Spismichałowa Czuba: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: poprawki (kod mapy => kod mapy + wariant mapy) |
m Robot automatycznie zastąpił tekst (-pozycja napisu +pozycja opisu ) |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
|stopniE = 20 |minutE = 07 |sekundE = 34 |
|stopniE = 20 |minutE = 07 |sekundE = 34 |
||
|opis miejsca = |
|opis miejsca = |
||
|pozycja |
|pozycja opisu = |
||
|commons = |
|commons = |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 19:11, 26 gru 2012
 Spismichałowa Czuba i charakterystyczna grań Zamki widoczna na pierwszym planie (nieco na lewo od Szerokiej Jaworzyńskiej) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2012 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Spismichałowa Czuba (słow. Zámky, niem. Burgberg, węg. Zamki[1]) – szczyt o wysokości 2012 m n.p.m. znajdujący się w grani bocznej odchodzącej od Szerokiej Jaworzyńskiej na południowy zachód, w słowackich Tatrach Wysokich. Jest to najwyższy wierzchołek tejże grani. Od Szerokiej Jaworzyńskiej oddzielony jest Niżnią Szeroką Przełęczą, a od Horwackiego Wierchu – Spismichałową Przełęczą.
Od wierzchołka Spismichałowej Czuby odchodzi na zachód długa grań zwana Zamkami, która oddziela Litworowy Żleb od Doliny Spismichałowej. Zamki dzielą się na dwie części, które rozdziela Wyżni Spismichałowy Przechód. Powyżej jego znajdują się Wyżnie Zamki, a poniżej Niżnie Zamki. Na południowo-zachodnich stokach Spismichałowej Czuby znajdują się rozległe upłazy zwane Upłazkami, które ciągną się znad Polany pod Upłazki w Dolinie Białej Wody, aż do górnych partii Litworowego Żlebu. Litworowa Kazalnica i Upłazkowy Przechód dzielą je na Skrajne i Zadnie Upłazki.
Nazwa Spismichałowej Czuby pochodzi od Doliny Spismichałowej, chociaż niekiedy zwana jest błędnie Zamkami.
Na wierzchołek już dawniej wchodzili myśliwi podczas swoich polowań w tychże rejonach. Następnie wdrapywali się na nią kartografowie i turyści, chociaż ci ostatni bardzo rzadko, ponieważ wierzchołek nigdy nie cieszył się dużym powodzeniem.
Historia
Pierwsze turystyczne wejście zimowe:
- Gyula Komarnicki, 3 stycznia 1913 r.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie cz. XV Wyd. I. Warszawa: Sport i Turystyka, 1972.