Juliusz Kłos: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 14:21, 7 sie 2007

Juliusz Kłos, (ur. 8 sierpnia 1881, Warszawa, zm. 5 stycznia 1933 w Wilnie) - polski architekt, historyk architektury, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego.

Od 1920 był profesorem Uniwersytetu Stefana Batorego. Był dziekanem wydziału sztuk pięknych. W latach (1920-1929) kierował kadedrą architektury. Później wykładał historię architektury. Zajmował się rekonstrukcją dziedzińca Piotra Skargi Uniwersytetu Stefana Batorego. Przeprojektował budynki Uniwersytetu Stefana Batorego, by umożliwić ich wykorzystanie jako sale wykładowe i gabinety. Badał podziemia Katedry Świętego Stanisława, architektoniczne zabytki Południowo-Wschodniej Litwy i Białorusi, fotografował je. Tworzył albumy. Materiały te są są obecnie przechowywane w archiwach muzeów. Opracował przewodnik po Wilnie (wydany w 1923, 1929 i 1937).

Pochowany na Cmentarzu na Rossie.

Wersja z 12:20, 7 sie 2007 edytuj Kastamar (dyskusja \| edycje) 1028 edycji mNie podano opisu zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 14:21, 7 sie 2007 edytuj anuluj edycję Xx236 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 54 246 edycji drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 1:		Linia 1:
	'''Juliusz Kłos''', (ur. [[8 sierpnia]] [[1881]], zm. [[5 stycznia]] [[1933]] w [[Wilno\|Wilnie]]) - polski [[architekt]], historyk architektury, profesor [[Uniwersytet Wileński\|Uniwersytetu Stefana Batorego]].		'''Juliusz Kłos''', (ur. [[8 sierpnia]] [[1881]], [[Warszawa]], zm. [[5 stycznia]] [[1933]] w [[Wilno\|Wilnie]]) - polski [[architekt]], historyk architektury, profesor [[Uniwersytet Wileński\|Uniwersytetu Stefana Batorego]].

	Od [[1920]] był profesorem [[Uniwersytet Wileński\|Uniwersytetu Stefana Batorego]]. Był dziekanem wydziału sztuk pięknych. W latach (1920-1929) kierował kadedrą architektury. Później wykładał historię architektury. Zajmował się rekonstrukcją dziedzińca [[Piotr Skarga (kaznodzieja)\|Piotra Skargi]] [[Uniwersytet Wileński\|Uniwersytetu Stefana Batorego]]. Przeprojektował budynki Uniwersytetu Stefana Batorego, by umożliwić ich wykorzystanie jako sale wykładowe i gabinety.		Od [[1920]] był profesorem [[Uniwersytet Wileński\|Uniwersytetu Stefana Batorego]]. Był dziekanem wydziału sztuk pięknych. W latach (1920-1929) kierował kadedrą architektury. Później wykładał historię architektury. Zajmował się rekonstrukcją dziedzińca [[Piotr Skarga (kaznodzieja)\|Piotra Skargi]] [[Uniwersytet Wileński\|Uniwersytetu Stefana Batorego]]. Przeprojektował budynki Uniwersytetu Stefana Batorego, by umożliwić ich wykorzystanie jako sale wykładowe i gabinety.