Boards of Canada: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Przypisy: poprawa linków
drobne merytoryczne
Linia 31: Linia 31:
W połowie lat 90. zespół zaczął wysyłać własne taśmy [[Demo (muzyka)|demo]] do [[wydawnictwo muzyczne|wytwórni płytowych]]{{r|Hoffman}}. W 1995 roku wydał swoją pierwszą oficjalną [[EP]]-kę, ''[[Twoism]]''{{r|Wood}}.
W połowie lat 90. zespół zaczął wysyłać własne taśmy [[Demo (muzyka)|demo]] do [[wydawnictwo muzyczne|wytwórni płytowych]]{{r|Hoffman}}. W 1995 roku wydał swoją pierwszą oficjalną [[EP]]-kę, ''[[Twoism]]''{{r|Wood}}.


Kolejna, wydana pod koniec 1996 roku EP-ka, ''[[Hi Scores]]'', składała się z sześciu utworów będących mieszanką prostych, syntezatorowych melodii, pełnych subtelnych odniesień do [[Hip-hop (muzyka)|hip-hopu]] i [[electro]], utrzymanych w stylu [[Autechre]], [[Bochum Welt]] i [[Cylob]]. Po jej wydaniu zespół uczestniczył w serii koncertów otwierających występy [[Plaid]] i Autechre{{r|Cooper}}.
⚫
Większego zainteresowania zespół doczekał się dopiero w 1998 roku, kiedy to został wydany album ''Music Has The Right To Children'' (uznany za jeden z najlepszych albumów roku [[1998]]). Był to pierwszy album Boards Of Canada wydany przez wytwórnię Warp, której zespół jest jednym z najważniejszych członków. Rok później została wydana [[EP]]ka "Peel Session", a w roku [[2000]] – "In A Beautiful Place Out In The Country". Kolejnym "dużym" wydawnictwem była płyta ''Geogaddi'' wydana w roku [[2002]]. W tym samym roku doczekał się wydania w formacie CD zbiór ''[[Twoism]]'', pierwotnie wydany w roku [[1995]] (wersja [[płyta gramofonowa|winylowa]] oraz kaseta). W roku 2005 wydany został album ''The Campfire Headphase'', z którego pochodzi nagranie "Dayvan Cowboy" – pierwsze w historii zespołu, które doczekało się własnego [[teledysk|wideoklipu]].

Wydany w 1998 roku przez wytwórnię Warp album ''[[Music Has the Right to Children]]'' zdobył ogromne uznanie w momencie premiery, stając się przełomową płytą w [[ambient]]owej [[Electronica|elektronice]]{{r|The Skinny}}. Był w jednym z najlepszych albumów tego gatunku w 1998 roku<ref>{{Cytuj stronę|url= https://www.allmusic.com/album/music-has-the-right-to-children-mw0000042674|tytuł= Music Has the Right to Children – Boards of Canada {{!}}, Songs, Reviews, Credits {{!}} AllMusic|autor= Sean Cooper|opublikowany = [[AllMusic]]|język= en|data dostępu=2021-09-04}}</ref>.

Rok później została wydana [[EP]]-ka ''[[Peel Session TX 21/07/1998]]'', a w roku [[2000]] kolejna – ''[[In a Beautiful Place Out in the Country]]''{{r|The Skinny}}.

⚫
Kolejnym "dużym" wydawnictwem była płyta ''Geogaddi'' wydana w roku [[2002]]. W tym samym roku doczekał się wydania w formacie CD zbiór ''[[Twoism]]'', pierwotnie wydany w roku [[1995]] (wersja [[płyta gramofonowa|winylowa]] oraz kaseta). W roku 2005 wydany został album ''The Campfire Headphase'', z którego pochodzi nagranie "Dayvan Cowboy" – pierwsze w historii zespołu, które doczekało się własnego [[teledysk|wideoklipu]].


== Dyskografia ==
== Dyskografia ==
Linia 64: Linia 70:
<ref name="Hoffman">{{cytuj stronę|url= https://pitchfork.com/features/interview/6151-boards-of-canada/ |tytuł= Boards of Canada {{!}} Pitchfork| autor= Heiko Hoffman|opublikowany = [[Pitchfork]]|język=en|data dostępu=2021-09-04}}</ref>
<ref name="Hoffman">{{cytuj stronę|url= https://pitchfork.com/features/interview/6151-boards-of-canada/ |tytuł= Boards of Canada {{!}} Pitchfork| autor= Heiko Hoffman|opublikowany = [[Pitchfork]]|język=en|data dostępu=2021-09-04}}</ref>
<ref name="Wood">{{cytuj stronę| url = https://www.clashmusic.com/features/decoding-boards-of-canada| tytuł = Decoding Boards Of Canada {{!}} Features {{!}} Clash Magazine|autor = Charlie Wood| opublikowany = [[Clash (magazyn)|Clash]]| język = en|data dostępu = 2021-09-04}}</ref>
<ref name="Wood">{{cytuj stronę| url = https://www.clashmusic.com/features/decoding-boards-of-canada| tytuł = Decoding Boards Of Canada {{!}} Features {{!}} Clash Magazine|autor = Charlie Wood| opublikowany = [[Clash (magazyn)|Clash]]| język = en|data dostępu = 2021-09-04}}</ref>
<ref name="The Skinny">{{cytuj stronę| url = http://www.theskinny.co.uk/whats-on/tour-profiles/boards-of-canada| tytuł = Boards of Canada|autor = [[The Skinny]]| opublikowany = www.theskinny.co.uk| język = en|data dostępu = 2021-09-04|archiwum = https://web.archive.org/web/20160322071602/http://www.theskinny.co.uk/whats-on/tour-profiles/boards-of-canada|zarchiwizowano = 2016-03-22}}</ref>
}}
}}


Wersja z 21:35, 4 wrz 2021

Boards of Canada
Ilustracja
Boards of Canada podczas występu na Warp Lighthouse Party (1999)
Rok założenia

1987

Pochodzenie

Edynburg, Szkocja

Gatunek

ambient, downtempo, electronica, IDM

Aktywność

od 1987

Powiązania

Autechre

Skład
Michael Sandison
Marcus Eoin
Byli członkowie
Christopher Horne
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Boards Of Canada – szkocki duet muzyczny braci braci Michaela Sandisona (ur. 1 czerwca 1970) i Marcusa Eoina (ur. 21 lipca 1971). Twórczość duetu oscyluje wokół eksperymentalnej elektroniki, ambientu, IDM-u, downtempo z elementami triphopowymi. Nazwa zespołu powstała od nazwy wytwórni filmowej National Film Board of Canada dzięki fascynacji, zwłaszcza Michaela, filmami dokumentalnymi tejże wytwórni.

Historia

Początki

Boards of Canada to duet muzyczny Michaela Sandisona (urodzonego 1 czerwca 1970 roku) i Marcusa Eoina (urodzonego 21 lipca 1971 roku)[1]. Obaj są braćmi. Jak wyjaśniał w wywiadzie dla magazynu Pitchfork Michael, Eoin to w rzeczywistości drugie imię Marcusa, natomiast fakt bycia braćmi ukrywali, ponieważ chcieli uniknąć porównań do Orbital, elektronicznego duetu braci Phila i Paula Hartnollów, którzy zaczęli wydawać płyty w połowie lat 90. Pochodzą z rodziny muzycznej. Ich rodzice mieli w domu magnetofony, pianina i inne akcesoria muzyczne. W wieku około 6-7 lat zaczęli uczyć się gry na instrumentach i grać razem, a mając około 10 lat zaczęli nagrywać własną muzykę. W latach 1979–1980 mieszkali w Kanadzie, gdzie ich ojciec pracował przy budowie Saddle Dome w Calgary. Potem przenieśli się do Szkocji. Zarówno w Kanadzie, jak i w Szkocji oglądali edukacyjne filmy telewizyjne wytwórni National Film Board of Canada, której nazwa posłużyła im później do utworzenia nazwy ich zespołu. Podczas nauki w liceum grali w różnych zespołach. Pod koniec lat 80. byli pod wpływem muzyki takich zespołów jak: Front 242, Nitzer Ebb i Cocteau Twins[2].

Boards of Canada

Pierwsze wydawnictwa Michaela i Marcusa to wydane nakładem ich własnej wytwórni Music70 kasety: Catalog 3 z lata 1987 roku (wydana ponownie jako CD w 1997 roku)[3], Acid Memories z 1989 roku[4], Closes Vol. I z 1992 roku, wydana w nakładzie 100 egzemplarzy[5], Play by Numbers, wydana równiez w nakładzie 100 egzemplarzy[6], Hooper Baywydana w w 1994 roku w nakładzie 200 egzemplarzy[7]. Były to wydawnictwa rozprowadzane wśród przyjaciół i rodziny[8].

W połowie lat 90. zespół zaczął wysyłać własne taśmy demo do wytwórni płytowych[2]. W 1995 roku wydał swoją pierwszą oficjalną EP-kę, Twoism[8].

Kolejna, wydana pod koniec 1996 roku EP-ka, Hi Scores, składała się z sześciu utworów będących mieszanką prostych, syntezatorowych melodii, pełnych subtelnych odniesień do hip-hopu i electro, utrzymanych w stylu Autechre, Bochum Welt i Cylob. Po jej wydaniu zespół uczestniczył w serii koncertów otwierających występy Plaid i Autechre[1].

Wydany w 1998 roku przez wytwórnię Warp album Music Has the Right to Children zdobył ogromne uznanie w momencie premiery, stając się przełomową płytą w ambientowej elektronice[9]. Był w jednym z najlepszych albumów tego gatunku w 1998 roku[10].

Rok później została wydana EP-ka Peel Session TX 21/07/1998, a w roku 2000 kolejna – In a Beautiful Place Out in the Country[9].

Kolejnym "dużym" wydawnictwem była płyta Geogaddi wydana w roku 2002. W tym samym roku doczekał się wydania w formacie CD zbiór Twoism, pierwotnie wydany w roku 1995 (wersja winylowa oraz kaseta). W roku 2005 wydany został album The Campfire Headphase, z którego pochodzi nagranie "Dayvan Cowboy" – pierwsze w historii zespołu, które doczekało się własnego wideoklipu.

Dyskografia

Albumy studyjne

EP

Nagrania wydane własnym sumptem

Przypisy

  1. ↑ a b Sean Cooper: Boards of Canada, Biography, Songs & Albums | AllMusic. AllMusic. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  2. ↑ a b Heiko Hoffman: Boards of Canada | Pitchfork. Pitchfork. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  3. ↑ Boards of Canada: Boards of Canada – Hi Scores. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-06-19)]. (ang.).
  4. ↑ Boards of Canada: Boards of Canada – Acid Memories. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-02-07)]. (ang.).
  5. ↑ Boards of Canada: Boards of Banada – Hi Scores. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-06-19)]. (ang.).
  6. ↑ Boards of Canada: Boards of Canada – Play by Numbers. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-06-22)]. (ang.).
  7. ↑ Boards of Canada: Boards of Canada – Hooper Bay. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-06-19)]. (ang.).
  8. ↑ a b Charlie Wood: Decoding Boards Of Canada | Features | Clash Magazine. Clash. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  9. ↑ a b The Skinny: Boards of Canada. www.theskinny.co.uk. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  10. ↑ Sean Cooper: Music Has the Right to Children – Boards of Canada |, Songs, Reviews, Credits | AllMusic. AllMusic. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Boards_of_Canada&oldid=64465513”