Zagrodnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
źródła/przypisy |
m lit. |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Zagrodnik''' (łac. ''hortulanus'') – [[chłopi|chłop]] posiadający dom i gospodarstwo o obszarze nie większym niż 1/4 [[Łan (miara powierzchni)|łana]]. Z racji posiadania skromnego kawałka ziemi, w odróżnieniu od [[kmieć|kmieci]], nie byli w stanie wyżywić całej rodziny, z tej racji stawali się podstawową siłą najemną na wsi. |
'''Zagrodnik''' (łac. ''hortulanus'') – [[chłopi|chłop]] posiadający dom i gospodarstwo o obszarze nie większym niż 1/4 [[Łan (miara powierzchni)|łana]]. Z racji posiadania skromnego kawałka ziemi, w odróżnieniu od [[kmieć|kmieci]], nie byli w stanie wyżywić całej rodziny, z tej racji stawali się podstawową siłą najemną na wsi. |
||
Kategoria ludności chłopskiej określana mianem zagrodnik występowała od XIII w. Zagrodnik posiadający chałupę i niewielki kawałek ziemi do czasu likwidacji [[Pańszczyzna|pańszczyzny]] obciążony był wykonywaniem darmowej pracy na rzecz pana maksymalnie do 3 dni w tygodniu. Niektórzy z zagrodników oprócz pracy w polu zajmowali się [[Rzemiosło|rzemiosłem]]. Spośród zagrodników rekrutowała się służba [[folwark|folwarczna]]. Kategoria zagrodników przetrwała z małymi zmianami do pocz. XX w<ref>Tadeusz Łepkowski, ''Mały słownik historii Polski'', Warszawa 1964, s.429.</ref> W 1767 r. na wsi śląskiej '''zagrodnicy''' |
Kategoria ludności chłopskiej określana mianem zagrodnik występowała od XIII w. Zagrodnik posiadający chałupę i niewielki kawałek ziemi do czasu likwidacji [[Pańszczyzna|pańszczyzny]] obciążony był wykonywaniem darmowej pracy na rzecz pana maksymalnie do 3 dni w tygodniu. Niektórzy z zagrodników oprócz pracy w polu zajmowali się [[Rzemiosło|rzemiosłem]]. Spośród zagrodników rekrutowała się służba [[folwark|folwarczna]]. Kategoria zagrodników przetrwała z małymi zmianami do pocz. XX w<ref>Tadeusz Łepkowski, ''Mały słownik historii Polski'', Warszawa 1964, s.429.</ref> W 1767 r. na wsi śląskiej '''zagrodnicy''' stanowili 49 %, [[Kmieć|kmiecie]] 36 % i [[Chałupnik|chałupnicy]] 15 %<ref>Krzysztof Groniowski. ''[[Uwłaszczenie chłopów w Polsce]].'' Warszawa 1976, s. 37.</ref>. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 08:18, 15 paź 2015
Zagrodnik (łac. hortulanus) – chłop posiadający dom i gospodarstwo o obszarze nie większym niż 1/4 łana. Z racji posiadania skromnego kawałka ziemi, w odróżnieniu od kmieci, nie byli w stanie wyżywić całej rodziny, z tej racji stawali się podstawową siłą najemną na wsi.
Kategoria ludności chłopskiej określana mianem zagrodnik występowała od XIII w. Zagrodnik posiadający chałupę i niewielki kawałek ziemi do czasu likwidacji pańszczyzny obciążony był wykonywaniem darmowej pracy na rzecz pana maksymalnie do 3 dni w tygodniu. Niektórzy z zagrodników oprócz pracy w polu zajmowali się rzemiosłem. Spośród zagrodników rekrutowała się służba folwarczna. Kategoria zagrodników przetrwała z małymi zmianami do pocz. XX w[1] W 1767 r. na wsi śląskiej zagrodnicy stanowili 49 %, kmiecie 36 % i chałupnicy 15 %[2].
- ↑ Tadeusz Łepkowski, Mały słownik historii Polski, Warszawa 1964, s.429.
- ↑ Krzysztof Groniowski. Uwłaszczenie chłopów w Polsce. Warszawa 1976, s. 37.