Joanna Grudzińska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m + link wewnętrzny |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Zmarła w Carskim Siole zaledwie pół roku po śmierci (15 maja 1831 na cholerę) księcia Konstantego. Umierała przy [[Mikołaj I Romanow|Mikołaju I]], który po jej śmierci kazał odmłodzić ją w dacie urodzenia o 8 lat ze względu na jej młodą twarz. Tam też została pochowana. Jej szczątki ekshumowano w roku [[1929]] i przeniesiono do [[Rąbiń|Rąbinia]] pod [[Śrem]]em<ref>[http://www.archpoznan.pl/content/view/859/153/ Mapka poglądowa na stronie archidiecezji poznańskiej]</ref> – gdzie pochowana została przy [[kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Rąbiniu|kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła]], obok siostry Antoniny i jej męża Dezyderego Chłapowskiego. |
Zmarła w Carskim Siole zaledwie pół roku po śmierci (15 maja 1831 na cholerę) księcia Konstantego. Umierała przy [[Mikołaj I Romanow|Mikołaju I]], który po jej śmierci kazał odmłodzić ją w dacie urodzenia o 8 lat ze względu na jej młodą twarz. Tam też została pochowana. Jej szczątki ekshumowano w roku [[1929]] i przeniesiono do [[Rąbiń|Rąbinia]] pod [[Śrem]]em<ref>[http://www.archpoznan.pl/content/view/859/153/ Mapka poglądowa na stronie archidiecezji poznańskiej]</ref> – gdzie pochowana została przy [[kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Rąbiniu|kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła]], obok siostry Antoniny i jej męża Dezyderego Chłapowskiego. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 08:00, 15 sty 2018
Joanna Grudzińska, właściwie hrabianka Joanna Nepomucena Barbara Grudzińska herbu Grzymała, później księżna Łowicka-Romanowska (ur. 29 września 1791 w Poznaniu, zm. 29 listopada 1831 w Carskim Siole) – księżna łowicka, morganatyczna żona wielkiego księcia Konstantego.
Była córką ostatniego właściciela Chodzieży, Antoniego Grudzińskiego. Dnia 27 maja 1820 roku poślubiła wielkiego księcia Konstantego Pawłowicza Holsteina-Gottorpa-Romanowa, po tym jak ten rozwiódł się po 20 latach separacji ze swoją pierwszą żoną, księżną Julią Sachsen-Coburg-Saalfeld. Ze względu na małżeństwo morganatyczne Konstanty w 1823 roku zrzekł się praw do tronu rosyjskiego. Po potrójnym ślubie (prawosławny, katolicki i cywilny) otrzymała tytuł księżnej łowickiej. Jej siostrę Antoninę pojął za żonę gen. Dezydery Chłapowski, późniejszy dowódca powstania listopadowego. Druga z sióstr, Józefa, wyszła za mąż za Wacława Gutakowskiego.
Zmarła w Carskim Siole zaledwie pół roku po śmierci (15 maja 1831 na cholerę) księcia Konstantego. Umierała przy Mikołaju I, który po jej śmierci kazał odmłodzić ją w dacie urodzenia o 8 lat ze względu na jej młodą twarz. Tam też została pochowana. Jej szczątki ekshumowano w roku 1929 i przeniesiono do Rąbinia pod Śremem[1] – gdzie pochowana została przy kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła, obok siostry Antoniny i jej męża Dezyderego Chłapowskiego.
Przypisy
Bibliografia
- Władysław Bortnowski, Wielki Książę Konstanty i Joanna Grudzińska, Wyd. Łódzkie 1981.
- Jan Czyński, Cesarzewicz Konstanty i Joanna Grudzińska czyli Jakubini polscy, Warszawa 1956.
- Hanna Muszyńska-Hoffmannowa, Joanna, moja światłość, Łódź 1973.