Inżynier: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 37.47.28.69 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Jckowal.
Znacznik: Wycofanie zmian
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Linia 24: Linia 24:
* [[tytuł zawodowy]]
* [[tytuł zawodowy]]


{{Przypisy|2
== Przypisy ==
{{Przypisy|
* <ref name=Sltech>{{Cytuj stronę | url = http://bc.pollub.pl/Content/240/T.7.pdf | tytuł = Bem Józef Zachariasz (1794-1850) | autor = Bolesław Orłowski | data = 2001 | praca = Inżynierowie polscy XIX i XX wieku, 100 najwybitniejszych polskich twórców techniki (red. Józej Piłatowicz) | opublikowany = Polskie Towarzystwo Historii Techniki | strony = 21-24 | język = pl | data dostępu = 2015-04-17}}</ref>
* <ref name=Sltech>{{Cytuj stronę | url = http://bc.pollub.pl/Content/240/T.7.pdf | tytuł = Bem Józef Zachariasz (1794-1850) | autor = Bolesław Orłowski | data = 2001 | praca = Inżynierowie polscy XIX i XX wieku, 100 najwybitniejszych polskich twórców techniki (red. Józej Piłatowicz) | opublikowany = Polskie Towarzystwo Historii Techniki | strony = 21-24 | język = pl | data dostępu = 2015-04-17}}</ref>
}}
}}

Wersja z 23:55, 27 sty 2018

Inżynier elektryk (1952)

Inżynier – osoba, która ma umiejętności i wiedzę zdobytą w zakresie nauk inżynieryjnych i technicznych[1]. Jest to także określenie tytułu zawodowego[2] nadawanego przez uczelnie wyższe po ukończeniu studiów inżynierskich.

Etymologia słowa

Słowa inżynieria i inżynier pochodzą od francuskich wyrazów ingénieur oraz ingénierie. Określenia te pochodzą z kolei od starofrancuskiego terminu engigneor[3].

Francuskie ingénieur (człowiek twórczego umysłu, wynalazca, konstruktor w rozumieniu projektant i wykonawca w jednym) jest wyrazem ogólnoromańskim – z łacińskiego ingeniosus (wł. ingegnoso) oznaczającego osobę wyszkoloną, co pochodzi od łacińskiego ingenium (charakter, inteligencja, talent[4]). Z języków romańskich przeszedł do innych języków indoeuropejskich. Bezpośrednią kontynuacją łacińskiego ingenium jest francuskie engin (narzędzie, broń, maszyna) i angielskie engine[5].

Umiejętności

Inżynier stosuje metody naukowe oraz naukowy punkt widzenia do rozwiązywania i analizowania problemów technicznych, w czym pomaga mu jego wykształcenie. Praca inżyniera w znaczniej mierze jest umysłowa i kreatywna. Wymaga ona również umiejętności zarządzania[6].

Wykształcenie inżynierskie

W szkolnictwie wyższym wiedza ta jest często poświadczana tytułem zawodowym. Przykładowo w Polsce tytuł inżynierski to inżynier (odpowiednik ang. Bachelor of Engineering) lub magister inżynier (odpowiednik ang. Master of Engineering); nadaje się go na podstawie rozporządzenia[7], natomiast w Niemczech istnieje ustawa o ochronie tytułu zawodowego Ingenieur lub Ingenieurin (IngG)[8].

Historia

Pierwsze polskie stowarzyszenie inżynierskie Towarzystwo Politechniczne Polskie w Paryżu założył w 1835 roku generał oraz inżynier wojskowy Józef Bem[9]

Zobacz też

Przypisy

  1. inżynier – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2016-04-08].
  2. Art. 2 ust. 1 pkt 18g Ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2016 r. poz. 1842).
  3. Etymology of the English word enginer. My etymology. [dostęp 2015-08-01]. (ang.).
  4. ingenium po polsku. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  5. Bańkowski Andrzej: Etymologiczny słownik języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 558-559. ISBN 83-01-13017-2.
  6. Kim jest współczesny inżynier. EPrace. [dostęp 2015-08-01]. (pol.).
  7. Dz.U. z 2011 r. nr 196, poz. 1167
  8. Gesetze und Verordnunge. [dostęp 2014-05-06]. (niem.).
  9. Bolesław Orłowski: Bem Józef Zachariasz (1794-1850). [w:] Inżynierowie polscy XIX i XX wieku, 100 najwybitniejszych polskich twórców techniki (red. Józej Piłatowicz) [on-line]. Polskie Towarzystwo Historii Techniki, 2001. s. 21-24. [dostęp 2015-04-17]. (pol.).