Ploská: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków do przek., WP:SK, oznaczanie po raz pierwszy |
|||
Linia 41: | Linia 41: | ||
[[Kategoria:Szczyty Wielkiej Fatry]] |
[[Kategoria:Szczyty Wielkiej Fatry]] |
||
[[cs:Ploská]] |
|||
[[en:Ploská]] |
|||
[[nn:Ploská]] |
|||
[[sk:Ploská (vrch vo Veľkej Fatre)]] |
[[sk:Ploská (vrch vo Veľkej Fatre)]] |
Wersja z 11:42, 5 sty 2011
Państwo | |
---|---|
Położenie |
{{{położenie}}} |
Pasmo | |
Wysokość |
1532 m n.p.m. |
Położenie na mapie Słowacji Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Ploská (1532 m n.p.m.) – jeden z najwyższych szczytów w grupie górskiej Wielkiej Fatry w Karpatach Zachodnich na Słowacji.
Położenie
Ploská leży w środkowej części Wielkiej Fatry. Stanowi północne zakończenie głównego grzbietu południowej części tej grupy górskiej i jednocześnie zwornik dla rozgałęziających się tu dwóch innych wielkich grzbietów: tzw. "liptowskiego" z Rakytovem i Smrekowicą ku północnemu wschodowi oraz tzw. "turczańskiego" z Łyścem i Klakiem ku północy. Na północnych stokach góry ma swe źródła Ľubochnianka, której długa na 25 km dolina (Dolina Lubochniańska) rozdziela na całej swej długości oba wspomniane grzbiety.
Geologia i morfologia
Ploská zbudowana jest w większości ze stosunkowo miękkich marglistych łupków z okresu dolnej kredy. Słowacka nazwa szczytu (w tłumaczeniu na język polski: Płaska) doskonale oddaje charakter góry. Zamiast ostrego wierzchołka mamy tu do czynienia z rozległym, bardzo łagodnie zaokrąglonym, prawie płaskim plateau szczytowym, będącym pozostałością dawnej powierzchni zrównania. Halna wierzchowina wyraźnie kontrastuje z sąsiednim Czarnym Kamieniem.
Przyroda ożywiona
Wierzchołek pokrywają bogate w gatunki łąki górskie z pełnikiem europejskim, czosnkiem syberyjskim i cebulicą dwulistną. Na północnych stokach występują uboższe łąki i borówczyska, na wiosnę zakwitające krokusami. Górną granicę lasu tworzą buczyny.
Turystyka
Szczyt Płaskiej nie ma większego znaczenia jako punkt widokowy. Rozległość wierzchowiny powoduje, że panorama ograniczona jest głównie do dalszych planów, a widoki do otaczających dolin zasłaniają w większości obłości góry.
Na szczyt wiodą znakowane szlaki turystyczne:
- z Krížnej przez Ostredok, głównym grzbietem Wielkiej Fatry 3:30 h (z powrotem 3:30 h);
- ze schroniska pod Boryszowem 1 h (z powrotem 35 min);
- z Wyżnich Rewuc w dolinie Rewucy 2:45 h (z powrotem 2:15 h).
Bibliografia
- Hochmuth Zdenko a kolektív: Veľká Fatra. Turistický sprievodca ČSSR č. 3, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1980;
- Veľká Fatra. Turistická mapa 1:50 000. Edícia turistických máp č. 121, wyd. VKÚ Harmanec 1994. ISBN 80-85510-41-3;