Laura Granville

{{{imię i nazwisko}}}

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	12 maja 19810 Chicago
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	2001
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 9 ITF
Najwyżej w rankingu	28 (9 czerwca 2003)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	2 WTA, 6 ITF
Najwyżej w rankingu	47 (23 lipca 2007)

{{Tenisista infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | medale = | wikicytaty = | alt grafiki = | imię i nazwisko = | odznaczenia = | faksymile = | imię i nazwisko org = | pełne imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | commons = | data śmierci = | opis faksymile = Nieznane pola: "masa_ciała", "nazwa" oraz "miejsce zamieszkania".

Laura Granville (ur. 12 maja 1981 w Chicago - amerykańska tenisistka o statusie profesjonalnym od 2001 roku.

Laura posługuje się prawą ręką, grając przy tym oburęczny backhand. Będąc w szczytowej formie, w 2003 roku była dwudziestą ósmą zawodniczką świata. W Wimbledonie w 2004 roku dotarła do czwartej rundy i jest to jej najlepszy wielkoszlemowy występ w karierze. Wygrała jeden turniej deblowy w Cincinnati w parze ze Spears (2005). W 2004 roku grała w finale turnieju w Vancouver; czterokrotnie była w półfinałach (Birmingham, dwukrotnie Memphis oraz Québec, a osiem razy w ćwierćfinale (w 2006 - Hobart i Memphis. W deblu była w finałach dwukrotnie: w Memphis (ze Spears) oraz w Strasburgu (z Kostanić).

W 1997 roku Laura zadebiutowała na turnieju ITF w Sedonie, przechodząc przez etap kwalifikacyjny. Rok później wygrała USTA National Girls do lat osiemnastu i otrzymała dziką kartę w wielkoszlemowym US Open (odpadła w pierwszej rundzie z 96 zawodniczką rankingu, Paolą Suárez). Również w 1999 grała w tym turnieju z dziką kartą. W 2000 roku wystąpiła jedynie w turnieju ITF w Hayward, gdzie dotarła do ćwierćfinału. Latem 2001 roku otrzymała licencję zawodowej tenisistki, otrzymała dziką kartę w trzech amerykańskich turniejach (w tym US Open). Zaliczyła trzy półfinały imprez ITF. Rok 2002 to jeden z lepszych sezonów w jej karierze. Wygrała dwa turnieje ITF, dwukrotnie była w finale tych imprez. W seniorskim turnieju w New Haven doszła do 1/4 finału z pozycji kwalifikantki, podobnie było w Luksemburgu. Wygrała mecze m.in. z Arantxą Sánchez Vicario, Mary Pierce czy Silvią Fariną Elią. Po raz pierwszy została sklasyfikowana w pierwszej setce rankingu WTA. W kolejnym sezonie doszła do dwóch półfinałów (Memphis i Québec). Stoczyła trzysetowy pojedynek z Marią Szarapową, który ostatecznie przegrała. Trzecia runda w debiucie na kortach Rolanda Garrosa.

W 2004 roku dotarła do pierwszego seniorskiego finału w Vancouver, gdzie wygrała w trzech setach z Nicole Vaidišovą. W Indian Wells doszła do czwartej rundy, ulegając Fabioli Zuluadze.

2005 - półfinał w Birmingham i pierwsza wygrana deblowa w Cincinnati. Ćwierćfinał w Seulu, trzecia runda w US Open, czwarty tytuł singlowy ITF, wywalczony w Midland.

2006

I runda - Amelia Island, Charleston, French Open (z Kuzniecową)

II runda - Auckland

III runda - Indian Wells

ćwierćfinał - Hobart, Memphis (porażka z Martą Domachowską)

Wygrała szósty w karierze tytuł ITF w Charlottesville.