Sana

Stare Miasto w Sanie

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	{{{państwo}}}
Typ	kulturowe
Spełniane kryterium	IV,V,VI
Numer ref.	385
Region	Kraje arabskie
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	{{{data wpisu}}} na {{{sesja wpisu}}}. sesji
Dokonane zmiany	{{{dokonane zmiany}}}
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

{{UNESCO infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | państwo = | opis grafiki = | data wpisu = | współrzędne = | commons = | sesja wpisu = | dokonane zmiany = Nieznane pola: "kraj", "rok", "sesja" oraz "zmiany". Gołe linki: "link".

Sana, inaczej Sanaa lub San'a (arab. صنعاء) – stolica Republiki Jemenu, zamieszkiwana przez 1 747 627 osób (2004). Położona jest na równinie, na wysokości 2200 m n.p.m. i jest otoczona górami Aiban oraz Jabal Nuqum.

Sana jest miastem zaliczanym do jednych z najstarszych na świecie. Najwcześniejsze inskrypcje wspominające miasto datowane są na I wiek.

Charakteru stołecznego nabrała po uzyskaniu przez Jemen Północny niepodległości w roku 1918. Utraciła go w roku 1948 na rzecz Taizz. Od roku 1962 stolica Jemeńskiej Republiki Arabskiej. Po zjednoczeniu Jemenu w roku 1990 została stolicą Republiki Jemenu.

Stare Miasto

Stara część Sany jest zamieszkana od ponad 2,5 tys. lat. Tradycja głosi, iż pierwotnie osada została zbudowana na rozkaz Sema, jednego z synów Noego, i przez wieki znana była pod nazwą swojego założyciela jako Miasto Sema (Sam). Od IV wieku była stolicą państwa Himjarytów, W VII wieku została podbita przez Etiopczyków, a następnie przez Persów. Od VII wieku opanowana przez wojska muzułmańskie, a jej mieszkańcy przyjęli islam. W 1516 została podbita przez imperium osmańskie. Podczas walk religijnych w 1872 roku przeszła pod kontrolę imamów zajdyckich. W 1962 stolica Jemeńskiej Republiki Arabskiej, a od 1990 Republiki Jemeńskiej.

Miasto to jest otoczone starymi glinianymi murami o wysokości 6 – 9 metrów, w obrębie których znajduje się 106 meczetów, 12 łaźni oraz 6,5 tys. domów pochodzących sprzed XI w. Charakterystyczne dla starej zabudowy miasta są wielokondygnacyjne domy-wieże zamieszkiwane przez jedną wielopokoleniową rodzinę. Na parterze znajdują się sklepiki lub warsztaty oraz latryny, na pierwszym piętrze kuchnie oraz spiżarnie. Drugie piętro przeznaczone jest dla gości, trzecie i wyżej mieszczą sypialnie członków rodziny. Na samym szczycie natomiast znajduje się mafradż – pokój wypoczynkowy z widokiem na miasto oraz otwarty taras.

Wejścia do starego miasta strzeże sześć bram, z czego główna brama nazywana jest Bab al-Yemen (drzwi Jemenu) i datowana jest na VII wiek. Jedną z głównych atrakcji starego miasta jest al-Jami'a l-Kabir (Wielki Meczet),, pochodzący z VIII wieku i będący wśród najstarszych na świecie. Sercem miasta jest natomiast bazar zwany Solnym Rynkiem (Suq Al-Milh), pełen kramów i warsztatów rzemieślniczych.

W roku 1984 stare miasto Sany zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Od tego czasu czynione są starania, aby konserwować historyczną zabudowę miasta.

Transport

Sana ma lotnisko międzynarodowe. Z miasta można dojechać autokarami do większości państw Półwyspu Arabskiego. Wewnątrz miasta kursują autobusy zwane d'bab.

Bibliografia

• Kolekcja Dookoła Świata – Jemen. Warszawa: De Agostini Polska sp. z o.o., 2008, s. 4. ISBN 978-83-7316-738-4.

Zobacz też

• Mury Sany