Ślad torowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Kilwater jest niejednokrotnie lepiej widoczny z powietrza czy kosmosu niż sama jednostka pływająca – pomaga w ustaleniu jej lokalizacji na morzu. W przypadku [[Okręt|okrętów wojennych]], a w szczególności [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] płynących na [[głębokość peryskopowa|głębokości peryskopowej]] jest cechą bardzo niepożądaną – umożliwiającą wykrycie i zniszczenie okrętu. |
Kilwater jest niejednokrotnie lepiej widoczny z powietrza czy kosmosu niż sama jednostka pływająca – pomaga w ustaleniu jej lokalizacji na morzu. W przypadku [[Okręt|okrętów wojennych]], a w szczególności [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] płynących na [[głębokość peryskopowa|głębokości peryskopowej]] jest cechą bardzo niepożądaną – umożliwiającą wykrycie i zniszczenie okrętu. |
||
W tekstach [[szanta (pieśń)|szant]] i piosenek żeglarskich kilwater bywa [[metafora|metaforą]] upływającego czasu, lub [[krajobraz]]u, np. "''został po żeglarzach kilwater pijany szczęściem''", lub "''w kilwaterze Księżyca |
W tekstach [[szanta (pieśń)|szant]] i piosenek żeglarskich kilwater bywa [[metafora|metaforą]] upływającego czasu, lub [[krajobraz]]u, np. "''został po żeglarzach kilwater pijany szczęściem''", lub "''w kilwaterze Księżyca [[s/y Opty|Opty]] dziób swój zanurza''"<ref>{{cytuj książkę|imię = Leonid| nazwisko = Teliga| autor link = Leonid Teliga| tytuł = Samotny rejs Opty| miejsce = Gdańsk| wydawca = Wydawnictwo Morskie| rok = 1973}}</ref>. |
||
Kilwater bywa również elementem humoru żeglarskiego, kiedy to niedoświadczonego adepta żeglarstwa wysyła się po ''pół wiadra kilwateru'' lub poleca się mu ''[[buchta (żegluga)|zbuchtować]]'' kilwater. |
Kilwater bywa również elementem humoru żeglarskiego, kiedy to niedoświadczonego adepta żeglarstwa wysyła się po ''pół wiadra kilwateru'' lub poleca się mu ''[[buchta (żegluga)|zbuchtować]]'' kilwater. |
||
Wersja z 17:32, 7 lut 2021
_behind_a_ferry.jpg)
Ślad torowy, kilwater (nl. - kielwater)[1]) – przypowierzchniowa warstwa wody zaburzonej przez ruch jednostki nawodnej, a przede wszystkim przez obroty śrub okrętowych oraz turbulentny charakter opływu hydrodynamicznego kadłuba jednostki pływającej[2]. Wielkość śladu torowego wzrasta przy wzroście prędkości oraz wraz ze zwiększaniem się wielkości jednostki, która nie ma jednak większego wpływu na samą strukturę śladu torowego[2].
Kilwater jest niejednokrotnie lepiej widoczny z powietrza czy kosmosu niż sama jednostka pływająca – pomaga w ustaleniu jej lokalizacji na morzu. W przypadku okrętów wojennych, a w szczególności okrętów podwodnych płynących na głębokości peryskopowej jest cechą bardzo niepożądaną – umożliwiającą wykrycie i zniszczenie okrętu.
W tekstach szant i piosenek żeglarskich kilwater bywa metaforą upływającego czasu, lub krajobrazu, np. "został po żeglarzach kilwater pijany szczęściem", lub "w kilwaterze Księżyca Opty dziób swój zanurza"[3].
Kilwater bywa również elementem humoru żeglarskiego, kiedy to niedoświadczonego adepta żeglarstwa wysyła się po pół wiadra kilwateru lub poleca się mu zbuchtować kilwater.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Słownik wyrazów obcych. Warszawa: PWN, 2008, s. 464. ISBN 978-83-01-14197-4.
- ↑ a b Piotr Bekier, Dariusz Szulc, Jerzy Głębocki: Analiza ataku torpedy naprowadzającej się na ślad torowy. Akademia Marynarki Wojennej. [dostęp 2011-06-19]. (pol.).
- ↑ Leonid Teliga: Samotny rejs Opty. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1973.
Bibliografia
- Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.