Lubecz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m Robot dodał be:Гарадскі пасёлак Любеч |
||
Linia 53: | Linia 53: | ||
[[Kategoria:Kresy Wschodnie]] |
[[Kategoria:Kresy Wschodnie]] |
||
[[be:Гарадскі пасёлак Любеч]] |
|||
[[be-x-old:Любеч]] |
[[be-x-old:Любеч]] |
||
[[de:Ljubetsch]] |
[[de:Ljubetsch]] |
Wersja z 04:58, 22 lis 2012
Szablon:Miasto zagranica infobox Lubecz lub Lubiacz, (ukr. Любеч), miasto obecnie na Ukrainie, nad rzeką Dniepr i Użyk, obwód czernihowski, od zachodniej strony przy granicy z Białorusią.
Historia
Lubecz to jedno z najstarszych miast na terenie współczesnego państwa Ukraina, pierwsza wzmianka historyczna z roku 882, gród został założony i obwarowany przez normańskich Waregów. W roku 907 książę Rusi Oleg Mądry w czasie wyprawy na Kijów zajął ponownie gród i ustanowił w nim swoje rządy. W latach 1024-1036 i 1054-1239 Lubecz wchodził w skład księstwa czernihowskiego. W roku 1097 w Lubeczu odbył się zjazd książąt ruskich z udziałem Włodzimierza Monomacha oraz Wasyla Rościsławowica. Na zjeździe omawiano plany obronne przed najazdami tatarskich plemion Kumanów.
Od II poł. XIV w. do 1503 Lubecz znajdował się w granicach Królestwa Polskiego w prowincji litewskiej, starostwo starodubowskie. Następnie Lubecz należał do Rosji. W latach 1618-1667 ponownie w granicach Rzeczypospolitej, województwo kijowskie, starostwo lubeckie i łojowskie. W roku 1623 Lubecz otrzymał prawa miejskie magdeburskie, od roku 1635 w składzie województwa czernihowskiego. Przyłączony do Rosji w 1667 według postanowień rozejmu andruszowskiego, potwierdzonych pokojem Grzymułtowskiego w 1686. Lubecz należał do dóbr królewskich. W okresie panowania króla Jana Kazimierza miasto dzierżawili książęta Radziwiłłowie oraz ks. Tyszkiewiczowie.
Od roku 1801 w guberni czernihowskiej, powiat horodnicki. W roku 1876 miasto liczyło 459 domów oraz 2091 mieszkańców. W latach 1922-1991 należał do Ukraińskiej SRR, od roku 1932 w obwodzie czernihowskim, od 1991 należy do Ukrainy. Uświęcając wydarzenia Lubeckiego zjazdu w 1997 roku został odsłonięty brązowy pomnik, stworzony przez Gennadija Jerszowa, ukazujący sylwetki książąt oraz mnicha sprzed 900 lat.
Znani
- urodzony w Lubeczu Antypas — Antoni Pieczerski (983-1073), św. Kościoła obrządku wschodniego
- książę Andrzej Wiśniowiecki, zm. 1584, starosta lubecki
- książę Paweł Sapieha, zm. 1580, starosta lubecki
- książę Michał Wiśniowiecki, zm. 1584, starosta lubecki
- książę Aleksander Wiśniowiecki, zm. 1594, starosta lubecki
- Mikołaj Abramowicz, zm. 1651, wojewoda trocki
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Lubecz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 395 .