Subsumpcja (prawo): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne zmiany |
lit. |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Subsumpcja''' (''subsumcja'') – przyporządkowanie (''podciągnięcie'') stanu faktycznego pod ogólną [[norma prawna|normę (regułę) prawną]]. |
'''Subsumpcja''' (''subsumcja'') – przyporządkowanie (''podciągnięcie'') stanu faktycznego pod ogólną [[norma prawna|normę (regułę) prawną]]. |
||
Norma ta może zostać derywowana z należycie zinterpretowanego (poddanego [[Wykładnia prawa|wykładni]]) [[Przepis prawa|przepisu prawa]] lub [[precedens]]u (tzw. ''[[ratio decidendi]]'') albo prawa zwyczajowego. W wyniku subsumpcji z [[Norma ogólna|normy ogólnej]] (generalno-abstrakcyjnej) tworzy się [[Norma jednostkowa|normę jednostkową]] (indywidualno-konkretną). Proces subsumpcji zwany jest też czasem ''kwalifikacją prawną''; a ona sama odbywać ma się drogą wykorzystania koncepcji [[sylogizm prawny|sylogizmu prawnego]]. |
Norma ta może zostać derywowana z należycie zinterpretowanego (poddanego [[Wykładnia prawa|wykładni]]) [[Przepis prawa|przepisu prawa]] lub [[precedens]]u (tzw. ''[[ratio decidendi]]'') albo [[prawo zwyczajowe|prawa zwyczajowego]]. W wyniku subsumpcji z [[Norma ogólna|normy ogólnej]] (generalno-abstrakcyjnej) tworzy się [[Norma jednostkowa|normę jednostkową]] (indywidualno-konkretną). Proces subsumpcji zwany jest też czasem ''kwalifikacją prawną''; a ona sama odbywać ma się drogą wykorzystania koncepcji [[sylogizm prawny|sylogizmu prawnego]]. |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* [[Stanisław Waltoś]], ''Proces karny. Zarys systemu'', Warszawa 2008, s. 20–21. |
* [[Stanisław Waltoś]], ''Proces karny. Zarys systemu'', Warszawa 2008, s. 20–21. |
||
* Maciej Koszowski: [http://www.depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/5086/Bezpiecze%C5%84stwo%20a%20pewno%C5%9B%C4%87%20prawa.%20Dwie%20metody%20stosowania%20prawa%20w%20ramach%20Unii%20Europejskiej.%20Dr%20Maciej%20Koszowski.pdf?sequence=1&isAllowed=y „Bezpieczeństwo a pewność prawa: dwie metody stosowania prawa w ramach Unii Europejskiej”], [w:] Kategoria bezpieczeństwa w prawnym wymiarze Unii Europejskiej, red. S.M. Grochalski, Dąbrowa Górnicza 2013, s. |
* Maciej Koszowski: [http://www.depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/5086/Bezpiecze%C5%84stwo%20a%20pewno%C5%9B%C4%87%20prawa.%20Dwie%20metody%20stosowania%20prawa%20w%20ramach%20Unii%20Europejskiej.%20Dr%20Maciej%20Koszowski.pdf?sequence=1&isAllowed=y „Bezpieczeństwo a pewność prawa: dwie metody stosowania prawa w ramach Unii Europejskiej”], [w:] Kategoria bezpieczeństwa w prawnym wymiarze Unii Europejskiej, red. S.M. Grochalski, Dąbrowa Górnicza 2013, s. 113–134. |
||
{{Zastrzeżenia|Prawo}} |
{{Zastrzeżenia|Prawo}} |
||
Wersja z 15:53, 29 sie 2014
Subsumpcja (subsumcja) – przyporządkowanie (podciągnięcie) stanu faktycznego pod ogólną normę (regułę) prawną.
Norma ta może zostać derywowana z należycie zinterpretowanego (poddanego wykładni) przepisu prawa lub precedensu (tzw. ratio decidendi) albo prawa zwyczajowego. W wyniku subsumpcji z normy ogólnej (generalno-abstrakcyjnej) tworzy się normę jednostkową (indywidualno-konkretną). Proces subsumpcji zwany jest też czasem kwalifikacją prawną; a ona sama odbywać ma się drogą wykorzystania koncepcji sylogizmu prawnego.
Bibliografia
- Stanisław Waltoś, Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2008, s. 20–21.
- Maciej Koszowski: „Bezpieczeństwo a pewność prawa: dwie metody stosowania prawa w ramach Unii Europejskiej”, [w:] Kategoria bezpieczeństwa w prawnym wymiarze Unii Europejskiej, red. S.M. Grochalski, Dąbrowa Górnicza 2013, s. 113–134.
