Deus otiosus: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 17:36, 9 lis 2008

Deus otiosus - bóg oddalony, nie ingerujący w sprawy świata^[1]. Występujący w wielu religiach pierwotnych. Pomimo tego, że pamięć o nim nie zamierała całkowicie to często był wypierany przez zastępy nowej generacji bogów^[2]. Wzywano go najczęściej w przypadku katastrof. Taką koncepcję bóstwa przyjęli w późniejszym czasie deiści. M.in.: hinduistyczny bóg Djaus^[3], Iho - bóstwo czczone w Nowej Zelandii i na Tahiti, Nzambi czczonego u Bantu, Chuku u ludu Igbo, Mbongo (nazywany tez Mbombo, Bumba) u ludu Buszongo, u Jorubów, Alouroua z plemienia Baule z Wybrzeza Kosci Sloniowej ^[4], być może Brahman, Swaróg w religii Słowian, Mon Dieu w Voodoo są takimi bóstwami. W Sumerze, Enlil i Enki byli młodszymi bogami, którzy zastapili deus otiosus Ana (Eliade: 57). W mitologii greckiej, starsi bogowie tacy jak Uranos i Gaia zostali zastąpieni przez olimpijczyków Zeusa i Herę. W hinduizmie w wielu średniowiecznych puranach, Indra ukazuje się jako deus otiosus podczas gdy Sziwa i Wisznu są młodszymi, bardziej aktywnymi bogami, których łatwiej poznać i dosięgnąć. W mitologii bałtyjskiej Dievs najprawdopodobniej był deus otiosus^[5] . W chrześcijaństwie Tomasz z Akwinu stworzył, używane później przez Lutra pojęcie deus absconditus dla opisania tajemnicy i oddalenia Boga^[6].

Zobacz też

Bóstwa uraniczne

Bibliografia

Mircea Eliade: Historia wierzeń i idei religijnych. T. 1, Od epoki kamiennej do misteriów eleuzyńskich. Warszawa: "Pax", 1997. ISBN 83-211-0918-7.
Jerzy Suchocki: Mitologia bałtyjska. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1991. ISBN 83-221-0545-2.

Linki zewnętrzne

Książka on-line nt. deus otiosus (ang.)

Szablon:Religia stub

[1] Artykuł z www.racjonalista.pl zawierający wzmiankę o znaczeniu pojęcia

[2] Wzmianki m.in. nt. deus otiosus w ujęciu Mircea Eliadego i wyparciu tego bóstwa przez inne bóstwa

[3] O Djausie z encyklopedii internetowej na Interii

[4] ttp://www.godchecker.com/

[5] ttp://www.crvp.org/book/Series04/IVA-17/chapter_iv.htm

[6] ttp://www.iep.utm.edu/l/luther.htm

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 '''Deus otiosus''' - bóg oddalony, nie ingerujący w sprawy świata<ref>[http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,3383 Artykuł z www.racjonalista.pl zawierający wzmiankę o znaczeniu pojęcia]</ref>. Występujący w wielu religiach pierwotnych. Pomimo tego, że pamięć o nim nie zamierała całkowicie to często był wypierany przez zastępy nowej generacji [[bogowie|bogów]]<ref>[http://www.perspectiva.pl/perspectiva_LSTH_pdf/pdf/p6/Ks.Andrzej_Malachowski.pdf Wzmianki m.in. nt. ''deus otiosus'' w ujęciu Mircea Eliadego i wyparciu tego bóstwa przez inne bóstwa]</ref>. Wzywano go najczęściej w przypadku katastrof. Taką koncepcję bóstwa przyjęli w późniejszym czasie [[deizm|deiści]].
-M.in.: [[hinduizm|hinduistyczny]] bóg [[Djaus]]<ref>[http://encyklopedia.interia.pl/haslo?hid=133862 O Djausie z encyklopedii internetowej na Interii]</ref>, Iho - bóstwo czczone w [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]] i na [[Tahiti]], Nzambi czczonego u [[Bantu]], Chuku u ludu [[Igbo]], Mbongo (nazywany tez(Mbombo, Bumba) u ludu Buszongo, u [[Joruba|Jorubow]] Alouroua z plemienia Baule z Wybrzeza Kosci Sloniowej <ref>http://www.godchecker.com/</ref>, być może [[Brahman]], [[Swaróg]] w religii [[Słowianie|Słowian]], Mon Dieu w Voodoo są takimi bóstwami. W [[Sumer]]ze, [[Enlil]] i [[Enki]] byli młodszymi bogami, którzy zastapili deus otiosus [[An]]a (Elaide: 57). W [[Mitologia grecka|mitologii greckiej]], starsi bogowie tacy jak [[Uranos]] i [[Gaia]] zostali zastąpieni przez olimpijczyków [[Zeus]]a i [[Hera|Herę]]. W [[hinduizm|hinduizmie]] w wielu średniowiecznych [[purana]]ch, [[Indra]] ukazuje się jako deus otiosus podczas gdy [[Sziwa]] i [[Wisznu]] są młodszymi, bardziej aktywnymi bogami, których łatwiej poznać i dosięgnąć. W mitologii [[Bałtowie|bałtyjskiej]] [[Dievs]] najprawdopodobniej był deus otiosus<ref>http://www.crvp.org/book/Series04/IVA-17/chapter_iv.htm</ref>
+M.in.: [[hinduizm|hinduistyczny]] bóg [[Djaus]]<ref>[http://encyklopedia.interia.pl/haslo?hid=133862 O Djausie z encyklopedii internetowej na Interii]</ref>, Iho - bóstwo czczone w [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]] i na [[Tahiti]], Nzambi czczonego u [[Bantu]], Chuku u ludu [[Igbo]], Mbongo (nazywany tez Mbombo, Bumba) u ludu [[Kuba_(królestwo)|Buszongo]], u [[Joruba|Jorubów]], Alouroua z plemienia Baule z Wybrzeza Kosci Sloniowej <ref>http://www.godchecker.com/</ref>, być może [[Brahman]], [[Swaróg]] w religii [[Słowianie|Słowian]], Mon Dieu w Voodoo są takimi bóstwami. W [[Sumer]]ze, [[Enlil]] i [[Enki]] byli młodszymi bogami, którzy zastapili deus otiosus [[An]]a (Eliade: 57). W [[Mitologia grecka|mitologii greckiej]], starsi bogowie tacy jak [[Uranos]] i [[Gaia]] zostali zastąpieni przez olimpijczyków [[Zeus]]a i [[Hera|Herę]]. W [[hinduizm|hinduizmie]] w wielu średniowiecznych [[purana]]ch, [[Indra]] ukazuje się jako deus otiosus podczas gdy [[Sziwa]] i [[Wisznu]] są młodszymi, bardziej aktywnymi bogami, których łatwiej poznać i dosięgnąć. W mitologii [[Bałtowie|bałtyjskiej]] [[Dievs]] najprawdopodobniej był deus otiosus<ref>http://www.crvp.org/book/Series04/IVA-17/chapter_iv.htm</ref>
 . W chrześcijaństwie [[Tomasz z Akwinu]] stworzył, używane później przez [[Marcin Luter|Lutra]] pojęcie deus absconditus dla opisania tajemnicy i oddalenia Boga<ref>http://www.iep.utm.edu/l/luther.htm</ref>.