Jean-Marc Ayrault
Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1950 |
---|---|
Premier Francji | |
Okres |
od 15 maja 2012 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister spraw zagranicznych Francji | |
Okres |
od lutego 2016 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Jean-Marc Ayrault (ur. 25 stycznia 1950 w Maulévrier) – francuski polityk, wieloletni mer Nantes, parlamentarzysta, przewodniczący frakcji socjalistycznej. Od 15 maja 2012 do 31 marca 2014 premier Republiki Francuskiej w dwóch kolejnych rządach, od lutego 2016 do maja 2017 minister spraw zagranicznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wykształcenie i działalność do 2012
[edytuj | edytuj kod]Studiował literaturoznawstwo na Uniwersytecie w Nantes. W latach 1973–1986 był nauczycielem niemieckiego[1]. W 1971 został członkiem Partii Socjalistycznej. Sześć lat później objął urząd mera Saint-Herblain, będąc najmłodszym burmistrzem w miejscowościach powyżej 30 tys. mieszkańców. Funkcję tę pełnił do 1989, w międzyczasie od 1976 do 1982 zasiadał w radzie departamentu Loara Atlantycka. W 1989 objął stanowisko mera Nantes, był wybierany na kolejne kadencje, zajmując to stanowisko do 2012. W 1997 za przestępstwo protekcji (zlecenie w latach 1991–1993 druku miejskiej gazety przedsiębiorcy związanemu z Partią Socjalistyczną bez odpowiedniego konkursu ofert) został skazany na karę pół roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania[2][3].
W 1986 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego. Od tego czasu nieprzerwanie był wybierany na kolejne kadencje do izby niższej parlamentu, skutecznie ubiegając się o reelekcję w każdych wyborach (1988, 1993, 1997, 2002 i 2007). W 1997 stanął na czele poselskiej Grupy Socjalistycznej, od 2007 działającej pod nazwą Grupa Socjalistów, Radykałów, Obywateli i Pozostałej Lewicy (Socialiste, radical, citoyen et divers gauche), pełnił tę funkcję przez piętnaście lat.
Premier
[edytuj | edytuj kod]15 maja 2012 Jean-Marc Ayrault został mianowany na urząd premiera przez nowo wybranego prezydenta François Hollande’a[4]. 16 maja 2012 został ogłoszony skład jego gabinetu[5], w którym poszczególne funkcje objęli przedstawiciele PS, a także zielonych i radykałów.
Wystartował następnie w wyborach parlamentarnych w 2012, uzyskał poselską reelekcję już w pierwszej turze z 10 czerwca[6]. 18 czerwca tego samego roku, dzień po drugiej turze wyborów, w których socjaliści i ich sojusznicy uzyskali większość w Zgromadzeniu Narodowym XIV kadencji, premier podał się do dymisji. Tego samego dnia otrzymał od prezydenta ponowną nominację z misją utworzenia drugiego gabinetu[7].
Jego skład (łącznie z premierem 38 osób) został ogłoszony 21 czerwca 2012. Liczba ministrów została zwiększona z 18 do 19, a ministrów delegowanych z 16 do 18 (dla porównania ostatni centroprawicowy gabinet François Fillona rozpoczynał urzędowanie w składzie 23 osób). Większość dotychczasowych członków rządu zachowała swoje stanowiska[8].
31 marca 2014 w wyniku przegranych przez socjalistów wyborów lokalnych Jean-Marc Ayrault podał się do dymisji, która została przyjęta. Prezydent François Hollande tego samego dnia na stanowisko premiera desygnował dotychczasowego ministra spraw wewnętrznych Manuela Vallsa[9].
Działalność od 2014
[edytuj | edytuj kod]Po dymisji Jean-Marc Ayrault powrócił do wykonywania mandatu poselskiego. 11 lutego 2016 wszedł w skład rządu Manuela Vallsa jako minister spraw zagranicznych, zastępując Laurenta Fabiusa[10].
Pozostał na tej funkcji również w utworzonym w grudniu 2016 rządzie Bernarda Cazeneuve’a[11]. Zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem w maju 2017.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jean-Marc Ayrault. nantes.fr. [dostęp 2012-05-15]. (fr.).
- ↑ Une condamnation ancienne du premier ministrable Ayrault refait surface. lepoint.fr, 10 maja 2012. [dostęp 2012-05-15]. (fr.).
- ↑ Profile: French Prime Minister Jean-Marc Ayrault. bbc.co.uk, 15 maja 2012. [dostęp 2012-05-15]. (ang.).
- ↑ Jean-Marc Ayrault, „le réformiste décomplexé”. lemonde.fr, 15 maja 2012. [dostęp 2012-05-15]. (fr.).
- ↑ Décret du 16 mai 2012 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 17 maja 2012. [dostęp 2014-10-19]. (fr.).
- ↑ Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-21]. (fr.).
- ↑ Décret du 18 juin 2012 portant nomination du Premier ministre. legifrance.gouv.fr, 18 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-21]. (fr.).
- ↑ Ayrault II: Batho et Pinel gagnent leur indépendance. lejdd.fr, 21 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-21]. (fr.).
- ↑ Manuel Valls nowym premierem Francji. Ayrault odchodzi po porażce. tvn24.pl, 31 marca 2014. [dostęp 2022-12-04].
- ↑ Départs et arrivées: les principaux points du remaniement. lemonde.fr, 11 lutego 2016. [dostęp 2016-02-14]. (fr.).
- ↑ Décret du 6 décembre 2016 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 7 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-12]. (fr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jean-Marc Ayrault na stronie Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji. [dostęp 2012-05-15]. (fr.).
- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2012-05-15]. (fr.).