Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego (Stany Zjednoczone): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Drobne zmiany typogrficzne, poprawa linkujących. |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot dokonuje drobnych zmian redakcyjnych oraz typograficznych |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
Rola i faktyczne wpływy doradców były w historii bardzo różne, co było niejako kwestią indywidualną w każdym przypadku. [[Henry Kissinger]], który pełnił tę funkcję w okresie prezydentury [[Richard Nixon|Richarda Nixona]] i [[Gerald Ford|Geralda Forda]] ([[1969]]-[[1974]]), uchodził, w opinii zdecydowanej większości zarówno „wtajemniczonych”, jak i opinii publicznej, za faktycznego architekta i kierownika amerykańskiej polityki zagranicznej (przyznawał to potem sam Nixon), podczas gdy [[Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych|sekretarz stanu]] [[William P. Rogers]] był pozbawionym wpływów figurantem. Zresztą w okresie od [[1973]] do [[1974]] łączył to stanowisko z urzędem sekretarza stanu. |
Rola i faktyczne wpływy doradców były w historii bardzo różne, co było niejako kwestią indywidualną w każdym przypadku. [[Henry Kissinger]], który pełnił tę funkcję w okresie prezydentury [[Richard Nixon|Richarda Nixona]] i [[Gerald Ford|Geralda Forda]] ([[1969]]-[[1974]]), uchodził, w opinii zdecydowanej większości zarówno „wtajemniczonych”, jak i opinii publicznej, za faktycznego architekta i kierownika amerykańskiej polityki zagranicznej (przyznawał to potem sam Nixon), podczas gdy [[Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych|sekretarz stanu]] [[William P. Rogers]] był pozbawionym wpływów figurantem. Zresztą w okresie od [[1973]] do [[1974]] łączył to stanowisko z urzędem sekretarza stanu. |
||
Innym bardzo wpływowym doradcą był [[ |
Innym bardzo wpływowym doradcą był [[Zbigniew Brzeziński]] za rządów [[Jimmy Carter|Jimmy’ego Cartera]] ([[1977]]-[[1981]]), który był ustawicznie skonfliktowany z dwoma sekretarzami stanu w tym okresie: [[Cyrus Vance|Cyrusem Vance’em]] i [[Edmund Muskie|Edmundem Muskiem]] na tle tego, do kogo należeć ma prymat w kształtowaniu polityki (jednak w przypadku Brzezińskiego nie uważano jednoznacznie, aby to któraś ze stron miała wyłącznie ów prymat). |
||
[[Condoleezza Rice]], pełniąca tę funkcję podczas pierwszej kadencji ([[2001]]-[[2005]]) [[George W. Bush|George’a W. Busha]], również uchodziła za jedną z najbardziej wpływowych osób w administracji w tym zakresie (obok [[Wiceprezydenci Stanów Zjednoczonych|wiceprezydenta]] [[Dick Cheney|Dicka Cheneya]] i [[Sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych|sekretarza obrony]] [[Donald Rumsfeld|Donalda Rumsfelda]]). W opinii wielu sekretarz stanu [[Colin Powell]] nie odgrywał w związku z tym faktycznej roli. |
[[Condoleezza Rice]], pełniąca tę funkcję podczas pierwszej kadencji ([[2001]]-[[2005]]) [[George W. Bush|George’a W. Busha]], również uchodziła za jedną z najbardziej wpływowych osób w administracji w tym zakresie (obok [[Wiceprezydenci Stanów Zjednoczonych|wiceprezydenta]] [[Dick Cheney|Dicka Cheneya]] i [[Sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych|sekretarza obrony]] [[Donald Rumsfeld|Donalda Rumsfelda]]). W opinii wielu sekretarz stanu [[Colin Powell]] nie odgrywał w związku z tym faktycznej roli. |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
| [[Brent Scowcroft]] || 1974–1977 || [[Gerald Ford]] |
| [[Brent Scowcroft]] || 1974–1977 || [[Gerald Ford]] |
||
|- |
|- |
||
| [[Zbigniew Brzeziński |
| [[Zbigniew Brzeziński|Zbigniew Brzezinski]] || 1977–1981 || [[Jimmy Carter]] |
||
|- |
|- |
||
| [[Richard V. Allen]] || 1981–1982 || [[Ronald Reagan]] |
| [[Richard V. Allen]] || 1981–1982 || [[Ronald Reagan]] |
Wersja z 17:41, 2 kwi 2018
Asystent prezydenta do spraw bezpieczeństwa narodowego (ang. Assistant to the President for National Security Affairs), potocznie znany jako doradca ds. bezpieczeństwa narodowego (National Security Advisor) – główny doradca prezydenta Stanów Zjednoczonych w szeroko rozumianych sprawach bezpieczeństwa narodowego.
W odróżnieniu np. od ambasadora przy ONZ czy szefa sztabu Białego Domu, nie posiada rangi członka gabinetu, więc jego nominacja nie musi być zatwierdzana przez Senat. Zasiada za to w Krajowej Radzie Bezpieczeństwa oraz należy do pracowników kancelarii prezydenta. W okresie kryzysów jego rola polega na informowaniu prezydenta na bieżąco o wydarzeniach z nim związanych.
Rola i władza
Rola i faktyczne wpływy doradców były w historii bardzo różne, co było niejako kwestią indywidualną w każdym przypadku. Henry Kissinger, który pełnił tę funkcję w okresie prezydentury Richarda Nixona i Geralda Forda (1969-1974), uchodził, w opinii zdecydowanej większości zarówno „wtajemniczonych”, jak i opinii publicznej, za faktycznego architekta i kierownika amerykańskiej polityki zagranicznej (przyznawał to potem sam Nixon), podczas gdy sekretarz stanu William P. Rogers był pozbawionym wpływów figurantem. Zresztą w okresie od 1973 do 1974 łączył to stanowisko z urzędem sekretarza stanu.
Innym bardzo wpływowym doradcą był Zbigniew Brzeziński za rządów Jimmy’ego Cartera (1977-1981), który był ustawicznie skonfliktowany z dwoma sekretarzami stanu w tym okresie: Cyrusem Vance’em i Edmundem Muskiem na tle tego, do kogo należeć ma prymat w kształtowaniu polityki (jednak w przypadku Brzezińskiego nie uważano jednoznacznie, aby to któraś ze stron miała wyłącznie ów prymat).
Condoleezza Rice, pełniąca tę funkcję podczas pierwszej kadencji (2001-2005) George’a W. Busha, również uchodziła za jedną z najbardziej wpływowych osób w administracji w tym zakresie (obok wiceprezydenta Dicka Cheneya i sekretarza obrony Donalda Rumsfelda). W opinii wielu sekretarz stanu Colin Powell nie odgrywał w związku z tym faktycznej roli.