Christiane Taubira: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
linkfix |
m poprawiam martwe linki zewnętrzne |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
Z wykształcenia ekonomistka. W działalność polityczną zaangażowała się na początku lat 90. Założyła wówczas w Gujanie Francuskiej lokalną partię pod nazwą Walwari. Przystąpiła też do ogólnokrajowej francuskiej [[Lewicowa Partia Radykalna|Lewicowej Partii Radykalnej]] (PRG). W 1993 po raz pierwszy wybrano ją do [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]]. Od tego czasu nieprzerwanie zasiada w niższej izbie parlamentu, skutecznie ubiegając się o reelekcję w 1997, 2002 i 2007. |
Z wykształcenia ekonomistka. W działalność polityczną zaangażowała się na początku lat 90. Założyła wówczas w Gujanie Francuskiej lokalną partię pod nazwą Walwari. Przystąpiła też do ogólnokrajowej francuskiej [[Lewicowa Partia Radykalna|Lewicowej Partii Radykalnej]] (PRG). W 1993 po raz pierwszy wybrano ją do [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]]. Od tego czasu nieprzerwanie zasiada w niższej izbie parlamentu, skutecznie ubiegając się o reelekcję w 1997, 2002 i 2007. |
||
Od 1994 do 1999 sprawowała jednocześnie mandat deputowanej do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]]. Wchodziła w skład grupy Europejskiego Sojuszu Radykalnego, pracowała m.in. w Komisji ds. Rozwoju i Współpracy oraz w Komisji ds. Kultury, Młodzieży, Edukacji i Środków Masowego Przekazu<ref>[http://www.europarl.europa.eu/ |
Od 1994 do 1999 sprawowała jednocześnie mandat deputowanej do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]]. Wchodziła w skład grupy Europejskiego Sojuszu Radykalnego, pracowała m.in. w Komisji ds. Rozwoju i Współpracy oraz w Komisji ds. Kultury, Młodzieży, Edukacji i Środków Masowego Przekazu<ref>[http://www.europarl.europa.eu/meps/pl/2137.html Profil na stronie Parlamentu Europejskiego]. [dostęp 2012-05-16].</ref>. |
||
W 2002 wystartowała w [[wybory prezydenckie we Francji w 2002 roku|wyborach prezydenckich]] jako kandydatka PRG. W pierwszej turze otrzymała ponad 660 tys. głosów, tj. 2,3% poparcia<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.electionresources.org/fr/president.php?election=2002|tytuł=Election Resources on the Internet: Presidential and Legislative Elections in France|opublikowany=electionresources.org|język=en|data dostępu=2012-05-16}}</ref>, odbierając głosy głównie kandydatowi [[Partia Socjalistyczna (Francja)|Partii Socjalistycznej]], [[Lionel Jospin|Lionelowi Jospinowi]]. |
W 2002 wystartowała w [[wybory prezydenckie we Francji w 2002 roku|wyborach prezydenckich]] jako kandydatka PRG. W pierwszej turze otrzymała ponad 660 tys. głosów, tj. 2,3% poparcia<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.electionresources.org/fr/president.php?election=2002|tytuł=Election Resources on the Internet: Presidential and Legislative Elections in France|opublikowany=electionresources.org|język=en|data dostępu=2012-05-16}}</ref>, odbierając głosy głównie kandydatowi [[Partia Socjalistyczna (Francja)|Partii Socjalistycznej]], [[Lionel Jospin|Lionelowi Jospinowi]]. |
||
Wersja z 19:42, 6 wrz 2015
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Minister sprawiedliwości Francji | |
| Okres |
od 16 maja 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| |
Christiane Taubira-Delannon (ur. 2 lutego 1952 w Kajennie) – francuska polityk, reprezentantka Gujany Francuskiej, parlamentarzystka i eurodeputowana, od 2012 minister sprawiedliwości.
Życiorys
Z wykształcenia ekonomistka. W działalność polityczną zaangażowała się na początku lat 90. Założyła wówczas w Gujanie Francuskiej lokalną partię pod nazwą Walwari. Przystąpiła też do ogólnokrajowej francuskiej Lewicowej Partii Radykalnej (PRG). W 1993 po raz pierwszy wybrano ją do Zgromadzenia Narodowego. Od tego czasu nieprzerwanie zasiada w niższej izbie parlamentu, skutecznie ubiegając się o reelekcję w 1997, 2002 i 2007.
Od 1994 do 1999 sprawowała jednocześnie mandat deputowanej do Parlamentu Europejskiego. Wchodziła w skład grupy Europejskiego Sojuszu Radykalnego, pracowała m.in. w Komisji ds. Rozwoju i Współpracy oraz w Komisji ds. Kultury, Młodzieży, Edukacji i Środków Masowego Przekazu[1].
W 2002 wystartowała w wyborach prezydenckich jako kandydatka PRG. W pierwszej turze otrzymała ponad 660 tys. głosów, tj. 2,3% poparcia[2], odbierając głosy głównie kandydatowi Partii Socjalistycznej, Lionelowi Jospinowi.
16 maja 2012 objęła urząd ministra sprawiedliwości i Strażnika Pieczęci, w rządzie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault[3]. Utrzymała to stanowisko także w drugim rządzie tego samego premiera (od 21 czerwca 2012). 2 kwietnia 2014 ponownie powołana na ministra sprawiedliwości w rządzie Manuela Vallsa[4].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2012-05-16].
- ↑ Election Resources on the Internet: Presidential and Legislative Elections in France. electionresources.org. [dostęp 2012-05-16]. (ang.).
- ↑ Décret du 16 mai 2012 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 17 maja 2012. [dostęp 2014-10-19]. (fr.).
- ↑ Sapin aux Finances, Cazeneuve à l'Intérieur, Royal à l'Ecologie... le gouvernement de Manuel Valls. francetvinfo.fr, 2 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-02]. (fr.).
Bibliografia
- Christiane Taubira na stronie Zgromadzenia Deputowanych XIII kadencji (fr.). [dostęp 2012-05-16].
Linki zewnętrzne
- Christiane Taubira – strona prywatna (fr.). [dostęp 2012-05-16].