Fokaja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m WP:SK |
składnia |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
Ci, którzy pozostali w mieście, uczestniczyli później w powstaniu miast jońskich przeciwko panowaniu perskiemu. |
Ci, którzy pozostali w mieście, uczestniczyli później w powstaniu miast jońskich przeciwko panowaniu perskiemu. |
||
Fokaja znana jest także dzięki [[Homer]]owi |
Fokaja znana jest także dzięki [[Homer]]owi z jego [[Odyseja|Odysei]]. Na wyspach leżących w pobliżu miasta miały według tego [[epos]]u zamieszkiwać [[Syrena (mitologia)|Syreny]] (dziś wiadomo, że była tu w rzeczywistości jedna z ostatnich ostoi [[Foka pospolita|fok]] na Morzu Śródziemnym i to te zwierzęta zainspirowały [[Homer]]a w tej legendzie). |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 20:07, 1 lip 2010
Fokaja lub Focja (gr. Φώκαια, tur. Foça, łac. Phocaea) – starożytne miasto greckie na zachodnim brzegu Anatolii, na północny zachód od Smyrny (dzisiejszego Izmiru), na północnym brzegu Zatoki Smyrneńskiej. Założone przez Jonów prawdopodobnie w X w. p.n.e. Należało do najsilniejszych miast regionu. Razem z Miletem założyło nad Morzem Czarnym m.in. kolonie Amisos i Apollonia Pontyjska (tę drugą w roku 609 p.n.e.), a samodzielnie Lampsakos nad Hellespontem w 654 p.n.e.
Później Fokaja rozpoczęła kolonizację zachodnich wybrzeży Morza Śródziemnego. Około roku 600 p.n.e. Fokajczycy założyli Massalię (dzisiejsza Marsylia), a około 560 p.n.e. Alalię na Korsyce. Niewykluczone, że założyli również krótkotrwałe kolonie na Sardynii. Ich flota pokonała na początku VI w. p.n.e. Kartagińczyków, co pozwoliło Fokajczykom czerpać duże zyski z handlu w północno-zachodniej części Morza Śródziemnego. Ich żeglarze docierali nawet do zachodnich wybrzeży Hiszpanii.
Gdy w roku 546 p.n.e. wojska perskie dotarły do Jonii, większość mieszkańców Fokai zdecydowała się opuścić miasto i odpłynąć do Alalii na Korsyce. W 535 p.n.e. Fokajczycy starli się pod Alalią z połączonymi flotami Kartaginy i Etrusków. Ponieśli w bitwie ogromne straty i musieli opuścić Korsykę. Osiedlili się ostatecznie w Elei na południowo-zachodnim wybrzeżu Italii.
Ci, którzy pozostali w mieście, uczestniczyli później w powstaniu miast jońskich przeciwko panowaniu perskiemu.
Fokaja znana jest także dzięki Homerowi z jego Odysei. Na wyspach leżących w pobliżu miasta miały według tego eposu zamieszkiwać Syreny (dziś wiadomo, że była tu w rzeczywistości jedna z ostatnich ostoi fok na Morzu Śródziemnym i to te zwierzęta zainspirowały Homera w tej legendzie).
Zobacz też
Nieprawidłowe parametry: {38|39|50|N|26|45|20|E}