Powstanie Dozsy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
źródła/przypisy, linki zewnętrzne |
m kat. |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
[[Kategoria:Historia Węgier]] |
[[Kategoria:Historia Węgier]] |
||
[[Kategoria:Powstania antyfeudalne]] |
|||
[[Kategoria:Powstania chłopskie]] |
[[Kategoria:Powstania chłopskie]] |
||
[[Kategoria:Wydarzenia 1514]] |
[[Kategoria:Wydarzenia 1514]] |
Wersja z 07:31, 28 wrz 2016
Czas |
{{{czas}}} | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
Węgry | ||
Terytorium | |||
Wynik |
Zwycięstwo sił feudalnych | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Powstanie Dozsy – powstanie chłopskie na Węgrzech w 1514 r. dowodzone przez Györgya Dózsa.
Do wojny chłopskiej na Węgrzech zwanej powstaniem Dozsy doszło w 1514 r. Armia chłopska w sile około 100 tysięcy ludzi pod wodzą Györga Dózsy przygotowana do krucjaty przeciw Turkom ogłoszonej przez papieża Leona X, miała zostać rozwiązana ponieważ szlachta w obawie przed uzbrojonymi chłopami, wymogła u prymasa Węgier Tamasa Bakoczego odwołanie krucjaty i rozwiązanie chłopskiej armii. Chłopi jednak nie podporządkowali się tej decyzji i wystąpili przeciw wyzyskującej ich szlachcie. Pustoszyli kraj, palili zamki zabijając panów i ich rodziny. Do rozstrzygającej bitwy między armią chłopską a wojskami Jana Zapolyi późniejszego króla Węgier doszło pod Temeswarem. Po przegranej bitwie chłopi zostali surowo ukarani a dodatkowo zwiększono im podatki oraz wymiar pańszczyzny. Przywódcę chłopskiego powstania Györgiego Dózsę ujęto a następnie spalono na stosie. Stracono również wielu chłopów[2].
Było to pierwsze powstanie Kuruców, kolejne to Powstanie Thökölyego i Powstanie Rakoczego[3][4].
Upamiętnienie
W miejscu egzekucji Györgya Dozsy stoi figura Maryi Dziewicy, autorstwa rzeźbiarza György Kissa. Imieniem przywódcy powstania chłopskiego w Budapeszcie nazwano plac, ulicę i stację metra. Natomiast ulice jego imienia znajdują się w wielu większych miastach Siedmiogrodu.
- ↑ Praca zbiorowa Dzieje świata. Chronologiczny przegląd ważniejszych wydarzeń. , Warszawa 1990, s.157.
- ↑ George Kohn Encyklopedia wojen, Warszawa 1998, s.144,145.
- ↑ Kuruc najpierw był krzyżowcem
- ↑ Praca zbiorowa Dzieje świata. Chronologiczny przegląd ważniejszych wydarzeń. , Warszawa 1990, s.157.
Bibliografia
- George Kohn: Encyklopedia wojen. Warszawa: Wydawnictwo al fine, 1998.