Tomasz Plebański: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→lnk fix: "IUPAC" → "Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej" |
m HotCat: Szybkie dodanie kategorii "Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi", drobne techniczne |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
Został też uhonorowany dyplomem uznania Departamentu Handlu USA. |
Został też uhonorowany dyplomem uznania Departamentu Handlu USA. |
||
{{DEFAULTSORT:Plebański, Tomasz}} |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi]] |
||
[[Kategoria:Polscy chemicy |
[[Kategoria:Polscy chemicy]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1930]] |
|||
[[Kategoria:Zmarli w 1994]] |
Wersja z 19:27, 1 lis 2009
Tomasz Plebański (ur. 11 września 1930 w Warszawie, zm. 20 sierpnia 1994 w Warszawie), polski fizykochemik i metrolog.
Biografia
Syn Tadeusza Plebańskiego herbu Junosza i Ireny z domu Wysockiej.
W 1952 r. ukończył Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytetu Poznańskiego jako magister chemii. Doktoryzował się w 1960 r. pod kierunkiem Wojciecha Świętosławskiego.
Przez krótki okres pracował w Instytucie Farmaceutycznym w Tarchominie, gdzie był współautorem polskich metod otrzymywania penicyliny i innych antybiotyków. Do 1961 r. pracował w Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Warszawskiego i w Instytucie Chemii Fizycznej PAN.
W 1961 r. został wybrany na członka tytularnego Komisji Danych i Wzorców Fizykochemicznych IUPAC. Od 1961 r. pracował na różnych stanowiskach w Głównym Urzędzie Miar jako organizator metrologii fizykochemicznej w Polsce.
Od 1969 r. był sekretarzem, z potem wiceprzewodniczącym Komitetu Narodowego Danych dla Nauki i Techniki PAN. Jako krajowy przedstawiciel w Komitecie Danych dla Nauki i Techniki (CODATA) przy Międzynarodowej Radzie Unii Naukowych został wybrany wiceprzewodniczącym CODATA w latach 1978-1984.
W 1972 r. otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych. Od 1965 do 1977 r. przewodniczył Komisji Analizy Wzorców Komitetu Nauk Chemicznych PAN. Od 1973 r. współpracował z Narodowym Biurem Wzorców USA (obecnie NIST).
Był współtwórcą Komitetu Materiałów Odniesienia w ramach Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO. Od stycznia 1978 r. aż do przejścia na emeryturę był dyrektorem Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Wzorców Materiałów WZORMAT. W ostatnich latach życia był ekspertem UNDP-UNIDO w Wietnamie, Nepalu, Turcji, Etiopii i Syrii.
Dorobek naukowy i nagrody
Dorobek naukowy to 78 publikacji własnych wydanych zagranicą i w kraju.
Odznaczony m. in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Głównego Urzędu Miar.
Został też uhonorowany dyplomem uznania Departamentu Handlu USA.