Łuk Tytusa
| ||
| ||
| Państwo |  Włochy
| |
| Miejscowość | Rzym | |
| Adres | Forum Romanum | |
| Typ budynku | łuk triumfalny | |
| Wysokość całkowita | 15,4 m | |
| Ukończenie budowy | I w. n.e. | |
Położenie na mapie Rzymu  | ||
Położenie na mapie Włoch  | ||
Położenie na mapie Lacjum  | ||
 41°53′26,581″N 12°29′18,906″E/41,890717 12,488585
| ||
Łuk Tytusa (wł. Arco di Tito) – łuk triumfalny znajdujący się w Rzymie, zbudowany przez Domicjana dla uczczenia zwycięstwa Wespazjana i Tytusa w wojnie z Żydami i zdobycia Jerozolimy[1]. Data rozpoczęcia i ukończenia budowy podawana często w przybliżeniu, w niektórych źródłach: po 81 roku[2], aż do roku 96[3].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Jest to łuk o wysokości 15,4 m, szerokości 8,30 m i głębokości 3,35 m, z jedną bramą przejazdową. Zbudowany z białego marmuru. Na każdej fasadzie umieszczone są cztery kolumny w porządku kompozytowym. Kolumny skrajne mają trzony gładkie a środkowe zdobione kanelurami.
Łuk ozdobiony jest płaskorzeźbami. Reliefy wewnętrzne ukazują triumf Tytusa i zdobyte łupy, umieszczone po stronie wschodniej architrawu pokazują procesję podczas triumfu. Na ścianie północnej – są gloryfikacją jego dokonań. Strona wschodnia to relief jednoplanowy, pozostałe wykorzystują ujęcie wieloplanowe. Łuk Tytusa obrazuje ewolucję rzeźby rzymskiej w I wieku. Łuk był zwieńczony posągiem Cesarza.
Inskrypcja[edytuj | edytuj kod]
Na attyce umieszczona jest inskrypcja łacińska:
SENATVS POPVLVSQVE ROMANVS DIVO TITO DIVI VESPESIANI F[ilio] VESPASIANO AVGVSTO
„Senat i lud rzymski (poświęca ten łuk) boskiemu Tytusowi, synowi boskiego Wespazjana i Wespazjanowi Augustowi”.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zespół miesięcznika Mówią Wieki: Pierwsi chrześcijanie. Jedwabny szlak (33–138 n.e.). T. XII. Warszawa: Hachette, 2005, s. 21, seria: Ilustrowana Historia Świata. ISBN 83-7184-792-0.
- ↑ Tytusa łuk, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2011-05-20].
- ↑ Imperium Romanum: Łuk Tytusa.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz A. Ostrowski: Starożytny Rzym: Polityka i sztuka. Warszawa - Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1999, s. 282–285.