Cyryl VIII Geha: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
kat. |
m + infobox, drobne merytoryczne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Źródła|data=2009-10}} |
{{Źródła|data=2009-10}} |
||
| ⚫ | |||
{{Biskup infobox |
|||
| Imię = abp Cyryl VIII Geha |
|||
| Portret = Cyril VIII Geha.jpg |
|||
| Tytuł = |
|||
| Herb = |
|||
| Dewiza = |
|||
| Dewiza_pol = |
|||
| Data_wyboru = [[3 maja]] [[1885]] |
|||
| Sakra = [[3 maja]] [[1885]] |
|||
| Data_urodzenia = [[26 listopada]] |
|||
| Miejsce_urodzenia = [[Alep]] |
|||
| Data_śmierci = [[11 stycznia]] [[1916]] |
|||
| Miejsce_śmierci = [[Aleksandria]] |
|||
}} |
|||
| ⚫ | '''Cyryl VIII Ghea''' (ur. [[26 listopada]] [[1840]] w [[Alep]], zm. [[11 stycznia]] [[1916]] w [[Aleksandria|Aleksandrii]]) – [[Kościół melchicki|melchicki]] [[katolicyzm|katolicki]] 167. [[patriarcha]] [[Antiochia|Antiochii]], [[Jerozolima|Jerozolimy]], [[Aleksandria|Aleksandrii]] i całego Wschodu |
||
Urodził się [[26 listopada]] [[1840]] w [[Syria|Syrii]]. |
Urodził się [[26 listopada]] [[1840]] w [[Syria|Syrii]]. |
||
| Linia 7: | Linia 23: | ||
[[3 maja]] [[1885]] został arcybiskupem metropolitą [[Syria|syryjskiego]] [[Aleppo]]. |
[[3 maja]] [[1885]] został arcybiskupem metropolitą [[Syria|syryjskiego]] [[Aleppo]]. |
||
[[ |
[[29 czerwca]] [[1902]] został wybrany patriarchą [[Antiochia|Antiochii]], [[Jerozolima|Jerozolimy]], [[Aleksandria|Aleksandrii]] i całego Wschodu (otrzymanie [[pallium]] [[22 czerwca]] [[1903]]). |
||
W [[1910]] w trakcie prześladowań chrześcijan przez władze [[Imperium Otomańskie|Imperium Otomańskiego]], został na niego wydany wyrok śmierci. Dzięki pomocy rodaków ([[Melchici|Melchitów]]) zdołał zbiec do [[Egipt]]u i przebywał w [[Aleksandria|Aleksandrii]]. |
W [[1910]] w trakcie prześladowań chrześcijan przez władze [[Imperium Otomańskie|Imperium Otomańskiego]], został na niego wydany wyrok śmierci. Dzięki pomocy rodaków ([[Melchici|Melchitów]]) zdołał zbiec do [[Egipt]]u i przebywał w [[Aleksandria|Aleksandrii]]. |
||
| Linia 15: | Linia 31: | ||
Za kadencji patriarchy Grzegorza I Youssef został kapłanem [[Zakon Rycerzy św. Łazarza|Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy]]. Od [[1902]] [[protektor]] i generalny administrator (namiestnik magisterium) tego zakonu. Funkcje te pełnił na zasadzie umowy zakonu z patriarchą [[Maksymos III Mazloum|Maksymosem III]] z [[1841]]. Za radą kapelana i jałmużnika zakonu polskiego księdza kanonika Jana Tańskiego (z paryskiej parafii Najświętszej Marii Panny des Batignolles, który po upadku powstania styczniowego emigrował z Polski) patriarcha restytuował [[Kapituła|Kapitułę]] zakonu w Europie, z siedzibą w [[Paryż]]u. |
Za kadencji patriarchy Grzegorza I Youssef został kapłanem [[Zakon Rycerzy św. Łazarza|Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy]]. Od [[1902]] [[protektor]] i generalny administrator (namiestnik magisterium) tego zakonu. Funkcje te pełnił na zasadzie umowy zakonu z patriarchą [[Maksymos III Mazloum|Maksymosem III]] z [[1841]]. Za radą kapelana i jałmużnika zakonu polskiego księdza kanonika Jana Tańskiego (z paryskiej parafii Najświętszej Marii Panny des Batignolles, który po upadku powstania styczniowego emigrował z Polski) patriarcha restytuował [[Kapituła|Kapitułę]] zakonu w Europie, z siedzibą w [[Paryż]]u. |
||
Zmarł [[ |
Zmarł [[11 stycznia]] [[1916]] w [[Aleksandria|Aleksandrii]]. |
||
{{władca-Lazaryci2|poprzednik= [[Piotr IV Geraigiri]]<br>Patriarcha Jerozolimy|lata=1902-1910|następca=[[Paweł Watrin]]<br>kanclerz kapituły }} |
{{władca-Lazaryci2|poprzednik= [[Piotr IV Geraigiri]]<br>Patriarcha Jerozolimy|lata=1902-1910|następca=[[Paweł Watrin]]<br>kanclerz kapituły }} |
||
Wersja z 16:29, 20 paź 2009
Cyryl VIII Ghea (ur. 26 listopada 1840 w Alep, zm. 11 stycznia 1916 w Aleksandrii) – melchicki katolicki 167. patriarcha Antiochii, Jerozolimy, Aleksandrii i całego Wschodu
Urodził się 26 listopada 1840 w Syrii.
Nie wiadomo kiedy został księdzem. Wiadomo, że wyświęcił go Arcybiskup Piotr IV Geraigiry. 3 maja 1885 został arcybiskupem metropolitą syryjskiego Aleppo.
29 czerwca 1902 został wybrany patriarchą Antiochii, Jerozolimy, Aleksandrii i całego Wschodu (otrzymanie pallium 22 czerwca 1903).
W 1910 w trakcie prześladowań chrześcijan przez władze Imperium Otomańskiego, został na niego wydany wyrok śmierci. Dzięki pomocy rodaków (Melchitów) zdołał zbiec do Egiptu i przebywał w Aleksandrii.
Jego pełny tytuł zatwierdzony przez Stolicę Apostolską w Rzymie brzmiał: 167. (od św. Piotra) Patriarcha (Batriyark) Antiochii, Cylicji, Syrii, Iberii, Arabii, Mezopotamii, Pentapolis, Etiopii, całego Egiptu i całego Wschodu, Ojciec Ojców, Kapłan Kapłanów, Biskup Biskupów, Trzynasty z Apostołów, Drugi po Stolicy Piotrowej (po papieżu).
Za kadencji patriarchy Grzegorza I Youssef został kapłanem Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy. Od 1902 protektor i generalny administrator (namiestnik magisterium) tego zakonu. Funkcje te pełnił na zasadzie umowy zakonu z patriarchą Maksymosem III z 1841. Za radą kapelana i jałmużnika zakonu polskiego księdza kanonika Jana Tańskiego (z paryskiej parafii Najświętszej Marii Panny des Batignolles, który po upadku powstania styczniowego emigrował z Polski) patriarcha restytuował Kapitułę zakonu w Europie, z siedzibą w Paryżu.
Zmarł 11 stycznia 1916 w Aleksandrii.