Piotr Szubarczyk: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m podmiana linków na prawidłowe |
+ kat. |
||
Linia 52: | Linia 52: | ||
[[Kategoria:Polscy nauczyciele]] |
[[Kategoria:Polscy nauczyciele]] |
||
[[Kategoria:Polscy publicyści]] |
[[Kategoria:Polscy publicyści]] |
||
[[Kategoria:Polscy pisarze współcześni]] |
|||
[[Kategoria:Polscy radni rad gmin]] |
[[Kategoria:Polscy radni rad gmin]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w XX wieku]] |
[[Kategoria:Urodzeni w XX wieku]] |
Wersja z 11:41, 14 mar 2016
Zawód, zajęcie |
historyk |
---|---|
Narodowość | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Piotr Szubarczyk – polski historyk, nauczyciel, publicysta.
Życiorys
W młodości trenował biegi średniodystansowe w klubie Spójnia Gdańsk. Uzyskał II kategorię szachową. Ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego. Od 1976 był uczestnikiem opozycji demokratycznej w PRL. Działał w ramach Studenckiego Komitetu Solidarności, Ruchu Młodej Polski, Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W 1978 na uniwersytecie był organizatorem spotkań na temat cenzury tematyki zbrodni katyńskiej. Pracował jako nauczyciel szkoły średniej w Bolesławowie. Został delegatem na I Zjazd Regionalny „Solidarności”. Następnie jako nauczyciel był zatrudniony w szkole podstawowej w Goręczynie, gdzie w 1990 został radnym i przewodniczącym rady gminy Goręczyno. W latach 1986-1991 pracował jako nauczyciel w LO w Kartuzach. Po 1990 publikował w „Gazecie Kartuskiej”, został wybrany przewodniczącym Rady Konsultacyjnej Stowarzyszenia Prasy Lokalnej w Polsce. Został publicystą w dziedzinie historii, głównie czasów najnowszych. Autor kilkuset artykułów, które ukazywały się m.in. w „Naszym Dzienniku”. Od 2001 do 2012 pracował w Biurze Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku.
Był konsultantem przy produkcji spektaklu Teatru Telewizji pt. Inka 1946 z 2007 autorstwa Wojciecha Tomczyka, w reżyserii Natalii Korynckiej-Gruz, poświęconego Danucie Siedzikównie ps. „Inka”[1] oraz filmu dokumentalnego pt. Dywizja nastolatków z 2008 w reżyserii Aliny Czerniakowskiej.
Na wniosek byłych więźniów politycznych Prezydent RP przyznał mu 1 kwietnia 2011 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi w upowszechnianiu wiedzy o najnowszej historii Polski”[2][3].
Jego żoną została Hanna, z którą ma synów Stefana i Tadeusza oraz córkę Katarzynę.
Publikacje
- Sierakowice na Kaszubach (2006, współautor: Czesław Pobłocki)
- "Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba...": Danuta Siedzikówna „Inka” (*3 IX 1928 +28 VIII 1946) (2008)
- W cieniu czerwonej gwiazdy. Zbrodnie sowieckie na Polakach 1917-1956 (2010)
- Czerwona apokalipsa. Agresja Związku Sowieckiego na Polskę i jej konsekwencje (2014)
- ↑ INKA 1946. filmpolski.pl. [dostęp 2012-02-28]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 63, poz. 595
- ↑ Odznaczenia dla młodocianych więźniów politycznych 1944-56. prezydent.pl, 3 października 2011. [dostęp 25 marca 2015].
Bibliografia
- Leśnicy i drzewiarze z Pomorza i Kujaw – ofiary zbrodni katyńskiej. Toruń: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu / Polskie Towarzystwo Leśne Oddział w Toruniu, 2013, s. 33. ISBN 978-83-88245-94-7.
- Z Piotrem Szubarczykiem, pracownikiem Oddziału Gdańskiego Biura Edukacji Publicznej IPN, jego żoną Hanną i synem Tadeuszem rozmawia Mariusz Bober. dlapolski.pl, 27 marca 2009. [dostęp 25 marca 2015].
- Piotr Szubarczyk – publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 25 marca 2015].
- Delegaci na I. Zjazd Krajowy Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w 1981
- Absolwenci Uniwersytetu Gdańskiego
- Działacze RMP
- Działacze ROPCiO
- Historycy IPN
- Lekkoatleci Spójni Gdańsk
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Polscy historycy
- Polscy nauczyciele
- Polscy publicyści
- Polscy pisarze współcześni
- Polscy radni rad gmin
- Urodzeni w XX wieku