Noel Ignatiev: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
utworzenie artykułu |
więcej info o poglądach |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
W 1984 roku został zwolniony z huty, zaaplikował do Graduate School of Education na [[Harvard University]]. Pomimo braku dyplomu licencjata został przyjęty{{r|nyt}}. W 1985 roku uzyskał na tej uczelni tytuł magistra{{r|nyt}}. Następnie został zatrudniony jako wykładowca na Harvardzie i rozpoczął pracę nad doktoratem, który otrzymał w 1994 roku{{r|nyt}}. Doktorat został opublikowany w 1995 w postaci książki pod tytułem „How the Irish Became White“, która stała się jego najbardziej wpływową pracą<ref name='per'>{{Cytuj stronę | tytuł=In Memoriam Noel Ignatiev (1940–2019) Historian of Whiteness | imię=Adam | nazwisko=Sabra | data=2020-02-21 | opublikowany=Perspectives on History | url=https://www.historians.org/publications-and-directories/perspectives-on-history/february-2020/noel-ignatiev-(1940%E2%80%932019) | data dostępu=2021-01-11 }}</ref>. Jej tematem były postawy imigrantów z [[Irlandia|Irlandii]]. W książce argumentował, że rasa jest konstruktem społecznym, a nie kategorią biologiczną. Imigranci z [[Irlandia|Irlandii]] początkowo nie byli postrzegani jako biali w USA. W Wielkiej Brytanii traktowano ich jako podrzędną rasę. Po przybyciu do USA wielu Irlandczyków przyjaźnie odnosiło się do czarnych mieszkańców kraju. Z czasem zaczęli jednak być traktowani jako biali, jednak wiązało się to ze zmianą ich postaw wobec czarnych{{r|per}}. |
W 1984 roku został zwolniony z huty, zaaplikował do Graduate School of Education na [[Harvard University]]. Pomimo braku dyplomu licencjata został przyjęty{{r|nyt}}. W 1985 roku uzyskał na tej uczelni tytuł magistra{{r|nyt}}. Następnie został zatrudniony jako wykładowca na Harvardzie i rozpoczął pracę nad doktoratem, który otrzymał w 1994 roku{{r|nyt}}. Doktorat został opublikowany w 1995 w postaci książki pod tytułem „How the Irish Became White“, która stała się jego najbardziej wpływową pracą<ref name='per'>{{Cytuj stronę | tytuł=In Memoriam Noel Ignatiev (1940–2019) Historian of Whiteness | imię=Adam | nazwisko=Sabra | data=2020-02-21 | opublikowany=Perspectives on History | url=https://www.historians.org/publications-and-directories/perspectives-on-history/february-2020/noel-ignatiev-(1940%E2%80%932019) | data dostępu=2021-01-11 }}</ref>. Jej tematem były postawy imigrantów z [[Irlandia|Irlandii]]. W książce argumentował, że rasa jest konstruktem społecznym, a nie kategorią biologiczną. Imigranci z [[Irlandia|Irlandii]] początkowo nie byli postrzegani jako biali w USA. W Wielkiej Brytanii traktowano ich jako podrzędną rasę. Po przybyciu do USA wielu Irlandczyków przyjaźnie odnosiło się do czarnych mieszkańców kraju. Z czasem zaczęli jednak być traktowani jako biali, jednak wiązało się to ze zmianą ich postaw wobec czarnych{{r|per}}. |
||
W 1992 roku założył czasopismo „Race Traitor“, publikował je do 2005 roku{{r|nyt}}. Uważał, że rasizm jest największą przeszkodą, by robotnicy osiągnęli solidarność klasową{{r|per}}. W swoich pracach inspirował się twórczością [[C. L. R. James|C. L. R. Jamesa]]<ref name='yo'>{{Cytuj stronę | imię=Jay | nazwisko=Kang | tytuł=Noel Ignatiev’s Long Fight Against Whiteness | opublikowany=The New Yorker | url=https://www.newyorker.com/news/postscript/noel-ignatievs-long-fight-against-whiteness | data=2019-11-15 | data dostępu=2021-01-11 |
W 1992 roku założył czasopismo „Race Traitor“, publikował je do 2005 roku{{r|nyt}}. Motto pisma brzmiało: „Zdrada białości to wierność człowieczeństwy“{{r|yo}}. Zdaniem Ignatieva ideał zdrady własnej rasy ucieleśniał [[John Brown]], biały przywódca [[Najazd Johna Browna|buntu czarnych niewolników]] przeciwko niewolnictwu{{r|yo}}. Uważał, że rasizm jest największą przeszkodą, by robotnicy osiągnęli solidarność klasową{{r|per}}. W swoich pracach inspirował się twórczością [[C. L. R. James|C. L. R. Jamesa]]<ref name='yo'>{{Cytuj stronę | imię=Jay | nazwisko=Kang | tytuł=Noel Ignatiev’s Long Fight Against Whiteness | opublikowany=The New Yorker | url=https://www.newyorker.com/news/postscript/noel-ignatievs-long-fight-against-whiteness | data=2019-11-15 | data dostępu=2021-01-11 |
||
}}</ref>. |
}}</ref>. |
||
Kontrowersje wzbudził jego postulat „zniesienia białej rasy“, przez środowiska prawicowe był on odbierany jako projekt biologicznej eksterminacji{{r|yo}}. Ignatiev był oskarżany o to, że sam jest rasistą wrogim wobec białych{{r|yo}}. W założeniach Ignatieva zniesienie białej rasy oznaczało jednak zniesienie przywilejów związanych z kategorią pojęciową białej rasy, wyjaśniał swoje stanowisko przez analogie ze sprzeciwem wobec [[monarchizm]]u, zniesienie monarchii nie oznacza zabicia króla a przebudowanie instytucji państwa tak, by zniknęła władza króla<ref>{{Cytuj stronę | url=https://harvardmagazine.com/2002/09/abolish-the-white-race.html | tytuł=Abolish the White Race | język=en | data dostępu=2020-01-14}}</ref>. |
|||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 10:44, 15 sty 2021
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
Noel Ignatiev (ur. 27 grudnia 1940 w Filadelfii, zm. 9 listopada 2019) – amerykański filozof, marksista, pisarz, historyk. Najbardziej znany ze swoich prac na temat rasy i klasy społecznej.
Życiorys
Urodził się 27 grudnia 1940 roku w Filadelfii w rodzinie żydowskiej jako Noel Saul Ignatin[1]. Jego ojciec był imigrantem z Rosji[1]. Rodzice byli komunistami, którzy sprzeciwiali się rasizmowi[1]. Studiował na Uniwersytecie Pensylwanii, ale przerwał studia po 3 latach[1]. Po studiach pracował fizycznie w hucie i w fabrykach w Chicago[1]. Należał do organizacji Studenci na rzecz Demokratycznego Społeczeństwa[1]. W 1967 wspólnie z Tedem Allenem napisał artykuł „The White Blindspot”, który stał się popularny w kręgu lewicowej inteligencji[1]. Przez krótki okres należał do partii komunistycznej[2]. Był również członkiem organizacji Sojourner Truth Organization[2].
W 1984 roku został zwolniony z huty, zaaplikował do Graduate School of Education na Harvard University. Pomimo braku dyplomu licencjata został przyjęty[1]. W 1985 roku uzyskał na tej uczelni tytuł magistra[1]. Następnie został zatrudniony jako wykładowca na Harvardzie i rozpoczął pracę nad doktoratem, który otrzymał w 1994 roku[1]. Doktorat został opublikowany w 1995 w postaci książki pod tytułem „How the Irish Became White“, która stała się jego najbardziej wpływową pracą[2]. Jej tematem były postawy imigrantów z Irlandii. W książce argumentował, że rasa jest konstruktem społecznym, a nie kategorią biologiczną. Imigranci z Irlandii początkowo nie byli postrzegani jako biali w USA. W Wielkiej Brytanii traktowano ich jako podrzędną rasę. Po przybyciu do USA wielu Irlandczyków przyjaźnie odnosiło się do czarnych mieszkańców kraju. Z czasem zaczęli jednak być traktowani jako biali, jednak wiązało się to ze zmianą ich postaw wobec czarnych[2].
W 1992 roku założył czasopismo „Race Traitor“, publikował je do 2005 roku[1]. Motto pisma brzmiało: „Zdrada białości to wierność człowieczeństwy“[3]. Zdaniem Ignatieva ideał zdrady własnej rasy ucieleśniał John Brown, biały przywódca buntu czarnych niewolników przeciwko niewolnictwu[3]. Uważał, że rasizm jest największą przeszkodą, by robotnicy osiągnęli solidarność klasową[2]. W swoich pracach inspirował się twórczością C. L. R. Jamesa[3].
Kontrowersje wzbudził jego postulat „zniesienia białej rasy“, przez środowiska prawicowe był on odbierany jako projekt biologicznej eksterminacji[3]. Ignatiev był oskarżany o to, że sam jest rasistą wrogim wobec białych[3]. W założeniach Ignatieva zniesienie białej rasy oznaczało jednak zniesienie przywilejów związanych z kategorią pojęciową białej rasy, wyjaśniał swoje stanowisko przez analogie ze sprzeciwem wobec monarchizmu, zniesienie monarchii nie oznacza zabicia króla a przebudowanie instytucji państwa tak, by zniknęła władza króla[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Neil Genzlinger: Noel Ignatiev, 78, Persistent Voice Against White Privilege, Dies. The New York Times, 2019-11-14. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e Adam Sabra: In Memoriam Noel Ignatiev (1940–2019) Historian of Whiteness. Perspectives on History, 2020-02-21. [dostęp 2021-01-11].
- ↑ a b c d e Jay Kang: Noel Ignatiev’s Long Fight Against Whiteness. The New Yorker, 2019-11-15. [dostęp 2021-01-11].
- ↑ Abolish the White Race. [dostęp 2020-01-14]. (ang.).