Marek Barański (dziennikarz): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
KJS63 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''Marek Barański''' (ur. [[6 sierpnia]] [[1947]] w [[Łódź|Łodzi]]) – polski dziennikarz, w [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] prezenter [[Dziennik Telewizyjny (program informacyjny)|Dziennika Telewizyjnego]] w czasie [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]], w [[III Rzeczpospolita|III RP]] dziennikarz związany z lewicą.
'''Marek Barański''' (ur. [[6 sierpnia]] [[1947]] w [[Łódź|Łodzi]]) – polski [[dziennikarz]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==
W 1971 kończył Wydział Filologii Polskiej [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. Pracował krótko w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej [[Milicja Obywatelska|Milicji Obywatelskiej]], w latach 1972–1982 był związany z [[Polskie Radio|Polskim Radiem]] (m.in. kierownik ''Radia Kierowców''), później z [[Telewizja Polska|Telewizją Polską]].
W 1971 kończył Wydział Filologii Polskiej [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. Pracował krótko w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej [[Milicja Obywatelska|Milicji Obywatelskiej]], w latach 1972–1982 był związany z [[Polskie Radio|Polskim Radiem]] (m.in. kierownik ''Radia Kierowców''), później z [[Telewizja Polska|Telewizją Polską]]. Podczas [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] prezentował felietony popierające władze i krytykujące opozycję.
Podczas stanu wojennego prezentował felietony popierające władze PRL i krytykujące opozycję.


Po 1989 pracował w „[[Trybuna (dziennik)|Trybunie]]”, a w 1990 był współzałożycielem i dziennikarzem tygodnika „[[Nie (tygodnik)|Nie]]”, w którym został też zastępcą redaktora naczelnego.
Po 1989 pracował w „[[Trybuna (dziennik)|Trybunie]]”, a w 1990 był współzałożycielem i dziennikarzem tygodnika „[[Nie (tygodnik)|Nie]]”, w którym został też zastępcą redaktora naczelnego.


Od sierpnia 2004 do 28 lutego 2005 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Trybuny”. Barański był ściśle związany z [[Leszek Miller|Leszkiem Millerem]], którego działalność polityczną propagował na łamach „Trybuny”, w zamian za co znalazł się w towarzyszącej rządowi ekipie podczas wizyty premiera z SLD w USA. Po publikacji [[lista Wildsteina|listy Wildsteina]] wysunął oskarżenie, jakoby znajdowały się na niej nazwiska agentów tajnych służb RP w czynnej służbie. W 2004 r. [[Konstanty Miodowicz]] podczas przesłuchania [[Wiesław Kaczmarek|Wiesława Kaczmarka]] przed [[Komisja śledcza w sprawie PKN Orlen|sejmową Komisją śledczą w sprawie PKN Orlen]] oskarżył Barańskiego o przynależność do „grupy hakowej”, która miała działać na zlecenie Millera w łonie [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|SLD]]<ref>[http://wyborcza.pl/1,76842,2431492.html Stenogram posiedzenia Komisji śledczej w sprawie PKN Orlen, gazeta.pl, 4 grudnia 2004]</ref>.
Od sierpnia 2004 do 28 lutego 2005 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Trybuny”. Barański był ściśle związany z [[Leszek Miller|Leszkiem Millerem]], którego działalność polityczną propagował na łamach „Trybuny”, w zamian za co znalazł się w towarzyszącej rządowi ekipie podczas wizyty premiera z SLD w USA. Po publikacji [[lista Wildsteina|listy Wildsteina]] wysunął oskarżenie, jakoby znajdowały się na niej nazwiska agentów tajnych służb RP w czynnej służbie. W 2004 [[Konstanty Miodowicz]] podczas przesłuchania [[Wiesław Kaczmarek|Wiesława Kaczmarka]] przed [[Komisja śledcza w sprawie PKN Orlen|sejmową Komisją śledczą w sprawie PKN Orlen]] oskarżył Barańskiego o przynależność do „grupy hakowej”, która miała działać na zlecenie Millera w łonie [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|SLD]]<ref>[http://wyborcza.pl/1,76842,2431492.html Stenogram posiedzenia Komisji śledczej w sprawie PKN Orlen, gazeta.pl, 4 grudnia 2004]</ref>.


Na stanowisku redaktora naczelnego „[[Trybuna (dziennik)|Trybuny]]” Barańskiego zastąpił [[Wiesław Dębski (dziennikarz)|Wiesław Dębski]]. Barański po kilkunastu miesiącach w 2006 wrócił jednak do pracy w „[[Trybuna (dziennik)|Trybunie]]” ponownie obejmując funkcję redaktora naczelnego gazety.
Na stanowisku redaktora naczelnego „[[Trybuna (dziennik)|Trybuny]]” zastąpił go [[Wiesław Dębski (dziennikarz)|Wiesław Dębski]]. Barański po kilkunastu miesiącach w 2006 wrócił jednak do pracy w „[[Trybuna (dziennik)|Trybunie]]”, ponownie obejmując funkcję redaktora naczelnego gazety. Później został zastępcą redaktora naczelnego „[[Fakty i Mity|Faktów i Mitów]]”<ref>{{Cytuj |tytuł = Marek Barański zastępcą naczelnego ”Faktów i Mitów” |data dostępu = 2019-10-09 |opublikowany = Press.pl |url = https://www.press.pl/tresc/3830,marek-baranski-zastepca-naczelnego-”faktow-i-mitow” |język = pl}}</ref>.


== Książki ==
== Książki ==
Linia 26: Linia 25:
[[Kategoria:Polscy dziennikarze]]
[[Kategoria:Polscy dziennikarze]]
[[Kategoria:Osobowości telewizyjne związane z TVP]]
[[Kategoria:Osobowości telewizyjne związane z TVP]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Łodzi]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1947]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1947]]

Wersja z 20:44, 9 paź 2019

Marek Barański (ur. 6 sierpnia 1947 w Łodzi) – polski dziennikarz.

Życiorys

W 1971 kończył Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował krótko w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej, w latach 1972–1982 był związany z Polskim Radiem (m.in. kierownik Radia Kierowców), później z Telewizją Polską. Podczas stanu wojennego prezentował felietony popierające władze i krytykujące opozycję.

Po 1989 pracował w „Trybunie”, a w 1990 był współzałożycielem i dziennikarzem tygodnika „Nie”, w którym został też zastępcą redaktora naczelnego.

Od sierpnia 2004 do 28 lutego 2005 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Trybuny”. Barański był ściśle związany z Leszkiem Millerem, którego działalność polityczną propagował na łamach „Trybuny”, w zamian za co znalazł się w towarzyszącej rządowi ekipie podczas wizyty premiera z SLD w USA. Po publikacji listy Wildsteina wysunął oskarżenie, jakoby znajdowały się na niej nazwiska agentów tajnych służb RP w czynnej służbie. W 2004 Konstanty Miodowicz podczas przesłuchania Wiesława Kaczmarka przed sejmową Komisją śledczą w sprawie PKN Orlen oskarżył Barańskiego o przynależność do „grupy hakowej”, która miała działać na zlecenie Millera w łonie SLD[1].

Na stanowisku redaktora naczelnego „Trybuny” zastąpił go Wiesław Dębski. Barański po kilkunastu miesiącach w 2006 wrócił jednak do pracy w „Trybunie”, ponownie obejmując funkcję redaktora naczelnego gazety. Później został zastępcą redaktora naczelnego „Faktów i Mitów[2].

Książki

Przypisy