Akordeon: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
interpunkcja i ortografia |
m Wycofano edycje użytkownika 87.205.171.175 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Michał Sobkowski. |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
== Budowa instrumentu == |
== Budowa instrumentu == |
||
* Strona basowa: guziki ułożone w rzędy i szeregi. Szeregi są ułożone według [[koło kwintowe|koła kwintowego]], dwa pierwsze rzędy wydobywają dźwięki pojedyncze, rząd trzeci akordy durowe, czwarty akordy mollowe, piąty czterodźwięki septymowe, szósty czterodźwięki zmniejszone (po stronie basowej w dwóch ostatnich rzędach mamy guziki, których naciśnięcie powoduje brzmienie trzech dźwięków, odpowiednio z czterodźwięków septymowych i zmniejszonych ale zawsze brzmią tylko trzy gdyż zbudowane są tak, że brzmią bez kwinty). |
* Strona basowa: guziki ułożone w rzędy i szeregi. Szeregi są ułożone według [[koło kwintowe|koła kwintowego]], dwa pierwsze rzędy wydobywają dźwięki pojedyncze, rząd trzeci akordy durowe, czwarty akordy mollowe, piąty czterodźwięki septymowe, szósty czterodźwięki zmniejszone (po stronie basowej w dwóch ostatnich rzędach mamy guziki, których naciśnięcie powoduje brzmienie trzech dźwięków, odpowiednio z czterodźwięków septymowych i zmniejszonych ale zawsze brzmią tylko trzy gdyż zbudowane są tak, że brzmią bez kwinty). |
||
* Strona melodyczna – może posiadać klawiaturę typu fortepianowego lub guziki ułożone chromatycznie w rzędach trzech do pięciu (są również akordeony guzikowe czterorzędowe) |
* Strona melodyczna – może posiadać klawiaturę typu fortepianowego lub guziki ułożone chromatycznie w rzędach trzech do pięciu (są również akordeony guzikowe czterorzędowe). |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 16:01, 6 lis 2015
Akordeon (fr. Accordéon) – instrument muzyczny zaliczany do grupy aerofonów[1][2] bądź idiofonów dętych (patrz niżej). Jest rodzajem harmonii, opartym na stroikach przelotowych. Prąd powietrza wytworzony przez ręcznie poruszany miech, wprawiając w drganie stroik wywołuje dźwięk. Początkowo działał przy użyciu miechów nożnych, które z czasem zostały zastąpione przez miech ręczny. Instrument ten z prawej strony ma klawiaturę klawiszową (lub guziki w przypadku akordeonu guzikowego), a z lewej guziki (dźwięki basowe, akordy oraz – choć nie zawsze – manuał melodyczny zwany barytonem.
Niektórzy instrumentoznawcy umieszczają akordeon w grupie idiofonów[3][4], jednak twierdzenie to jest kontrowersyjne, gdyż idiofony same w sobie są źródłem dźwięku, zaś w akordeonie stroiki wprawiane są w drgania poprzez słup powietrza - tak, jak w przypadku aerofonów. Przyporządkowanie akordeonu do idiofonów wynika natomiast z uznania za źródło dźwięku samych stroików, a nie przepływającego przez nie powietrza.
Historia akordeonu
Handdine, prototyp akordeonu, zbudował w 1822 roku Fryderyk Buschmann. Akordeon we współczesnej postaci skonstruował w 1829 roku Cyrill Demian, w Wiedniu.
Budowa instrumentu
- Strona basowa: guziki ułożone w rzędy i szeregi. Szeregi są ułożone według koła kwintowego, dwa pierwsze rzędy wydobywają dźwięki pojedyncze, rząd trzeci akordy durowe, czwarty akordy mollowe, piąty czterodźwięki septymowe, szósty czterodźwięki zmniejszone (po stronie basowej w dwóch ostatnich rzędach mamy guziki, których naciśnięcie powoduje brzmienie trzech dźwięków, odpowiednio z czterodźwięków septymowych i zmniejszonych ale zawsze brzmią tylko trzy gdyż zbudowane są tak, że brzmią bez kwinty).
- Strona melodyczna – może posiadać klawiaturę typu fortepianowego lub guziki ułożone chromatycznie w rzędach trzech do pięciu (są również akordeony guzikowe czterorzędowe).
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- ↑ Krzysztof Baculewski et al: Encyklopedia Muzyki. Pod redakcją Andrzeja Chodkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2006. ISBN 978-83-01-13410-5.
- ↑ Kurt Sachs: Historia instrumentów muzycznych. Przełożył Stanisław Olędzki. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 2005. ISBN 83-7233-036-0.
- ↑ Mieczysław Drobner: Instrumentoznawstwo i akustyka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997. ISBN 83-224-0469-7.
- ↑ Włodzimierz Kamiński: Instrumenty muzyczne na ziemiach polskich. PWM, 1971.