Cyryl VIII Geha: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
[[3 maja]] [[1885]] został arcybiskupem Metropolitą [[Syria|syryjskiego]] [[Aleppo]]. |
[[3 maja]] [[1885]] został arcybiskupem Metropolitą [[Syria|syryjskiego]] [[Aleppo]]. |
||
[[28 czerwca]] [[1902]] został wybrany Patriarchą [[Antiochia|Antiochii]], [[Jerozolima|Jerozolimy]], [[Aleksandria|Aleksandrii]] i całego Wschodu ( |
[[28 czerwca]] [[1902]] został wybrany Patriarchą [[Antiochia|Antiochii]], [[Jerozolima|Jerozolimy]], [[Aleksandria|Aleksandrii]] i całego Wschodu (otrzymanie [[pallium]] [[22 czerwca]] [[1903]]). |
||
W [[1910]] w trakcie prześladowań chrześcijan przez władze [[Imperium Ottomańskie|Imperium Ottomańskiego]], został na niego wydany wyrok śmierci. Dzięki pomocy rodaków ([[Melchici|Melchitów]]) zdołał zbiec do [[Egipt]]u i przebywał w [[Aleksandria|Aleksandrii]]. |
W [[1910]] w trakcie prześladowań chrześcijan przez władze [[Imperium Ottomańskie|Imperium Ottomańskiego]], został na niego wydany wyrok śmierci. Dzięki pomocy rodaków ([[Melchici|Melchitów]]) zdołał zbiec do [[Egipt]]u i przebywał w [[Aleksandria|Aleksandrii]]. |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
Jego pełny tytuł zatwierdzony przez [[Stolica Apostolska|Stolicę Apostolską]] w Rzymie brzmiał: 167 (od św. Piotra) Patriarcha (Batriyark) [[Antiochia|Antiochii]], [[Cylycia|Cylycii]], [[Syria|Syria]], [[Półwysep Iberyjski|Iberii]], [[Arabia|Arabii]], [[Mezopotamia|Mezopotamii]], [[Pentapolis]], [[Etiopia|Etiopii]], całego [[Egipt]]u i całego Wschodu, Ojciec Ojców, [[Kapłan]] Kapłanów, [[Biskup]] Biskupów, Trzynasty z [[Apostoł]]ów, Drugi po [[Stolica Apostolska|Stolicy Piotrowej]] (po [[papież]]u). |
Jego pełny tytuł zatwierdzony przez [[Stolica Apostolska|Stolicę Apostolską]] w Rzymie brzmiał: 167 (od św. Piotra) Patriarcha (Batriyark) [[Antiochia|Antiochii]], [[Cylycia|Cylycii]], [[Syria|Syria]], [[Półwysep Iberyjski|Iberii]], [[Arabia|Arabii]], [[Mezopotamia|Mezopotamii]], [[Pentapolis]], [[Etiopia|Etiopii]], całego [[Egipt]]u i całego Wschodu, Ojciec Ojców, [[Kapłan]] Kapłanów, [[Biskup]] Biskupów, Trzynasty z [[Apostoł]]ów, Drugi po [[Stolica Apostolska|Stolicy Piotrowej]] (po [[papież]]u). |
||
Za kadencji Patriarchy Grzegorza I Youssef został kapłanem [[lazaryci|Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy]]. Od [[1902]] (zostania Patriarchą) [[protektor]] i generalny administrator (namiestnik magisterium) tego zakonu. Funkcje te pełnił na zasadzie umowy zakonu z patriarchą [[Maksymos III Mazloum|Maksymosem III]] z [[1841]]. Za radą kapelana i jałmużnika zakonu polskiego księdza kanonika Jana Tańskiego (z paryskiej parafii Naświętszej Marii Panny des Batignolles, który po upadku Powstania Styczniowego emigrował z Polski) patriarcha restytuował [[Kapituła|Kapitułę]] zakonu w Europie, z siedzibą w [[Paryż]]u. |
|||
Zmarł [[12 stycznia]] [[1916]] w [[Aleksandria|Aleksandrii]]. |
Zmarł [[12 stycznia]] [[1916]] w [[Aleksandria|Aleksandrii]]. |
||
Wersja z 17:19, 9 lut 2006
Cyryl VIII Ghea (1840-1916) – melchicki katolicki 167 Patriarcha Antiochii, Jerozolimy, Aleksandrii i całego Wschodu
Urodził się 26 listopada 1840 w Syrii.
Niewiadomo kiedy został księdzem. Wiadomo, że wyświęcił go Arcybiskup Piotr IV Geraigiry. 3 maja 1885 został arcybiskupem Metropolitą syryjskiego Aleppo.
28 czerwca 1902 został wybrany Patriarchą Antiochii, Jerozolimy, Aleksandrii i całego Wschodu (otrzymanie pallium 22 czerwca 1903).
W 1910 w trakcie prześladowań chrześcijan przez władze Imperium Ottomańskiego, został na niego wydany wyrok śmierci. Dzięki pomocy rodaków (Melchitów) zdołał zbiec do Egiptu i przebywał w Aleksandrii.
Jego pełny tytuł zatwierdzony przez Stolicę Apostolską w Rzymie brzmiał: 167 (od św. Piotra) Patriarcha (Batriyark) Antiochii, Cylycii, Syria, Iberii, Arabii, Mezopotamii, Pentapolis, Etiopii, całego Egiptu i całego Wschodu, Ojciec Ojców, Kapłan Kapłanów, Biskup Biskupów, Trzynasty z Apostołów, Drugi po Stolicy Piotrowej (po papieżu).
Za kadencji Patriarchy Grzegorza I Youssef został kapłanem Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy. Od 1902 (zostania Patriarchą) protektor i generalny administrator (namiestnik magisterium) tego zakonu. Funkcje te pełnił na zasadzie umowy zakonu z patriarchą Maksymosem III z 1841. Za radą kapelana i jałmużnika zakonu polskiego księdza kanonika Jana Tańskiego (z paryskiej parafii Naświętszej Marii Panny des Batignolles, który po upadku Powstania Styczniowego emigrował z Polski) patriarcha restytuował Kapitułę zakonu w Europie, z siedzibą w Paryżu.
Zmarł 12 stycznia 1916 w Aleksandrii.