Makary Kaniowski: Różnice pomiędzy wersjami

{{{rodzaj}}}
{{{imię}}}
	{{{tytuły}}}
	[[Plik:{{{grafika}}}\|240x240px\|alt=Ilustracja\|{{{podpis grafiki}}}]]; {{{podpis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} ; {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} ; {{{miejsce śmierci}}}
Czczony przez	{{{kościół}}}
Beatyfikacja	{{{data beatyfikacji}}}; {{{miejsce beatyfikacji}}}; przez {{{beatyfikujący}}}
Kanonizacja	{{{data kanonizacji}}}; {{{miejsce kanonizacji}}}; przez {{{kanonizujący}}}
Wspomnienie	{{{wspomnienie}}}
Atrybuty	{{{atrybuty}}}
Patron	{{{patron}}}
Szczególne miejsca kultu	{{{miejsce kultu}}}
	[[Plik:{{{faksymile}}}\|130x100px\|alt=Faksymile\|{{{opis faksymile}}}]]; {{{opis faksymile}}}

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 17:53, 28 cze 2012

Makary Kaniowski, nazwisko świeckie Tokarzewski^[1] (ur. 1605 w Owruczu, zm. 7 września 1678 w Kaniowie) – mnich prawosławny i święty męczennik.

Ukończył szkołę przy monasterze w Owruczu. Najpóźniej w 1620 zmarli jego rodzice; podjął wówczas decyzję o wstąpieniu do tegoż klasztoru jako posłusznik. W 1625 był już mnichem i za zgodą przełożonego wyjechał z dotychczasowej wspólnoty do Pińska, gdzie został skierowany przez miejscowego biskupa do Monasteru Kupiatyckiego. W 1630 został wyświęcony na hierodiakona, zaś w 1632 - na hieromnicha^[2]. Zyskał sławę wzorowego mnicha i ascety, toteż w 1637 wspólnota monasteru św. Szymona w Brześciu poprosiła przełożonego Monasteru Kupiatyckiego o wyznaczenie go na nowego przełożonego. W 1637 Makary jeździł do Kijowa w celu przekazania metropolicie Piotrowi pieniędzy zebranych w Monasterze Kupiatyckim na przebudowę soboru Mądrości Bożej w Kijowie. Metropolita wyznaczył go wówczas na przełożonego Kamienieckiego Monasteru Zmartwychwstania Pańskiego. Makary pełnił tę funkcję do przejęcia klasztoru przez unitów w 1642^[2]. Wrócił do Monasteru Kupiatyckiego i pozostawał jego przełożonym do 1656, gdy stanął na czele wspólnoty monasteru w Pińsku. W 1660 został z kolei przełożonym monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Owruczu, z godnością archimandryty. Pozostawał w tym klasztorze do 1671, gdy w spustoszonym przez Tatarów monasterze nie pozostał oprócz niego żaden mnich^[2]. Udał się do Monasteru Kijowsko-Pieczerskiego, po czym na polecenie metropolity kijowskiego Józefa został przełożonym monasteru w Kaniowie^[2].

Został zamordowany w czasie najazdu tureckiego w 1678. W 1688, według tradycji, po otwarciu jego grobu okazało się, że jego ciało nie uległo rozkładowi. Przeniesiono je wówczas do cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Perejasławiu. W 1713 relikwie mnicha, uznawanego za świętego, wystawiono w cerkwi monasteru św. Michała Archanioła w Perejasławiu, zaś w 1786 przeniesiono je do monasteru Wniebowstąpienia Pańskiego w tym samym mieście^[2].

W 1942 relikwie przeniesiono do cerkwi Trójcy Świętej w Czerkasach, zaś w 1965 - do soboru Narodzenia Matki Bożej w tym samym mieście^[2].

↑ A. Mironowicz, Święci w Kościele prawosławnym na Białorusi [w:] Wilno i Kresy Północno-Wschodnie. Materiały II Międzynarodowej Konferencji w Białymstoku 14-17 IX 1994 r. w czterech tomach, t. I, Białystok 1996, s.89
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Преподобномученик Макарий Каневский

[1] A. Mironowicz, Święci w Kościele prawosławnym na Białorusi [w:] Wilno i Kresy Północno-Wschodnie. Materiały II Międzynarodowej Konferencji w Białymstoku 14-17 IX 1994 r. w czterech tomach, t. I, Białystok 1996, s.89

[days-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Преподобномученик Макарий Каневский

[1]

[2]

@@ Linia 28: / Linia 28: @@
 '''Makary Kaniowski''', nazwisko świeckie Tokarzewski<ref>A. Mironowicz, ''Święci w Kościele prawosławnym na Białorusi'' [w:] ''Wilno i Kresy Północno-Wschodnie. Materiały II Międzynarodowej Konferencji w Białymstoku 14-17 IX 1994 r. w czterech tomach'', t. I, Białystok 1996, s.89</ref> (ur. 1605 w [[Owrucz]]u, zm. 7 września 1678 w [[Kaniów|Kaniowie]]) – mnich [[prawosławie|prawosławny]] i święty męczennik.
-Ukończył szkołę przy [[monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Owruczu|monasterze w Owruczu]]. Najpóźniej w 1620 zmarli jego rodzice; podjął wówczas decyzję o wstąpieniu do tegoż klasztoru jako [[posłusznik]]. W 1625 był już mnichem i za zgodą przełożonego wyjechał z dotychczasowej wspólnoty do [[Pińsk]]a, gdzie został skierowany przez miejscowego biskupa do Monasteru Kupiatyckiego. W 1630 został wyświęcony na [[hierodiakon]]a, zaś w 1632 - na [[hieromnich]]a<ref name="days">[http://days.pravoslavie.ru/Life/life1472.htm Преподобномученик Макарий Каневский]</ref>. Zyskał sławę wzorowego mnicha i ascety, toteż w 1637 wspólnota [[monaster św. Szymona w Brześciu|monasteru św. Szymona w Brześciu]] poprosiła przełożonego Monasteru Kupiatyckiego o wyznaczenie go na nowego przełożonego. W 1637 Makary jeździł do [[Kijów|Kijowa]] w celu przekazania [[prawosławna metropolia kijowska|metropolicie]] [[Piotr Mohyła|Piotrowi]] pieniędzy zebranych w Monasterze Kupiatyckim na przebudowę soboru Mądrości Bożej w Kijowie. Metropolita wyznaczył go wówczas na przełożonego Kamienieckiego Monasteru Zmartwychwstania Pańskiego. Makary pełnił tę funkcję do przejęcia klasztoru przez [[unia brzeska|unitów]] w 1642<ref name="days"/>. Wrócił do Monasteru Kupiatyckiego i pozostawał jego przełożonym do 1656, gdy stanął na czele wspólnoty monasteru w Pińsku. W 1660 został z kolei przełożonym monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Owruczu, z godnością [[archimandryta|archimandryty]. Pozostawał w tym klasztorze do 1671, gdy w spustoszonym przez [[Tatarzy|Tatarów]] monasterze nie pozostał oprócz niego żaden mnich<ref name="days"/>. Udał się do [[Ławra Pieczerska|Monasteru Kijowsko-Pieczerskiego]], po czym na polecenie metropolity kijowskiego Józefa został przełożonym monasteru w Kaniowie<ref name="days"/>.
+Ukończył szkołę przy [[monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Owruczu|monasterze w Owruczu]]. Najpóźniej w 1620 zmarli jego rodzice; podjął wówczas decyzję o wstąpieniu do tegoż klasztoru jako [[posłusznik]]. W 1625 był już mnichem i za zgodą przełożonego wyjechał z dotychczasowej wspólnoty do [[Pińsk]]a, gdzie został skierowany przez miejscowego biskupa do Monasteru Kupiatyckiego. W 1630 został wyświęcony na [[hierodiakon]]a, zaś w 1632 - na [[hieromnich]]a<ref name="days">[http://days.pravoslavie.ru/Life/life1472.htm Преподобномученик Макарий Каневский]</ref>. Zyskał sławę wzorowego mnicha i ascety, toteż w 1637 wspólnota [[monaster św. Szymona w Brześciu|monasteru św. Szymona w Brześciu]] poprosiła przełożonego Monasteru Kupiatyckiego o wyznaczenie go na nowego przełożonego. W 1637 Makary jeździł do [[Kijów|Kijowa]] w celu przekazania [[prawosławna metropolia kijowska|metropolicie]] [[Piotr Mohyła|Piotrowi]] pieniędzy zebranych w Monasterze Kupiatyckim na przebudowę soboru Mądrości Bożej w Kijowie. Metropolita wyznaczył go wówczas na przełożonego Kamienieckiego Monasteru Zmartwychwstania Pańskiego. Makary pełnił tę funkcję do przejęcia klasztoru przez [[unia brzeska|unitów]] w 1642<ref name="days"/>. Wrócił do Monasteru Kupiatyckiego i pozostawał jego przełożonym do 1656, gdy stanął na czele wspólnoty monasteru w Pińsku. W 1660 został z kolei przełożonym monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Owruczu, z godnością [[archimandryta|archimandryty]]. Pozostawał w tym klasztorze do 1671, gdy w spustoszonym przez [[Tatarzy|Tatarów]] monasterze nie pozostał oprócz niego żaden mnich<ref name="days"/>. Udał się do [[Ławra Pieczerska|Monasteru Kijowsko-Pieczerskiego]], po czym na polecenie metropolity kijowskiego Józefa został przełożonym monasteru w Kaniowie<ref name="days"/>.
-Został zamordowany w czasie najazdu tureckiego w 1678. W 1688, według tradycji, po otwarciu jego grobu okazało się, że jego ciało nie uległo rozkładowi. Przeniesiono je wówczas do cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Perejasławiu. W 1713 [[relikwie]] mnicha, uznawanego za świętego, wystawiono w cerkwi monasteru św. Michała Archanioła w Perejasławiu, zaś w 1786 przeniesiono je do [[monaster Wniebowstąpienia Pańskiego w Perejasławiu|monasteru Wniebowstąpienia Pańskiego w tym samym mieście]]<ref name="days"/>.
+Został zamordowany w czasie najazdu tureckiego w 1678. W 1688, według tradycji, po otwarciu jego grobu okazało się, że jego ciało nie uległo rozkładowi. Przeniesiono je wówczas do cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Perejasławiu. W 1713 [[relikwie]] mnicha, uznawanego za świętego, wystawiono w cerkwi monasteru św. Michała Archanioła w Perejasławiu, zaś w 1786 przeniesiono je do [[monaster Wniebowstąpienia Pańskiego w Perejasławiu Chmielnickim|monasteru Wniebowstąpienia Pańskiego w tym samym mieście]]<ref name="days"/>.
 W 1942 relikwie przeniesiono do cerkwi Trójcy Świętej w Czerkasach, zaś w 1965 - do soboru Narodzenia Matki Bożej w tym samym mieście<ref name="days"/>.