Fokaja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: ru:Фокея (город) |
zm. kat. + dr. tech. |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
Fokaja znana jest także dzięki [[Homer]]owi jego z [[Odyseja|Odysei]]. Na wyspach leżących w pobliżu miasta miały według tego [[epos]]u zamieszkiwać [[Syrena (mitologia)|Syreny]] (dziś wiadomo, że była tu w rzeczywistości jedna z ostatnich ostoi [[Foka pospolita|fok]] na Morzu Śródziemnym i to te zwierzęta zainspirowały [[Homer]]a w tej legendzie). |
Fokaja znana jest także dzięki [[Homer]]owi jego z [[Odyseja|Odysei]]. Na wyspach leżących w pobliżu miasta miały według tego [[epos]]u zamieszkiwać [[Syrena (mitologia)|Syreny]] (dziś wiadomo, że była tu w rzeczywistości jedna z ostatnich ostoi [[Foka pospolita|fok]] na Morzu Śródziemnym i to te zwierzęta zainspirowały [[Homer]]a w tej legendzie). |
||
==Zobacz też== |
|||
*[[Efez]] |
*[[Efez]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Miasta starożytnej Grecji]] |
||
[[Kategoria:Stanowiska archeologiczne w Turcji]] |
[[Kategoria:Stanowiska archeologiczne w Turcji]] |
||
{{koordynaty nr|38|39|50|N|26|45|20|E}} |
{{koordynaty nr|38|39|50|N|26|45|20|E}} |
Wersja z 05:41, 25 paź 2007
Fokaja lub Focja (gr. Φώκαια, tur. Foça, łac. Phocaea) - starożytne miasto greckie na zachodnim brzegu Anatolii, na północny zachód od Smyrny (dzisiejszego Izmiru), na północnym brzegu Zatoki Smyrneńskiej. Założone przez Jonów prawdopodobnie w X w. p.n.e. Należało do najsilniejszych miast regionu. Razem z Miletem założyło nad Morzem Czarnym m.in. kolonie Amisos i Apollonia Pontyjska (tę drugą w roku 609 p.n.e.), a samodzielnie Lampsakos nad Hellespontem w 654 p.n.e.
Później Fokaja rozpoczęła kolonizację zachodnich wybrzeży Morza Śródziemnego. Około roku 600 p.n.e. Fokajczycy założyli Massalię (dzisiejsza Marsylia), a około 560 p.n.e. Alalię na Korsyce. Niewykluczone, że założyli również krótkotrwałe kolonie na Sardynii. Ich flota pokonała na początku VI w. p.n.e. Kartagińczyków, co pozwoliło Fokajczykom czerpać duże zyski z handlu w północno-zachodniej części Morza Śródziemnego. Ich żeglarze docierali nawet do zachodnich wybrzeży Hiszpanii.
Gdy w roku 546 p.n.e. wojska perskie dotarły do Jonii, większość mieszkańców Fokai zdecydowała się opuścić miasto i odpłynąć do Alalii na Korsyce. W 535 p.n.e. Fokajczycy starli się pod Alalią z połączonymi flotami Kartaginy i Etrusków. Ponieśli w bitwie ogromne straty i musieli opuścić Korsykę. Osiedlili się ostatecznie w Elei na południowo-zachodnim wybrzeżu Italii.
Ci, którzy pozostali w mieście, uczestniczyli później w powstaniu miast jońskich przeciwko panowaniu perskiemu.
Fokaja znana jest także dzięki Homerowi jego z Odysei. Na wyspach leżących w pobliżu miasta miały według tego eposu zamieszkiwać Syreny (dziś wiadomo, że była tu w rzeczywistości jedna z ostatnich ostoi fok na Morzu Śródziemnym i to te zwierzęta zainspirowały Homera w tej legendzie).