Thierry Alzacki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: ru:Тьерри Эльзасский |
gram. mieć + biernik (błednie: mieli córka Matylda), int., lit., Cezarea to miasto; unikanie powtórzeń, poprawa linków |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
'''Thierry Alzacki''' (ur. [[1099]]/[[1100]], zm. [[4 lutego]] [[1168]]), hrabia [[Flandria (region)|Flandrii]], młodszy syn [[Thierry II Mężny|Thierry'ego II Mężnego]], [[Władcy Lotaryngii|księcia Lotaryngii]], i Gertrudy, córki hrabiego [[Robert I Fryzyjski|Roberta I]]. |
'''Thierry Alzacki''' (ur. [[1099]]/[[1100]], zm. [[4 lutego]] [[1168]]), hrabia [[Flandria (region)|Flandrii]], młodszy syn [[Thierry II Mężny|Thierry'ego II Mężnego]], [[Władcy Lotaryngii|księcia Lotaryngii]], i Gertrudy, córki hrabiego [[Robert I Fryzyjski|Roberta I]]. |
||
Po zamordowaniu w [[1127]] r. hrabiego Flandrii [[Karol I Dobry|Karola Dobrego]], Thierry zgłosił swoje pretensje do hrabstwa |
Po zamordowaniu w [[1127]] r. hrabiego Flandrii [[Karol I Dobry|Karola Dobrego]], Thierry zgłosił swoje pretensje do hrabstwa jako wnuk hrabiego [[Robert I Fryzyjski|Roberta I]]. Tytuł hrabiowski otrzymał jednak [[Wilhelm Clito]], prawnuk [[Baldwin V Flandryjski|Baldwina V]], popierany przez [[Ludwik VI Gruby|Ludwika VI Grubego]], [[Władcy Francji|króla Francji]]. Polityka Wilhelma spowodowała jednak opór stanów flandryjskich i w efekcie na początku [[1128]] r. miasta [[Gandawa]], [[Saint-Omer (Pas-de-Calais)|Saint-Omer]], [[Brugia]] i [[Lille]] opowiedziały się za Thierrym jako prawowitym hrabią. Poparcia udzielił mu również [[Władcy brytyjscy|król Anglii]] [[Henryk I Beauclerc]]. |
||
Wystąpienie Thierry'ego wywołało reakcję Ludwika VI, który doprowadził |
Wystąpienie Thierry'ego wywołało reakcję Ludwika VI, który doprowadził do ekskomunikowania pretendenta. Ludwik ruszył również na Lille, ale wycofał się na wieść o działaniach Henryka Angielskiego. Tymczasem Thierry zyskiwał we Flandrii coraz szersze poparcie, wypierając Wilhelma do południowej części hrabstwa. Później jednak karta wojny się odwróciła. Thierry został pobity w bitwach pod [[Tielt]] i pod [[Oostkamp]] i musiał uciekać do Brugii. Zmuszony do wycofania się z tego miasta, schronił się w zamku [[Aalst]], który rychło został oblężony przez Wilhelma, Ludwika VI i [[Godfryd I z Leuven|Godfryda I z Leuven]]. Zamek już prawie kapitulował, gdy od rany odniesionej podczas walk zmarł Wilhelm Clito. Thierry pozostał więc jedynym kandydatem do hrabstwa Flandrii. |
||
Thierry wybrał na swoją siedzibę [[Gandawa|Gandawę]] i wkrótce został uznany przez flandryjskie miasta i baronów. Popierał go również Henryk Angielski. Thierry unormował również stosunki z Ludwikiem VI, składając mu hołd lenny w [[1132]] r. Ludwik poparł w efekcie Thierry'ego podczas jego walki z [[Baldwin IV z Hainaut|Baldwinem IV]], [[Władcy Hainaut|hrabią Hainaut]], który również zgłosił swoje pretensje do Flandrii. |
Thierry wybrał na swoją siedzibę [[Gandawa|Gandawę]] i wkrótce został uznany przez flandryjskie miasta i baronów. Popierał go również Henryk Angielski. Thierry unormował również stosunki z Ludwikiem VI, składając mu hołd lenny w [[1132]] r. Ludwik poparł w efekcie Thierry'ego podczas jego walki z [[Baldwin IV z Hainaut|Baldwinem IV]], [[Władcy Hainaut|hrabią Hainaut]], który również zgłosił swoje pretensje do Flandrii. |
||
W [[1133]] r. zmarła żona Thierry'ego, Małgorzata z Clermont (wdowa po Karolu Dobrym), pozostawiając jedną córkę. W [[1139]] r. Thierry udał się na pierwszą z czterech wypraw do [[Królestwo Jerozolimskie|Królestwa Jerozolimskiego]]. Tam poślubił [[Sybilla Andegaweńska|Sybillę]], córkę [[Królowie Jerozolimy|króla]] [[Fulko V|Fulka]] z pierwszego małżeństwa. Podczas swojego pobytu w [[Ziemia Święta|Ziemi Świętej]] Thierry poprowadził zwycięską wyprawę |
W [[1133]] r. zmarła żona Thierry'ego, Małgorzata z Clermont (wdowa po Karolu Dobrym), pozostawiając jedną córkę. W [[1139]] r. Thierry udał się na pierwszą z czterech wypraw do [[Królestwo Jerozolimskie|Królestwa Jerozolimskiego]]. Tam poślubił [[Sybilla Andegaweńska|Sybillę]], córkę [[Królowie Jerozolimy|króla]] [[Fulko V|Fulka]] z pierwszego małżeństwa. Podczas swojego pobytu w [[Ziemia Święta|Ziemi Świętej]] Thierry poprowadził zwycięską wyprawę na [[Cezarea Filipowa|Cezareę Filipową]]. Towarzyszył również teściowi podczas wyprawy na [[Gilead]]. Wkrótce powrócił do Flandrii i pomógł księciu [[Godfryd III z Leuven|Godfrydowi III z Leuven]] zdusić rebelię w [[Dolna Lotaryngia|Dolnej Lotaryngii]]. |
||
Po raz drugi do Ziemi Świętej Thierry wyruszył w [[1147]] r. razem z [[II wyprawa krzyżowa|II wyprawą krzyżową]]. Kierował przeprawą armii |
Po raz drugi do Ziemi Świętej Thierry wyruszył w [[1147]] r. razem z [[II wyprawa krzyżowa|II wyprawą krzyżową]]. Kierował przeprawą armii krzyżowców przez rzekę [[Menderes]] w [[Anatolia|Anatolii]] oraz walczył w bitwie pod [[Attalya|Attalyą]] w [[1148]] r. Po przybyciu do [[Królestwo Jerozolimskie|Królestwa Jerozolimskiego]] brał udział w radzie w [[Akka|Akce]], na której zapadła katastrofalna w skutkach decyzja o ataku na [[Damaszek]]. Wziął udział w oblężeniu miasta prowadzonym przez swojego szwagra, króla [[Baldwin III Jerozolimski|Baldwina III]]. Przy wsparciu króla Francji [[Ludwik VII Młody|Ludwika VII]] i [[Władcy Niemiec|króla Niemiec]] [[Konrad III Hohenstauf|Konrada III]], ogłosił chęć otrzymania Damaszku w lenno po jego zdobyciu. Sprzeciwili się temu palestyńscy baronowie, który woleli oddać miasto [[Gwidon z Bejrutu|Gwidonowi]], panu Bejrutu. Spór okazał się jednak bezcelowy, gdyż krzyżowcy nie zdobyli miasta. |
||
Podczas nieobecności Thierry'ego na Flandrię najechał Baldwin IV z Hainaut i dotkliwie spustoszył [[Artois]]. Rządząca w imieniu męża hrabina Sybilla doprowadziła do odwetowego ataku na [[hrabstwo Hainaut|Hainaut]], które również zostało spustoszone. Po powrocie z wyprawy krzyżowej w [[1150]] r. Thierry, z pomocą [[Henryk IV Luksemburski|Henryka IV Luksemburskiego]] i Henryka, [[biskup]]a [[Liège]], ponownie zaatakował włości Baldwina, pokonując go pod [[Bouchain]]. W wyniku rozmów pokojowych Thierry wydał swoją córkę |
Podczas nieobecności Thierry'ego na Flandrię najechał Baldwin IV z Hainaut i dotkliwie spustoszył [[Artois]]. Rządząca w imieniu męża hrabina Sybilla doprowadziła do odwetowego ataku na [[hrabstwo Hainaut|Hainaut]], które również zostało spustoszone. Po powrocie z wyprawy krzyżowej w [[1150]] r. Thierry, z pomocą [[Henryk IV Luksemburski|Henryka IV Luksemburskiego]] i Henryka, [[biskup]]a [[Liège]], ponownie zaatakował włości Baldwina, pokonując go pod [[Bouchain]]. W wyniku rozmów pokojowych Thierry wydał swoją córkę [[Małgorzata I Flandryjska|Małgorzatę]] za syna hrabiego Hainaut, [[Baldwin V z Hainaut|Baldwina]]. |
||
W [[1156]] r. Thierry wydał swojego najstarszego syna za Elżbietę z Vermandois i udał się, tym razem wraz z żoną, na trzecią wyprawę do Ziemi Świętej. Towarzyszył tam Baldwinowi III w oblężeniu [[Szajzar]]u w [[1157]] r., które jednak zakończyło się niepowodzeniem, gdyż Thierry pokłócił się z [[Księstwo Antiochii|księciem Antiochii]] [[Rejnald z Chatillon|Rejnaldem]] o to, komu ma przypaść zdobyta forteca. Do Flandrii powrócił w [[1159]] r., bez żony, która zdecydowała się wstąpić do klasztoru św. Łazarza w [[Betania|Betanii]]. Rządy we Flandrii podczas nieobecności Thierry'ego sprawował jego syn [[Filip Alzacki|Filip]], który po powrocie ojca pozostał współwładcą hrabstwa. |
W [[1156]] r. Thierry wydał swojego najstarszego syna za Elżbietę z Vermandois i udał się, tym razem wraz z żoną, na trzecią wyprawę do Ziemi Świętej. Towarzyszył tam Baldwinowi III w oblężeniu [[Szajzar]]u w [[1157]] r., które jednak zakończyło się niepowodzeniem, gdyż Thierry pokłócił się z [[Księstwo Antiochii|księciem Antiochii]] [[Rejnald z Chatillon|Rejnaldem]] o to, komu ma przypaść zdobyta forteca. Do Flandrii powrócił w [[1159]] r., bez żony, która zdecydowała się wstąpić do klasztoru św. Łazarza w [[Betania|Betanii]]. Rządy we Flandrii podczas nieobecności Thierry'ego sprawował jego syn [[Filip Alzacki|Filip]], który po powrocie ojca pozostał współwładcą hrabstwa. |
||
Ostatnią podróż na Wschód Thierry odbył w [[1164]] r. Podczas pobytu w Królestwie towarzyszył królowi [[Amalryk I|Amalrykowi I]] (swojemu kolejnemu szwagrowi) w jego podróży do [[Antiochia|Antiochii]] i [[Trypolis (Liban)|Trypolis]]u. Po powrocie do Flandrii w [[1166]] r. Thierry umieścił na swojej pieczęci [[Daktylowiec właściwy|palmę daktylową]], a na odwrocie |
Ostatnią podróż na Wschód Thierry odbył w [[1164]] r. Podczas pobytu w Królestwie towarzyszył królowi [[Amalryk I|Amalrykowi I]] (swojemu kolejnemu szwagrowi) w jego podróży do [[Antiochia|Antiochii]] i [[Trypolis (Liban)|Trypolis]]u. Po powrocie do Flandrii w [[1166]] r. Thierry umieścił na swojej pieczęci [[Daktylowiec właściwy|palmę daktylową]], a na odwrocie - koronę z [[wawrzyn]]u. |
||
Thierry zmarł [[4 lutego]] [[1168]] r. i został pochowany w opactwie w [[Watten]], pomiędzy Saint-Omer a [[Gravelines]]. Jego rządy były okresem pokoju i postępu. Umiejętną polityką rozszerzył granice Flandrii i przyczynił się do ekonomicznego i rolniczego rozwoju swojego hrabstwa. |
Thierry zmarł [[4 lutego]] [[1168]] r. i został pochowany w opactwie w [[Watten]], pomiędzy Saint-Omer a [[Gravelines]]. Jego rządy były okresem pokoju i postępu. Umiejętną polityką rozszerzył granice Flandrii i przyczynił się do ekonomicznego i rolniczego rozwoju swojego hrabstwa. |
||
Ze swoją pierwszą żoną, Małgorzatą de Clermont (zm. [[1133]]), córką hrabiego [[Renald II de Clermont|Renalda II de Clermont]] i Adeli z Vermandois, miał jedną córkę: |
Ze swoją pierwszą żoną, Małgorzatą de Clermont (zm. [[1133]]), córką hrabiego [[Renald II de Clermont|Renalda II de Clermont]] i Adeli z Vermandois, miał jedną córkę: |
||
*Laurette (zm. ok. [[1175]]), czterokrotnie |
*Laurette (zm. ok. [[1175]]), czterokrotnie żonatą (z [[Iwain von Aalst|Iwainem von Aalst]], księciem [[Henryk II z Limburga|Henrykiem II z Limburga]], hrabią [[Raoul I z Vermandois|Raoulem I z Vermandois]] i hrabią [[Henryk IV Ślepy|Henrykiem IV Luksemburskim]]), w końcu zakonnicę |
||
Drugą żoną Thierry'ego była [[Sybilla Andegaweńska]] (ok. [[1112]] - [[1165]]), córka [[Fulko V|Fulka]], [[Królowie Jerozolimy|króla Jerozolimy]] i [[Andegawenowie|hrabiego Andegawenii]] z jego pierwszego małżeństwa z [[Ermengarda z Maine|Ermengardą]], córką [[Eliasz I (hrabia Maine)|Eliasza I]], [[Władcy Maine|hrabiego Maine]]. Thierry i Sybilla mieli |
Drugą żoną Thierry'ego była [[Sybilla Andegaweńska]] (ok. [[1112]] - [[1165]]), córka [[Fulko V|Fulka]], [[Królowie Jerozolimy|króla Jerozolimy]] i [[Andegawenowie|hrabiego Andegawenii]] z jego pierwszego małżeństwa z [[Ermengarda z Maine|Ermengardą]], córką [[Eliasz I (hrabia Maine)|Eliasza I]], [[Władcy Maine|hrabiego Maine]]. Thierry i Sybilla mieli trzech synów i trzy córki: |
||
*[[Filip Alzacki]] ([[1143]] - [[1 sierpnia]] [[1191]]), [[Władcy Flandrii| |
*[[Filip Alzacki|Filipa Alzackiego]] ([[1143]] - [[1 sierpnia]] [[1191]]), [[Władcy Flandrii|hrabiego Flandrii]] |
||
*[[Mateusz Alzacki]] (ok. [[1144]]<ref>E. Brandenburg, ''Die Nachkommen Karls des Großen'', Leipzig 1935, s. 45, podaje, że Mateusz urodził się około 1138 roku.</ref> - [[25 lipca]] [[1173]]<ref>E. Brandenburg, ''Die Nachkommen Karls des Großen'', Leipzig 1935, s. 45.</ref>), ''iure uxoris'' [[Władcy Boulogne| |
*[[Mateusz Alzacki|Mateusza Alzackiego]] (ok. [[1144]]<ref>E. Brandenburg, ''Die Nachkommen Karls des Großen'', Leipzig 1935, s. 45, podaje, że Mateusz urodził się około 1138 roku.</ref> - [[25 lipca]] [[1173]]<ref>E. Brandenburg, ''Die Nachkommen Karls des Großen'', Leipzig 1935, s. 45.</ref>), ''iure uxoris'' [[Władcy Boulogne|hrabiego Boulogne]] |
||
* |
*Piotra (zm. [[1176]]), [[biskup]]a [[Cambrai]] |
||
*[[Małgorzata I Flandryjska| |
*[[Małgorzata I Flandryjska|Małgorzatę I Alzacką]] ([[1145]] - [[15 listopada]] [[1194]]), [[Władcy Flandrii|hrabinę Flandrii]] |
||
* |
*Gertrudę (zm. [[1186]]), żonę [[Humbert III Błogosławiony|Humberta III Błogosławionego]], [[Dynastia sabaudzka|hrabiego Sabaudii]] |
||
* |
*Matyldę, opatkę klasztoru w [[Opactwo w Fontevraud|Fontevraud]] |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 21:53, 7 lut 2010
Szablon:Władca kraju infobox Thierry Alzacki (ur. 1099/1100, zm. 4 lutego 1168), hrabia Flandrii, młodszy syn Thierry'ego II Mężnego, księcia Lotaryngii, i Gertrudy, córki hrabiego Roberta I.
Po zamordowaniu w 1127 r. hrabiego Flandrii Karola Dobrego, Thierry zgłosił swoje pretensje do hrabstwa jako wnuk hrabiego Roberta I. Tytuł hrabiowski otrzymał jednak Wilhelm Clito, prawnuk Baldwina V, popierany przez Ludwika VI Grubego, króla Francji. Polityka Wilhelma spowodowała jednak opór stanów flandryjskich i w efekcie na początku 1128 r. miasta Gandawa, Saint-Omer, Brugia i Lille opowiedziały się za Thierrym jako prawowitym hrabią. Poparcia udzielił mu również król Anglii Henryk I Beauclerc.
Wystąpienie Thierry'ego wywołało reakcję Ludwika VI, który doprowadził do ekskomunikowania pretendenta. Ludwik ruszył również na Lille, ale wycofał się na wieść o działaniach Henryka Angielskiego. Tymczasem Thierry zyskiwał we Flandrii coraz szersze poparcie, wypierając Wilhelma do południowej części hrabstwa. Później jednak karta wojny się odwróciła. Thierry został pobity w bitwach pod Tielt i pod Oostkamp i musiał uciekać do Brugii. Zmuszony do wycofania się z tego miasta, schronił się w zamku Aalst, który rychło został oblężony przez Wilhelma, Ludwika VI i Godfryda I z Leuven. Zamek już prawie kapitulował, gdy od rany odniesionej podczas walk zmarł Wilhelm Clito. Thierry pozostał więc jedynym kandydatem do hrabstwa Flandrii.
Thierry wybrał na swoją siedzibę Gandawę i wkrótce został uznany przez flandryjskie miasta i baronów. Popierał go również Henryk Angielski. Thierry unormował również stosunki z Ludwikiem VI, składając mu hołd lenny w 1132 r. Ludwik poparł w efekcie Thierry'ego podczas jego walki z Baldwinem IV, hrabią Hainaut, który również zgłosił swoje pretensje do Flandrii.
W 1133 r. zmarła żona Thierry'ego, Małgorzata z Clermont (wdowa po Karolu Dobrym), pozostawiając jedną córkę. W 1139 r. Thierry udał się na pierwszą z czterech wypraw do Królestwa Jerozolimskiego. Tam poślubił Sybillę, córkę króla Fulka z pierwszego małżeństwa. Podczas swojego pobytu w Ziemi Świętej Thierry poprowadził zwycięską wyprawę na Cezareę Filipową. Towarzyszył również teściowi podczas wyprawy na Gilead. Wkrótce powrócił do Flandrii i pomógł księciu Godfrydowi III z Leuven zdusić rebelię w Dolnej Lotaryngii.
Po raz drugi do Ziemi Świętej Thierry wyruszył w 1147 r. razem z II wyprawą krzyżową. Kierował przeprawą armii krzyżowców przez rzekę Menderes w Anatolii oraz walczył w bitwie pod Attalyą w 1148 r. Po przybyciu do Królestwa Jerozolimskiego brał udział w radzie w Akce, na której zapadła katastrofalna w skutkach decyzja o ataku na Damaszek. Wziął udział w oblężeniu miasta prowadzonym przez swojego szwagra, króla Baldwina III. Przy wsparciu króla Francji Ludwika VII i króla Niemiec Konrada III, ogłosił chęć otrzymania Damaszku w lenno po jego zdobyciu. Sprzeciwili się temu palestyńscy baronowie, który woleli oddać miasto Gwidonowi, panu Bejrutu. Spór okazał się jednak bezcelowy, gdyż krzyżowcy nie zdobyli miasta.
Podczas nieobecności Thierry'ego na Flandrię najechał Baldwin IV z Hainaut i dotkliwie spustoszył Artois. Rządząca w imieniu męża hrabina Sybilla doprowadziła do odwetowego ataku na Hainaut, które również zostało spustoszone. Po powrocie z wyprawy krzyżowej w 1150 r. Thierry, z pomocą Henryka IV Luksemburskiego i Henryka, biskupa Liège, ponownie zaatakował włości Baldwina, pokonując go pod Bouchain. W wyniku rozmów pokojowych Thierry wydał swoją córkę Małgorzatę za syna hrabiego Hainaut, Baldwina.
W 1156 r. Thierry wydał swojego najstarszego syna za Elżbietę z Vermandois i udał się, tym razem wraz z żoną, na trzecią wyprawę do Ziemi Świętej. Towarzyszył tam Baldwinowi III w oblężeniu Szajzaru w 1157 r., które jednak zakończyło się niepowodzeniem, gdyż Thierry pokłócił się z księciem Antiochii Rejnaldem o to, komu ma przypaść zdobyta forteca. Do Flandrii powrócił w 1159 r., bez żony, która zdecydowała się wstąpić do klasztoru św. Łazarza w Betanii. Rządy we Flandrii podczas nieobecności Thierry'ego sprawował jego syn Filip, który po powrocie ojca pozostał współwładcą hrabstwa.
Ostatnią podróż na Wschód Thierry odbył w 1164 r. Podczas pobytu w Królestwie towarzyszył królowi Amalrykowi I (swojemu kolejnemu szwagrowi) w jego podróży do Antiochii i Trypolisu. Po powrocie do Flandrii w 1166 r. Thierry umieścił na swojej pieczęci palmę daktylową, a na odwrocie - koronę z wawrzynu.
Thierry zmarł 4 lutego 1168 r. i został pochowany w opactwie w Watten, pomiędzy Saint-Omer a Gravelines. Jego rządy były okresem pokoju i postępu. Umiejętną polityką rozszerzył granice Flandrii i przyczynił się do ekonomicznego i rolniczego rozwoju swojego hrabstwa.
Ze swoją pierwszą żoną, Małgorzatą de Clermont (zm. 1133), córką hrabiego Renalda II de Clermont i Adeli z Vermandois, miał jedną córkę:
- Laurette (zm. ok. 1175), czterokrotnie żonatą (z Iwainem von Aalst, księciem Henrykiem II z Limburga, hrabią Raoulem I z Vermandois i hrabią Henrykiem IV Luksemburskim), w końcu zakonnicę
Drugą żoną Thierry'ego była Sybilla Andegaweńska (ok. 1112 - 1165), córka Fulka, króla Jerozolimy i hrabiego Andegawenii z jego pierwszego małżeństwa z Ermengardą, córką Eliasza I, hrabiego Maine. Thierry i Sybilla mieli trzech synów i trzy córki:
- Filipa Alzackiego (1143 - 1 sierpnia 1191), hrabiego Flandrii
- Mateusza Alzackiego (ok. 1144[1] - 25 lipca 1173[2]), iure uxoris hrabiego Boulogne
- Piotra (zm. 1176), biskupa Cambrai
- Małgorzatę I Alzacką (1145 - 15 listopada 1194), hrabinę Flandrii
- Gertrudę (zm. 1186), żonę Humberta III Błogosławionego, hrabiego Sabaudii
- Matyldę, opatkę klasztoru w Fontevraud