Reakcja jądrowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
rozbudowa
Linia 48: Linia 48:
[[Kategoria:Fizyka jądrowa]]
[[Kategoria:Fizyka jądrowa]]



[[ar:تفاعل نووي]]
[[ca:Reacció nuclear]]
[[cs:Jaderná reakce]]
[[de:Kernreaktion]]
[[et:Tuumareaktsioon]]
[[el:Πυρηνική αντίδραση]]
[[en:Nuclear reaction]]
[[en:Nuclear reaction]]
[[es:Procesos nucleares]]
[[fr:Réaction nucléaire]]
[[id:Reaksi nuklir]]
[[it:Reazione nucleare]]
[[lv:Kodolreakcija]]
[[lt:Branduolinė reakcija]]
[[hu:Magreakció]]
[[nl:Kernreactie]]
[[ja:原子核反応]]
[[no:Kjernereaksjon]]
[[pt:Reação nuclear]]
[[ru:Ядерная реакция]]
[[simple:Nuclear reaction]]
[[sr:Нуклеарна реакција]]
[[sv:Kärnreaktion]]
[[th:ปฏิกิริยานิวเคลียร์]]
[[vi:Phản ứng hạt nhân]]
[[tr:Çekirdek tepkimesi]]
[[uk:Ядерна реакція]]
[[ur:مرکزی تعامل]]
[[zh:核反应]]

Wersja z 22:05, 10 cze 2009

Przemiany jądrowe to procesy zachodzące w jądrach atomowych. W ich wyniku powstają jądra atomowe innych pierwiastków, innych izotopów tego samego pierwiastka lub jądra tego samego izotopu w innym stanie energetycznym.

Reakcje jądrowe można ogólnie podzielić na

  • reakcje syntezy, w których powstają jądra o większej liczbie atomowej
  • reakcje rozpadu, gdy liczba atomowa produktów reakcji jest mniejsza; do rekcji tych zalicza się również rozpad gamma, w którym liczba atomowa pozostaje stała, natomiast zmniejsza się energia jądra.

Reakcje jądrowe w przyrodzie

Reakcje jądrowe są procesami powszechnymi w naturze. Synteza jądrowa zachodzi np. na masową skalę we wnętrzach gwiazd. Reakcje rozszczepienia mają miejsce w skorupie ziemskiej i w całym otoczeniu człowieka, w którym w niewielkiej ilości występują izotopy promieniotwórcze, oraz w atmosferze Ziemi – głównie na skutek oddziaływania promieniowania kosmicznego.

Naturalne przemiany jądrowe opisuje tabelka.

Wymuszone reakcje jądrowe

Reakcję jądrową może wywołać oddziaływanie z inną cząstką, jądrem lub promieniowaniem. Procesowi temu towarzyszy powstawanie nowych jąder i innych cząstek. Duże znaczenie mają tzw. reakcje dwuciałowe, których schemat ma postać

gdzie X i Y są odpowiednio – jądrem początkowym i końcowym, natomiast a i b – innymi cząstkami. Szczególnym przypadkiem takiej reakcji jest zderzenie elastyczne

w którym nie zmienia się energia kinetyczna układu jądro-cząstka (w ścisłym znaczeniu nie jest to wówczas przemiana jądrowa) oraz zderzenie niesprężyste

w którym jądro końcowe znajduje się w stanie wzbudzonym.

Jeżeli reakcja jądrowa wywoływana jest przez kwant γ, reakcję taką nazywa się fotojądrową

Natomiast, gdy cząstka oddziałująca z jądrem łączy się z nim, a energia jest wypromieniowywana w postaci kwantu gamma

wówczas mówi się o chwytaniu lub wychwycie radiacyjnym.

Tego typu reakcje mogą również występować w przyrodzie, mogą być również wywołane sztucznie dzięki strumieniom cząstek uzyskiwanym w reaktorach atomowych lub akceleratorach.

Przemiany jądrowe mogą również mieć charakter wielociałowy, np. gdy na skutek oddziaływania z jakąś cząstką lub promieniowaniem jądro ulega rozpadowi na dwa lub więcej fragmentów, czemu towarzyszy emisja innych cząstek. Taki proces wymuszonego rozszczepienia jądra nosi nazwę [[spalacja|]spalacji].

Historia

Odkrycie, że jądra mogą ulegać przemianom, oraz pierwsze badania tych przemian i opis reakcji jądrowych ludzkość zawdzięcza Ernestowi Rutherfordowi i Marii Skłodowskiej-Curie. Również Rutherford przeprowadził pierwszą wymuszoną reakcję jądrową w 1919 r. Bombardował on azot cząstkami α (jądrami helu), uzyskując w rezultacie jądra izotopu tlenu i protony (jądra wodoru):

Zobacz też

Bibliografia

Adam Strzałkowski: Wstęp do fizyki jądra atomowego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978.