Brama Narwska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m po czyszczeniu kodu przejrzyj wykonane zmiany, int.
dr
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:SPb Narva TriumphalGate 5195.jpg|mały]]
[[Plik:SPb Narva TriumphalGate 5195.jpg|mały|Narewski Łuk Triumfalny]]
'''Narewski Łuk Triumfalny''' – brama triumfalna w [[Petersburg]]u, na Placu Strajków ({{w języku|ru|Площадь Стачек}} – ''Płoszczad Staczek''), dawnym Placu Narewskim, wzniesiona ku czci rosyjskich pułków gwardii i ich udziału w wojnach z [[I Cesarstwo Francuskie|napoleońską Francją]].
'''Narewski Łuk Triumfalny''' – brama triumfalna w [[Petersburg]]u, na Placu Strajków ({{w języku|ru|Площадь Стачек}} – ''Płoszczad Staczek''), dawnym Placu Narewskim, wzniesiona ku czci rosyjskich pułków gwardii i ich udziału w [[Wojny napoleońskie|wojnach]] z [[I Cesarstwo Francuskie|napoleońską Francją]].


== Historia ==
== Historia ==
W 1814 r. na Placu Narewskim w Petersburgu wzniesiono drewniany łuk triumfalny na cześć rosyjskich pułków gwardii uczestniczących w zwycięskich kampaniach przeciwko [[Napoleon Bonaparte|Napoleonowi Bonapartemu]]. Autor jego projektu, [[Giacomo Quarenghi]], częściowo wzorował się na rzymskim [[Łuk Tytusa|Łuku Tytusa]]. Jako że brama została wzniesiona z nietrwałych materiałów (drewno i gips, z którego wykonano dekorację rzeźbiarską), jej stan techniczny szybko zaczął się pogarszać. Na wniosek petersburskiej szlachty car Aleksander I zdecydował o wzniesieniu nowego łuku triumfalnego, który pozostałby u południowo-zachodniego wjazdu do miasta na stałe. Zdecydował także, by przeznaczyć na ten cel 40 tys. rubli podarowanych przez gen. F. Uwarowa na budowę pomnika Korpusu Gwardii<ref name=":0">{{Cytuj |autor = |tytuł = Нарвские Триумфальные ворота, памятник |data = |data dostępu = 2019-06-15 |opublikowany = encspb.ru |url = http://encspb.ru/object/2805471522?lc=ru}}</ref>.
W 1814 r. na Placu Narewskim w Petersburgu wzniesiono drewniany [[łuk triumfalny]] na cześć rosyjskich pułków gwardii uczestniczących w zwycięskich kampaniach przeciwko [[Napoleon Bonaparte|Napoleonowi Bonapartemu]]. Autor jego projektu, [[Giacomo Quarenghi]], częściowo wzorował się na rzymskim [[Łuk Tytusa|Łuku Tytusa]]. Jako że brama została wzniesiona z nietrwałych materiałów (drewno i gips, z którego wykonano dekorację rzeźbiarską), jej stan techniczny szybko zaczął się pogarszać. Na wniosek petersburskiej [[Szlachta|szlachty]] [[car]] [[Aleksander I Romanow|Aleksander I]] zdecydował o wzniesieniu nowego łuku triumfalnego, który pozostałby u południowo-zachodniego wjazdu do miasta na stałe. Zdecydował także, by przeznaczyć na ten cel 40 tys. rubli podarowanych przez gen. F. Uwarowa na budowę pomnika Korpusu Gwardii<ref name=":0">{{Cytuj |autor = |tytuł = Нарвские Триумфальные ворота, памятник |data = |data dostępu = 2019-06-15 |opublikowany = encspb.ru |url = http://encspb.ru/object/2805471522?lc=ru}}</ref>.


Narewski Łuk Triumfalny wzniesiono według projektu [[Wasilij Stasow|Wasilija Stasowa]], który znacząco różnił się od starszego planu Quarenghiego. Położenie kamienia węgielnego pod budowlę miało miejsce w rocznicę [[Bitwa pod Borodino|bitwy pod Borodino]], 17 sierpnia 1827 r., zaś w 1834 r. prace budowlane ukończono<ref name=":0" />.
Narewski Łuk Triumfalny wzniesiono według projektu [[Wasilij Stasow|Wasilija Stasowa]], który znacząco różnił się od starszego planu Quarenghiego. Położenie [[Kamień węgielny|kamienia węgielnego]] pod budowlę miało miejsce w rocznicę [[Bitwa pod Borodino|bitwy pod Borodino]], 17 sierpnia 1827 r., zaś w 1834 r. prace budowlane ukończono<ref name=":0" />. Carem był wówczas już [[Mikołaj I Romanow|Mikołaj I]].


W latach 1879-1881 przeprowadzono renowację miedzianego pokrycia łuku, rozmieszczonych na nim rzeźb, okien i drzwi oraz pomieszczeń wewnętrznych, w których od 1888 r. mieściło się archiwum. Zbiory archiwum w 1918 r. spłonęły<ref name=":0" />.
W latach 1879-1881 przeprowadzono renowację miedzianego pokrycia łuku, rozmieszczonych na nim rzeźb, okien i drzwi oraz pomieszczeń wewnętrznych, w których od 1888 r. mieściło się archiwum. Zbiory archiwum w 1918 r. spłonęły<ref name=":0" />.
Linia 12: Linia 12:


== Architektura ==
== Architektura ==
Narewski Łuk Triumfalny jest budowlą ceglaną, o łącznej wysokości 31 m. Wspiera się na dwunastu kolumnach i zwieńczony jest wyobrażeniem zwycięskiego rydwanu ciągniętego przez sześć koni (rzeźbę wykonali [[Peter Clodt von Jürgensburg]] i [[Stiepan Pimienow]]), o wysokości 7,6 m. W attyce łuku przedstawiono osiem postaci [[Geniusz (mitologia)|Geniuszy]] Chwały i Zwycięstwa (postacie wyrzeźbione przez [[Nikołaj Tokariew|Nikołaja Tokariewa]] i [[Michaił Kryłow|Michaiła Kryłowa]]), natomiast u podnóża pylonów łuku - czterech wojowników ruskich (rzeźby Stiepana Pimienowa i [[Wasilij Demut-Malinowski|Wasilija Demuta-Malinowskiego]]) o wysokości 4,1 m każdy<ref name=":0" />. Szerokość łuku wynosi 22 m<ref name=":0" />. Na pylonach i attyce łuku literami ze złoconego brązu wypisano nazwy pułków gwardii armii rosyjskiej oraz wymieniono niektóre miejsca bitew, zaś nad łukiem, od strony południowej, inskrypcję rosyjską i łacińską ''Победоносной Российской императорской Гвардии / Признательное отечество в 17 д: Августа, 1834. / \/ictricibus Rossicis Legion. Imp. Corp. Custod. / Crata Patria.D. XVII. M. Aug. An. MDCCCXXXIV (Zwycięskiej Rosyjskiej Gwardii Cesarskiej - wdzięczna ojczyzna 17 dnia sierpnia 1834 r.)'' oraz ''Z rozkazu Aleksandra I'' (''Повелением Александра Перваго'' - ''Powielenijem Aleksandra Pierwago'')<ref name=":0" />.
Narewski Łuk Triumfalny jest budowlą ceglaną, o łącznej wysokości 31 m. Wspiera się na dwunastu kolumnach i zwieńczony jest wyobrażeniem zwycięskiego [[rydwan]]u ciągniętego przez sześć koni (rzeźbę wykonali [[Peter Clodt von Jürgensburg]] i [[Stiepan Pimienow]]), o wysokości 7,6 m. W [[Attyka (architektura)|attyce]] łuku przedstawiono osiem postaci [[Geniusz (mitologia)|Geniuszy]] Chwały i Zwycięstwa (postacie wyrzeźbione przez [[Nikołaj Tokariew|Nikołaja Tokariewa]] i [[Michaił Kryłow|Michaiła Kryłowa]]), natomiast u podnóża [[pylon]]ów łuku - czterech wojowników ruskich (rzeźby Stiepana Pimienowa i [[Wasilij Demut-Malinowski|Wasilija Demuta-Malinowskiego]]) o wysokości 4,1 m każdy<ref name=":0" />. Szerokość łuku wynosi 22 m<ref name=":0" />. Na pylonach i attyce łuku literami ze złoconego brązu wypisano nazwy pułków gwardii armii rosyjskiej oraz wymieniono niektóre miejsca bitew, zaś nad łukiem, od strony południowej, inskrypcję rosyjską i łacińską ''Победоносной Российской императорской Гвардии / Признательное отечество в 17 д: Августа, 1834. / \/ictricibus Rossicis Legion. Imp. Corp. Custod. / Crata Patria.D. XVII. M. Aug. An. MDCCCXXXIV (Zwycięskiej Rosyjskiej Gwardii Cesarskiej - wdzięczna ojczyzna 17 dnia sierpnia 1834 r.)'' oraz ''Z rozkazu Aleksandra I'' (''Повелением Александра Перваго'' - ''Powielenijem Aleksandra Pierwago'')<ref name=":0" />.


== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy
{{Przypisy}}
}}


[[Kategoria:Pomniki w Petersburgu]]
[[Kategoria:Pomniki w Petersburgu]]
[[Kategoria:Muzea w Petersburgu]]
[[Kategoria:Muzea w Petersburgu]]
[[Kategoria:Łuki triumfalne]]

Wersja z 12:22, 16 cze 2019

Narewski Łuk Triumfalny

Narewski Łuk Triumfalny – brama triumfalna w Petersburgu, na Placu Strajków (ros. Площадь СтачекPłoszczad Staczek), dawnym Placu Narewskim, wzniesiona ku czci rosyjskich pułków gwardii i ich udziału w wojnach z napoleońską Francją.

Historia

W 1814 r. na Placu Narewskim w Petersburgu wzniesiono drewniany łuk triumfalny na cześć rosyjskich pułków gwardii uczestniczących w zwycięskich kampaniach przeciwko Napoleonowi Bonapartemu. Autor jego projektu, Giacomo Quarenghi, częściowo wzorował się na rzymskim Łuku Tytusa. Jako że brama została wzniesiona z nietrwałych materiałów (drewno i gips, z którego wykonano dekorację rzeźbiarską), jej stan techniczny szybko zaczął się pogarszać. Na wniosek petersburskiej szlachty car Aleksander I zdecydował o wzniesieniu nowego łuku triumfalnego, który pozostałby u południowo-zachodniego wjazdu do miasta na stałe. Zdecydował także, by przeznaczyć na ten cel 40 tys. rubli podarowanych przez gen. F. Uwarowa na budowę pomnika Korpusu Gwardii[1].

Narewski Łuk Triumfalny wzniesiono według projektu Wasilija Stasowa, który znacząco różnił się od starszego planu Quarenghiego. Położenie kamienia węgielnego pod budowlę miało miejsce w rocznicę bitwy pod Borodino, 17 sierpnia 1827 r., zaś w 1834 r. prace budowlane ukończono[1]. Carem był wówczas już Mikołaj I.

W latach 1879-1881 przeprowadzono renowację miedzianego pokrycia łuku, rozmieszczonych na nim rzeźb, okien i drzwi oraz pomieszczeń wewnętrznych, w których od 1888 r. mieściło się archiwum. Zbiory archiwum w 1918 r. spłonęły[1].

W 1987 r. w pomieszczeniach wewnątrz łuku urządzono poświęconą budowli ekspozycję muzealną[1].

Architektura

Narewski Łuk Triumfalny jest budowlą ceglaną, o łącznej wysokości 31 m. Wspiera się na dwunastu kolumnach i zwieńczony jest wyobrażeniem zwycięskiego rydwanu ciągniętego przez sześć koni (rzeźbę wykonali Peter Clodt von Jürgensburg i Stiepan Pimienow), o wysokości 7,6 m. W attyce łuku przedstawiono osiem postaci Geniuszy Chwały i Zwycięstwa (postacie wyrzeźbione przez Nikołaja Tokariewa i Michaiła Kryłowa), natomiast u podnóża pylonów łuku - czterech wojowników ruskich (rzeźby Stiepana Pimienowa i Wasilija Demuta-Malinowskiego) o wysokości 4,1 m każdy[1]. Szerokość łuku wynosi 22 m[1]. Na pylonach i attyce łuku literami ze złoconego brązu wypisano nazwy pułków gwardii armii rosyjskiej oraz wymieniono niektóre miejsca bitew, zaś nad łukiem, od strony południowej, inskrypcję rosyjską i łacińską Победоносной Российской императорской Гвардии / Признательное отечество в 17 д: Августа, 1834. / \/ictricibus Rossicis Legion. Imp. Corp. Custod. / Crata Patria.D. XVII. M. Aug. An. MDCCCXXXIV (Zwycięskiej Rosyjskiej Gwardii Cesarskiej - wdzięczna ojczyzna 17 dnia sierpnia 1834 r.) oraz Z rozkazu Aleksandra I (Повелением Александра Перваго - Powielenijem Aleksandra Pierwago)[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g Нарвские Триумфальные ворота, памятник [online], encspb.ru [dostęp 2019-06-15].