Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej”: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
poprawa linków, drobne redakcyjne |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” został ustanowiony dekretem Prezydium [[Rada Najwyższa ZSRR|Rady Najwyższej ZSRR]] w dniu |
Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” został ustanowiony dekretem Prezydium [[Rada Najwyższa ZSRR|Rady Najwyższej ZSRR]] w dniu 2 lutego 1943 roku w celu nagrodzenia uczestników [[partyzantka radziecka|radzieckiego ruchu partyzanckiego]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. W tym dniu ustanowiono regulamin medalu oraz opis odznaki, 19 czerwca 1943 roku dokonano poprawek w opisie odznaki, a 26 lutego 1947 roku – poprawek regulaminu. |
||
Medal posiadał dwie klasy i był nadawany przez Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Był pierwszym radzieckim medalem podzielonym na klasy. |
Medal posiadał dwie klasy i był nadawany przez Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Był pierwszym radzieckim medalem podzielonym na klasy. |
||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
* drugiej klasy: za bojowe zasługi w wykonywaniu rozkazów dowódców i zadań bojowych, za aktywną pomoc w partyzanckiej walce. |
* drugiej klasy: za bojowe zasługi w wykonywaniu rozkazów dowódców i zadań bojowych, za aktywną pomoc w partyzanckiej walce. |
||
Pierwsze medale nadano partyzantom z [[ |
Pierwsze medale nadano partyzantom z [[Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka|Białorusi]] z rozkazu gen. [[Piotr Kalinin|Piotra Kalinina]] 19 marca 1943 roku. Nadano wówczas 99 medali (63 medale I kalsy i 36 II klasy), wśród odznaczonych I stopniem byli min. organizatorzy ruchu partyzanckiego na Białorusi [[Wasil Kazłou|W. I. Kozłow]], [[Wasilij Korż|W. Z. Korż]], [[Roman Maczulski|R. N. Maczulskij]], I. D. Warwaszenja, F. F. Kapusta, A. I. Stepanowa<ref>{{Cytuj | url=https://vsr.mil.by/2013/03/19/partizanskoj-medali%E2%80%AF-70-let/ | tytuł=ПАРТИЗАНСКОЙ МЕДАЛИ — 70 ЛЕТ — Во славу Родины<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=vsr.mil.by | język=ru | data dostępu=2017-12-21}}</ref>. Wg innych danych pierwsze medale w liczbie 70 otrzymali partyzanci z [[Obwód twerski|obwodu kalinińskiego]] 18 listopada 1943. |
||
Medalem I klasy nagrodzono 56 883 osoby, II klasy – 70 992 osoby (stan na 1995). Jedynie sporadycznie medal nadawano dwukrotnie. |
Medalem I klasy nagrodzono 56 883 osoby, II klasy – 70 992 osoby (stan na 1995). Jedynie sporadycznie medal nadawano dwukrotnie. |
||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
Medal zawieszany jest na pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką koloru jasnozielonego szerokości 24 mm z wąskim paskiem pośrodku szerokości 2 mm, dla I klasy – koloru czerwonego, dla II klasy – koloru granatowego. |
Medal zawieszany jest na pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką koloru jasnozielonego szerokości 24 mm z wąskim paskiem pośrodku szerokości 2 mm, dla I klasy – koloru czerwonego, dla II klasy – koloru granatowego. |
||
Medal noszony był na lewej piersi, w kolejności po [[Medal |
Medal noszony był na lewej piersi, w kolejności po [[Medal „Za pracowniczą wybitność”|Medalu „Za pracowniczą wybitność”]]. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 21:22, 7 paź 2020
 Awers I i II klasa | |
 Rewers medalu I klasy | |
 Baretka I klasa | |
 Baretka II klasa | |
| Ustanowiono | |
|---|---|
| Wielkość |
średnica 32 mm |
| Kruszec | |
| Wydano |
I klasa - 56 883 |
| Powyżej | |
| Poniżej | |
Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” (Медаль «Партизану Отечественной войны» trb. Miedal «Partizanu Otieczestwiennoj wojny» trl. Medal′ «Partizanu Otečestvennoj vojny») – radzieckie odznaczenie wojskowe.
Historia
Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR w dniu 2 lutego 1943 roku w celu nagrodzenia uczestników radzieckiego ruchu partyzanckiego podczas II wojny światowej. W tym dniu ustanowiono regulamin medalu oraz opis odznaki, 19 czerwca 1943 roku dokonano poprawek w opisie odznaki, a 26 lutego 1947 roku – poprawek regulaminu.
Medal posiadał dwie klasy i był nadawany przez Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Był pierwszym radzieckim medalem podzielonym na klasy.
Zasady nadawania
Zgodnie z regulaminem, medalem nagradza się: „partyzantów wielkiej wojny ojczyźnianej, dowódców oddziałów partyzanckich i organizatorów ruchu partyzanckiego, którzy wykazali się odwagą, wytrwałością i męstwem w partyzanckiej walce za Ojczyznę na tyłach przeciw niemiecko-faszystowskiemu najeźdźcy”.
Medalem nagradzano partyzantów, dowódców i organizatorów ruchu partyzanckiego:
- pierwszej klasy: za szczególne zasługi w dziele organizacji ruchu partyzanckiego, odwagę, bohaterstwo i wybitne sukcesy w partyzanckiej walce
- drugiej klasy: za bojowe zasługi w wykonywaniu rozkazów dowódców i zadań bojowych, za aktywną pomoc w partyzanckiej walce.
Pierwsze medale nadano partyzantom z Białorusi z rozkazu gen. Piotra Kalinina 19 marca 1943 roku. Nadano wówczas 99 medali (63 medale I kalsy i 36 II klasy), wśród odznaczonych I stopniem byli min. organizatorzy ruchu partyzanckiego na Białorusi W. I. Kozłow, W. Z. Korż, R. N. Maczulskij, I. D. Warwaszenja, F. F. Kapusta, A. I. Stepanowa[1]. Wg innych danych pierwsze medale w liczbie 70 otrzymali partyzanci z obwodu kalinińskiego 18 listopada 1943.
Medalem I klasy nagrodzono 56 883 osoby, II klasy – 70 992 osoby (stan na 1995). Jedynie sporadycznie medal nadawano dwukrotnie.
Opis odznaki
Odznakę medalu stanowi wykonany ze srebra próby 925 – dla I klasy i z mosiądzu – dla II klasy krążek o średnicy 32 mm, na którym na awersie zostały umieszczone popiersia na pierwszym planie Józefa Stalina, na drugim Włodzimierza Lenina, z lewego profilu. Popiersia okala zwieńczona u dołu wstęga szerokości 4 mm, na której znajduje się w dolnej części gwiazda z sierpem i młotem oraz napisem CC * CP (ZS * RR), a w górnej części napis po obwodzie: * ПАРТИЗАНУ ОТЕЧЕСТВЕННОЙ ВОЙИЫ * (pol.: PARTYZANTOWI WOJNY OJCZYŹNIANEJ). Na rewersie znajduje się napis: ЗА НАШУ / СОВЕТСКУЮ / РОДИНУ (pol. „ZA NASZĄ RADZIECKĄ OJCZYZNĘ”), a nad napisem – symbol ZSRR sierp i młot. Wszystkie napisy i rysunki są wypukłe. Medal I klasy zawiera 20,792 g srebra. Autor projektu: malarz N. Moskalew.
Medal zawieszany jest na pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką koloru jasnozielonego szerokości 24 mm z wąskim paskiem pośrodku szerokości 2 mm, dla I klasy – koloru czerwonego, dla II klasy – koloru granatowego.
Medal noszony był na lewej piersi, w kolejności po Medalu „Za pracowniczą wybitność”.
Przypisy
- ↑ ПАРТИЗАНСКОЙ МЕДАЛИ — 70 ЛЕТ — Во славу Родины [online], vsr.mil.by [dostęp 2017-12-21] (ros.).
Zobacz też
Bibliografia
- Михаил Музалевский, Сергей Шишков: Ордена и медали СССР 1918–1991. Ворон, 1996.
Linki zewnętrzne
- Opis i zdjęcia wersji medalu (ros.)
| Rodzaj odznaczenia | |
|---|---|
| Elementy insygniów | |
| Formy zredukowane |
|
| Lista odznaczeń w | |
| Lista baretek w | |
| Prawo | |
| System odznaczeń w Polsce |
