Fala mechaniczna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 31.0.83.127 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Mpfiz.
Znacznik: Wycofanie zmian
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 1: Linia 1:
'''Fala mechaniczna''' – [[fala]] rozchodząca się w [[Ośrodek sprężysty|ośrodkach sprężystych]] poprzez rozprzestrzenianie się drgań tego ośrodka. Przykładami fal mechanicznych są [[Falowanie|fale morskie]], [[Fale akustyczne|fale dźwiękowe]], [[fala sejsmiczna|fale sejsmiczne]].
'''Fala mechaniczna''' – [[fala]] rozchodząca się w [[Ośrodek sprężysty|ośrodkach sprężystych]] poprzez rozprzestrzenianie się drgań tego ośrodka. Przykładami fal mechanicznych są [[Falowanie|fale morskie]], [[Fale akustyczne|fale dźwiękowe]], [[fala sejsmiczna|fale sejsmiczne]].


Fale mechaniczne mogą być [[fala podłużna|falami podłużnymi]], w których kierunek drgań jest zgodny z kierunkiem rozchodzenia się fali (np. fala dźwiękowa) lub [[fala poprzeczna|poprzecznymi]], gdzie kierunek drgań jest prostopadły do kierunku rozchodzenia się tej fali (np. fala powstała na linie). Możliwa jest również sytuacja pośrednia, np. w przypadku [[Falowanie|fal na wodzie]], gdy drgania zachodzą się równocześnie wzdłuż kierunku jej rozchodzenia, jak i w kierunku poprzecznym.
Fale mechaniczne Nie mogą być [[fala podłużna|falami podłużnymi]], w których kierunek drgań jest zgodny z kierunkiem rozchodzenia się fali (np. fala dźwiękowa) lub [[fala poprzeczna|poprzecznymi]], gdzie kierunek drgań jest prostopadły do kierunku rozchodzenia się tej fali (np. fala powstała na linie). Możliwa jest również sytuacja pośrednia, np. w przypadku [[Falowanie|fal na wodzie]], gdy drgania zachodzą się równocześnie wzdłuż kierunku jej rozchodzenia, jak i w kierunku poprzecznym.
W procesie rozchodzenia się fali zasadnicze znaczenie ma proces odwracalnych przemian [[energia potencjalna|potencjalnej energii mechanicznej]] (energii ciśnienia bądź [[naprężenie|naprężenia]]) w [[energia kinetyczna|energię kinetyczną]]. W czasie tych przemian część energii może być tracona, a zjawisko takie nazywane jest [[tłumienie]]m fali. Poszczególne ośrodki mogą znacznie różnić się własnościami mechanicznymi, co prowadzi do znacznych różnic w przebiegu zjawisk falowych w różnych materiałach. Dla przykładu, w [[stal]]i dźwięk rozchodzi się w przybliżeniu 20 razy szybciej niż w [[powietrze|powietrzu]]. Decydująca jest tu [[sprężystość]] ośrodka. Zmiana naprężenia w danym ośrodku ma wpływ na rozchodzenie się w nim fali mechanicznej. Przykładem może być [[struna]], w której szybkość rozchodzenia się fali zmienia się zależnie od jej naprężenia, co wykorzystuje się do [[strojenie instrumentów muzycznych|strojenia]] instrumentów strunowych.
W procesie rozchodzenia się fali zasadnicze znaczenie ma proces odwracalnych przemian [[energia potencjalna|potencjalnej energii mechanicznej]] (energii ciśnienia bądź [[naprężenie|naprężenia]]) w [[energia kinetyczna|energię kinetyczną]]. W czasie tych przemian część energii może być tracona, a zjawisko takie nazywane jest [[tłumienie]]m fali. Poszczególne ośrodki mogą znacznie różnić się własnościami mechanicznymi, co prowadzi do znacznych różnic w przebiegu zjawisk falowych w różnych materiałach. Dla przykładu, w [[stal]]i dźwięk rozchodzi się w przybliżeniu 20 razy szybciej niż w [[powietrze|powietrzu]]. Decydująca jest tu [[sprężystość]] ośrodka. Zmiana naprężenia w danym ośrodku ma wpływ na rozchodzenie się w nim fali mechanicznej. Przykładem może być [[struna]], w której szybkość rozchodzenia się fali zmienia się zależnie od jej naprężenia, co wykorzystuje się do [[strojenie instrumentów muzycznych|strojenia]] instrumentów strunowych.

Wersja z 13:11, 22 lis 2019

Fala mechanicznafala rozchodząca się w ośrodkach sprężystych poprzez rozprzestrzenianie się drgań tego ośrodka. Przykładami fal mechanicznych są fale morskie, fale dźwiękowe, fale sejsmiczne.

Fale mechaniczne Nie mogą być falami podłużnymi, w których kierunek drgań jest zgodny z kierunkiem rozchodzenia się fali (np. fala dźwiękowa) lub poprzecznymi, gdzie kierunek drgań jest prostopadły do kierunku rozchodzenia się tej fali (np. fala powstała na linie). Możliwa jest również sytuacja pośrednia, np. w przypadku fal na wodzie, gdy drgania zachodzą się równocześnie wzdłuż kierunku jej rozchodzenia, jak i w kierunku poprzecznym.

W procesie rozchodzenia się fali zasadnicze znaczenie ma proces odwracalnych przemian potencjalnej energii mechanicznej (energii ciśnienia bądź naprężenia) w energię kinetyczną. W czasie tych przemian część energii może być tracona, a zjawisko takie nazywane jest tłumieniem fali. Poszczególne ośrodki mogą znacznie różnić się własnościami mechanicznymi, co prowadzi do znacznych różnic w przebiegu zjawisk falowych w różnych materiałach. Dla przykładu, w stali dźwięk rozchodzi się w przybliżeniu 20 razy szybciej niż w powietrzu. Decydująca jest tu sprężystość ośrodka. Zmiana naprężenia w danym ośrodku ma wpływ na rozchodzenie się w nim fali mechanicznej. Przykładem może być struna, w której szybkość rozchodzenia się fali zmienia się zależnie od jej naprężenia, co wykorzystuje się do strojenia instrumentów strunowych.