Oziorsk (obwód czelabiński): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Promieniowanie "jonizujące" chyba jest bardziej trafne niż "jądrowe". |
uzupełnienie |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Linki zewnętrzne == |
|||
* [http://www.jacek-potocki.pl/files/Oziersk.pdf Jak w Sojuzie fałszowano wojskowe (tajne!) mapy] |
|||
[[Kategoria:Miasta w obwodzie czelabińskim]] |
[[Kategoria:Miasta w obwodzie czelabińskim]] |
Wersja z 10:01, 1 cze 2019
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Burmistrz |
Александр Алексеевич Калинин (Aleksander Aleksiejewicz Kalinin) | ||||
Powierzchnia |
657,32 km² | ||||
Wysokość |
240 m n.p.m. | ||||
Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+7 35130 | ||||
Kod pocztowy |
456780-456790 | ||||
Tablice rejestracyjne |
74, 174 | ||||
Położenie na mapie obwodu czelabińskiego | |||||
Położenie na mapie Rosji | |||||
55°45′N 60°43′E/55,750000 60,716667 | |||||
Strona internetowa |
Oziorsk (ros. Озёрск) – miasto zamknięte w rosyjskim obwodzie czelabińskim.
Znane jako Czelabińsk-40 (ru. Челябинск-40) do 1966 a potem Czelabińsk-65 (ru. Челябинск-65), miasto zostało założone w 1945 jako siostrzany kompleks radzieckiego programu nuklearnego. Obecnie pozostające w gestii Federalnej Agencji Energii Atomowej Rosatom (Государственная корпорация по атомной энергии «Росатом»). Leży wśród jezior Irtiasz, Kyzyłtasz, Nanoga Mała i Nanoga Wielka.
Wypadki jądrowe
W 1940 w mieście powstała fabryka pocisków - Kombinat Chemiczny Majak ("Latarnia"). Od tego czasu nastąpiły tam 3 wypadki jądrowe (w tym 29 września 1957 "katastrofa kysztymska"[2]), wskutek których bezpośrednio zginęło około 10 tys. ludzi, a dalsze kilkadziesiąt tysięcy otrzymało zagrażającą życiu dawkę promieniowania jonizującego. Dokładne dane nie są znane ze względu na celowe utajnienie wypadków, jak i samego projektu[3].
Dane historyczno-statystyczne
Status miasta przyznano Oziorsku w 1954. 4 stycznia 1994 oficjalnie nadano miastu nazwę, pochodzącą od otaczających je jezior.
Liczba mieszkańców w 2010 wynosiła 86 104.
Obecnie miasto nadal funkcjonuje jako centrum naukowe rosyjskiego programu nuklearnego, realizowanego głównie przez zakłady Majak.
Architektura
-
Część starego miasta
-
Prospekt Karola Marksa
-
Dom kultury „Majak”
-
Teatr kukiełkowy „Zołotoj Pietuszok”
-
Siedziba Południowouralskiego Koledżu Politechnicznego