Architektura 64-bitowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Anulowanie wersji nr 23315435 autora Marcinstrachota GiB jest jednoznaczne
Linia 6: Linia 6:
Termin "architektura 64-bitowa" nie musi odnosić się do szerokości [[szyna danych|szyny danych]] oraz możliwości adresowych takiego procesora (szerokości szyny adresowej). Przykładowo procesory [[UltraSPARC]] połączone za pomocą Sun Fireplane Interconnect posiadają szerokość [[szyna danych|szyny danych]] 32-bajtową, czyli 256-bitów.
Termin "architektura 64-bitowa" nie musi odnosić się do szerokości [[szyna danych|szyny danych]] oraz możliwości adresowych takiego procesora (szerokości szyny adresowej). Przykładowo procesory [[UltraSPARC]] połączone za pomocą Sun Fireplane Interconnect posiadają szerokość [[szyna danych|szyny danych]] 32-bajtową, czyli 256-bitów.


W odniesieniu do możliwości adresowania [[pamięć komputerowa|pamięci]], 64 bity określają ilość możliwych do zaadresowania komórek. Istnieje 2<sup>64</sup> wariacji 64-bitowego adresu, czyli bezpośrednio można adresować 18 446 744 073 709 551 616 (16 [[Eksa|E]]) komórek. Komórki mają rozmiar 1 [[bajt (informatyka)|bajta]]. Jest to kolejny postęp w stosunku do [[Architektura 32-bitowa|architektury 32-bitowej]] gdzie występowało ograniczenie na fizycznie adresowalny obszar pamięci do 4 [[Gigabajt|GB]]. W przypadku pewnych architektur procesorów 32-bitowych stosowano techniki umożliwiające obejście tego ograniczenia poprzez zwiększenie ilości fizycznych linii adresowych i stosowne modyfikacje w jednostkach MMU komputerów (np. w [[x86]] - [[PAE]]). W obecnie produkowanych procesorach 64-bitowych z reguły stosuje się mniejszą niż 64-bity szerokość szyny adresowej, co w sposób bezpośredni przekłada się na wielkość fizycznej pamięci jaką można podłączyć do procesorów. Ograniczenie to wynika ze zmniejszenia kosztów produkcji [[procesor|procesorów]] oraz układów wspomagających.
W odniesieniu do możliwości adresowania [[pamięć komputerowa|pamięci]], 64 bity określają ilość możliwych do zaadresowania komórek. Istnieje 2<sup>64</sup> wariacji 64-bitowego adresu, czyli bezpośrednio można adresować 18 446 744 073 709 551 616 (16 [[Eksa|E]]) komórek. Komórki mają rozmiar 1 [[bajt (informatyka)|bajta]]. Jest to kolejny postęp w stosunku do [[Architektura 32-bitowa|architektury 32-bitowej]] gdzie występowało ograniczenie na fizycznie adresowalny obszar pamięci do 4 [[Gigabajt|GiB]]. W przypadku pewnych architektur procesorów 32-bitowych stosowano techniki umożliwiające obejście tego ograniczenia poprzez zwiększenie ilości fizycznych linii adresowych i stosowne modyfikacje w jednostkach MMU komputerów (np. w [[x86]] - [[PAE]]). W obecnie produkowanych procesorach 64-bitowych z reguły stosuje się mniejszą niż 64-bity szerokość szyny adresowej, co w sposób bezpośredni przekłada się na wielkość fizycznej pamięci jaką można podłączyć do procesorów. Ograniczenie to wynika ze zmniejszenia kosztów produkcji [[procesor|procesorów]] oraz układów wspomagających.


Rozwój komputerów domowych także podąża w tym kierunku, lecz moc maszyn do użytku domowego jest nieporównywalnie mniejsza od komputerów obliczeniowych.
Rozwój komputerów domowych także podąża w tym kierunku, lecz moc maszyn do użytku domowego jest nieporównywalnie mniejsza od komputerów obliczeniowych.

Wersja z 14:49, 23 wrz 2010

Architektura 64-bitowa już stosunkowo dawno znalazła zastosowanie w superkomputerach oraz maszynach wielu ośrodków naukowych i firm, gdzie potrzebna jest duża moc obliczeniowa.

Szerokość szyn w architekturze 64-bitowej

Termin "architektura 64-bitowa" nie musi odnosić się do szerokości szyny danych oraz możliwości adresowych takiego procesora (szerokości szyny adresowej). Przykładowo procesory UltraSPARC połączone za pomocą Sun Fireplane Interconnect posiadają szerokość szyny danych 32-bajtową, czyli 256-bitów.

W odniesieniu do możliwości adresowania pamięci, 64 bity określają ilość możliwych do zaadresowania komórek. Istnieje 264 wariacji 64-bitowego adresu, czyli bezpośrednio można adresować 18 446 744 073 709 551 616 (16 E) komórek. Komórki mają rozmiar 1 bajta. Jest to kolejny postęp w stosunku do architektury 32-bitowej gdzie występowało ograniczenie na fizycznie adresowalny obszar pamięci do 4 GiB. W przypadku pewnych architektur procesorów 32-bitowych stosowano techniki umożliwiające obejście tego ograniczenia poprzez zwiększenie ilości fizycznych linii adresowych i stosowne modyfikacje w jednostkach MMU komputerów (np. w x86 - PAE). W obecnie produkowanych procesorach 64-bitowych z reguły stosuje się mniejszą niż 64-bity szerokość szyny adresowej, co w sposób bezpośredni przekłada się na wielkość fizycznej pamięci jaką można podłączyć do procesorów. Ograniczenie to wynika ze zmniejszenia kosztów produkcji procesorów oraz układów wspomagających.

Rozwój komputerów domowych także podąża w tym kierunku, lecz moc maszyn do użytku domowego jest nieporównywalnie mniejsza od komputerów obliczeniowych.

Procesory

Procesory wykonane w tej architekturze to np.:

R4000, R5000, R10000, R12000, R14000, R16000

Linki zewnętrzne

  • Serwis poświęcony architekturze 64-bitowej: 64-bity.pl