławny w Smoleńsku został wzniesiony przez Włodzimierza Monomacha w 1101. Przetrwał on do oblężenia Smoleńska w latach 1609–1611. Według opisu wydarzeń zawartego w rosyjskim latopisie, grupa ostatnich obrońców zamknęła się w świątyni i wysadziła ją w powietrze, nie chcąc poddać się wojskom polsko-litewskim[1].

Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie – Zaśnięcia Matki Bożej – została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem[2]. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie[3]. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu[4]. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z Kijowa, A. Szepel[4].

Obiekt reprezentuje rosyjski barok[4]. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska[5]. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony ikonostas wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół ikon[4]. W świątyni tej znajduje się jedna z najsłynniejszych rosyjskich ikon Bogurodzicy - Smoleńska Ikona Matki Bożej, będąca wzorcową dla kolejnych ikon typu Hodigitria (Przewodniczka).

W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 według projektu P. Obuchowa[6]. W soborze znajduje się nagrobek biskupa smoleńskiego Parteniusza[7].

  1. ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss.295–296
  2. ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje.., s.296
  3. ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss.296–297
  4. ↑ a b c d A. Nizowskij, Samyje znamietityje..., s.297
  5. ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje.., s.295
  6. ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.298
  7. ↑ Парфений (Сопковский)

Bibliografia

  • A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sobór_Zaśnięcia_Matki_Bożej_w_Smoleńsku&oldid=49489222”