Boards of Canada: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne merytoryczne
Linia 27: Linia 27:


=== Boards of Canada ===
=== Boards of Canada ===
==== Wczesne lata ====
Michael Sandison nazwał swój zespół Boards of Canada. W jego skład wchodzili gitarzysta, basista, klawiszowiec i perkusista. Kiedy w 1986 roku do grupy dołączył Marcus Eoin jako basista, Boards of Canada rozrósł się do pięciu członków, ale w 1989 roku zmniejszył się do trzech{{r|Encyclopedia}}. Pod koniec lat 80. zespół był pod wpływem muzyki takich zespołów jak: [[Front 242]], [[Nitzer Ebb]] i [[Cocteau Twins]]{{r|Hoffman}}. We wczesnym okresie swojej działalności łączył tradycyjne instrumenty z efektami komputerowymi i fragmentami dźwięków z telewizji i radia. Michael kręcił również filmy na taśmie [[Taśma filmowa 8 mm|Super 8]], najpierw krótko-, a pod koniec lat 80. pełnometrażowe, do których zespół nagrywał ścieżki dźwiękowe. Boards of Canada ostatecznie stali się duetem. Bracia założyli firmę Music70, która miała wydawać ich filmy i muzykę oraz własne studio, Hexagon Sun, na wzgórzach [[Pentland Hills]]{{r|Encyclopedia}}.
Michael Sandison nazwał swój zespół Boards of Canada. W jego skład wchodzili gitarzysta, basista, klawiszowiec i perkusista. Kiedy w 1986 roku do grupy dołączył Marcus Eoin jako basista, Boards of Canada rozrósł się do pięciu członków, ale w 1989 roku zmniejszył się do trzech{{r|Encyclopedia}}. Pod koniec lat 80. zespół był pod wpływem muzyki takich zespołów jak: [[Front 242]], [[Nitzer Ebb]] i [[Cocteau Twins]]{{r|Hoffman}}. We wczesnym okresie swojej działalności łączył tradycyjne instrumenty z efektami komputerowymi i fragmentami dźwięków z telewizji i radia. Michael kręcił również filmy na taśmie [[Taśma filmowa 8 mm|Super 8]], najpierw krótko-, a pod koniec lat 80. pełnometrażowe, do których zespół nagrywał ścieżki dźwiękowe. Boards of Canada ostatecznie stali się duetem. Bracia założyli firmę Music70, która miała wydawać ich filmy i muzykę oraz własne studio, Hexagon Sun, na wzgórzach [[Pentland Hills]]{{r|Encyclopedia}}.


Linia 33: Linia 34:
W połowie lat 90. zespół zaczął wysyłać własne taśmy [[Demo (muzyka)|demo]] do [[wydawnictwo muzyczne|wytwórni płytowych]]{{r|Hoffman}}.
W połowie lat 90. zespół zaczął wysyłać własne taśmy [[Demo (muzyka)|demo]] do [[wydawnictwo muzyczne|wytwórni płytowych]]{{r|Hoffman}}.


==== Oficjalny debiut ====
W 1995 roku wydał swoją pierwszą oficjalną [[EP]]-kę, ''[[Twoism]]''{{r|Wood}}. Kopie oryginalnego 12-calowego [[Płyta gramofonowa|winyla]], wydane w liczbie 100 egzemplarzy<ref>{{cytuj stronę| url = https://www.discogs.com/Boards-Of-Canada-Twoism/master/406662| tytuł = Boards Of Canada – Twoism|autor = [[Discogs]]| opublikowany = www.discogs.com | język = en|data dostępu = 2021-09-07}}</ref> szybko stały się bardzo pożądanym przedmiotem kolekcjonerskim. W 2002 roku wytwórnia [[Warp Records]] wznowiła wydanie minialbumu na [[Płyta kompaktowa|CD]], dzięki czemu stał się on łatwo dostępny dla szerszej publiczności. Trwający 36 minut minialbum udowadnia, iż brzmienie Boards of Canada w pełni ukształtowało się na trzy lata przed wydaniem ich przełomowego albumu, ''Music Has the Right to Children''{{r|Encyclopedia}}.
W 1995 roku wydał swoją pierwszą oficjalną [[EP]]-kę, ''[[Twoism]]''{{r|Wood}}. Kopie oryginalnego 12-calowego [[Płyta gramofonowa|winyla]], wydane w liczbie 100 egzemplarzy<ref>{{cytuj stronę| url = https://www.discogs.com/Boards-Of-Canada-Twoism/master/406662| tytuł = Boards Of Canada – Twoism|autor = [[Discogs]]| opublikowany = www.discogs.com | język = en|data dostępu = 2021-09-07}}</ref> szybko stały się bardzo pożądanym przedmiotem kolekcjonerskim. W 2002 roku wytwórnia [[Warp Records]] wznowiła wydanie minialbumu na [[Płyta kompaktowa|CD]], dzięki czemu stał się on łatwo dostępny dla szerszej publiczności. Trwający 36 minut minialbum udowadnia, iż brzmienie Boards of Canada w pełni ukształtowało się na trzy lata przed wydaniem ich przełomowego albumu, ''Music Has the Right to Children''{{r|Encyclopedia}}.


Wersja z 23:29, 7 wrz 2021

Boards of Canada
Ilustracja
Boards of Canada podczas występu na Warp Lighthouse Party (1999)
Rok założenia

1986

Pochodzenie

Edynburg, Szkocja

Gatunek

ambient, downtempo, electronica, IDM

Aktywność

od 1987

Powiązania

Autechre

Skład
Michael Sandison
Marcus Eoin
Byli członkowie
Christopher Horne
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Boards Of Canada – szkocki duet muzyczny braci braci Michaela (ur. 1 czerwca 1970) i Marcusa Eoina Sandisonów (ur. 21 lipca 1971). Twórczość duetu oscyluje wokół eksperymentalnej elektroniki, ambientu, IDM-u, downtempo z elementami triphopowymi. Nazwa zespołu powstała od nazwy wytwórni filmowej National Film Board of Canada dzięki fascynacji, zwłaszcza Michaela, filmami dokumentalnymi tejże wytwórni.

Historia

Dzieciństwo

Boards of Canada to duet muzyczny Michaela Sandisona (urodzonego 1 czerwca 1970 roku) i Marcusa Eoina (urodzonego 21 lipca 1971 roku)[1]. Obaj są braćmi. Jak wyjaśniał w wywiadzie dla magazynu Pitchfork 26 września 2005 roku Michael, Eoin to w rzeczywistości drugie imię Marcusa, natomiast fakt bycia braćmi ukrywali, ponieważ chcieli uniknąć porównań do Orbital, elektronicznego duetu braci Phila i Paula Hartnollów, którzy zaczęli wydawać płyty w połowie lat 90. Pochodzą z rodziny muzycznej. Ich rodzice mieli w domu magnetofony, pianina i inne akcesoria muzyczne. W wieku około 6-7 lat zaczęli uczyć się gry na instrumentach i grać razem, a mając około 10 lat zaczęli nagrywać własną muzykę. W latach 1979–1980 mieszkali w Kanadzie, gdzie ich ojciec pracował przy budowie Saddle Dome w Calgary. Potem przenieśli się do Szkocji. Zarówno w Kanadzie, jak i w Szkocji oglądali edukacyjne filmy telewizyjne wytwórni National Film Board of Canada, której nazwa posłużyła im później do utworzenia nazwy ich zespołu. Podczas nauki w liceum grali w różnych zespołach[2].

Boards of Canada

Wczesne lata

Michael Sandison nazwał swój zespół Boards of Canada. W jego skład wchodzili gitarzysta, basista, klawiszowiec i perkusista. Kiedy w 1986 roku do grupy dołączył Marcus Eoin jako basista, Boards of Canada rozrósł się do pięciu członków, ale w 1989 roku zmniejszył się do trzech[3]. Pod koniec lat 80. zespół był pod wpływem muzyki takich zespołów jak: Front 242, Nitzer Ebb i Cocteau Twins[2]. We wczesnym okresie swojej działalności łączył tradycyjne instrumenty z efektami komputerowymi i fragmentami dźwięków z telewizji i radia. Michael kręcił również filmy na taśmie Super 8, najpierw krótko-, a pod koniec lat 80. pełnometrażowe, do których zespół nagrywał ścieżki dźwiękowe. Boards of Canada ostatecznie stali się duetem. Bracia założyli firmę Music70, która miała wydawać ich filmy i muzykę oraz własne studio, Hexagon Sun, na wzgórzach Pentland Hills[3].

Pierwsze wydawnictwa Boards of Canada to wydane nakładem Music70 kasety: Catalog 3 z lata 1987 roku (wydana ponownie jako CD w 1997 roku)[4], Acid Memories z 1989 roku[5], Closes Vol. I z 1992 roku, wydana w nakładzie 100 egzemplarzy[6], Play by Numbers, wydana również w nakładzie 100 egzemplarzy[7], Hooper Baywydana w w 1994 roku w nakładzie 200 egzemplarzy[8]. Były to wydawnictwa rozprowadzane wśród przyjaciół i rodziny[9].

W połowie lat 90. zespół zaczął wysyłać własne taśmy demo do wytwórni płytowych[2].

Oficjalny debiut

W 1995 roku wydał swoją pierwszą oficjalną EP-kę, Twoism[9]. Kopie oryginalnego 12-calowego winyla, wydane w liczbie 100 egzemplarzy[10] szybko stały się bardzo pożądanym przedmiotem kolekcjonerskim. W 2002 roku wytwórnia Warp Records wznowiła wydanie minialbumu na CD, dzięki czemu stał się on łatwo dostępny dla szerszej publiczności. Trwający 36 minut minialbum udowadnia, iż brzmienie Boards of Canada w pełni ukształtowało się na trzy lata przed wydaniem ich przełomowego albumu, Music Has the Right to Children[3].

Kolejna, wydana pod koniec 1996 roku EP-ka, Hi Scores, składała się z sześciu utworów będących mieszanką prostych, syntezatorowych melodii, pełnych subtelnych odniesień do hip-hopu i electro, utrzymanych w stylu Autechre, Bochum Welt i Cylob. Po jej wydaniu zespół uczestniczył w serii koncertów otwierających występy Plaid i Autechre[1].

Wydany w 1998 roku przez wytwórnię Warp Records album Music Has the Right to Children zdobył ogromne uznanie w momencie premiery, stając się przełomową płytą w ambientowej elektronice[11]. Był w jednym z najlepszych albumów tego gatunku w 1998 roku[12]. Pod względem melodycznym jest mniej tonalny niż późniejsze dzieła, ale jako album zawiera ten rodzaju spójności, której brakowało we wcześniejszych nagraniach[13].

Rok później została wydana EP-ka Peel Session TX 21/07/1998, a w roku 2000 kolejna – In a Beautiful Place Out in the Country[11].

Kolejnym "dużym" wydawnictwem była płyta Geogaddi wydana w roku 2002. W tym samym roku doczekał się wydania w formacie CD zbiór Twoism, pierwotnie wydany w roku 1995 (wersja winylowa oraz kaseta). W roku 2005 wydany został album The Campfire Headphase, z którego pochodzi nagranie "Dayvan Cowboy" – pierwsze w historii zespołu, które doczekało się własnego wideoklipu.

Dyskografia

Albumy studyjne

EP

Nagrania wydane własnym sumptem

Przypisy

  1. ↑ a b Sean Cooper: Boards of Canada, Biography, Songs & Albums | AllMusic. AllMusic. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  2. ↑ a b c Heiko Hoffman: Boards of Canada | Pitchfork. Pitchfork. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  3. ↑ a b c Boards of Canada | Encyclopedia.com. Encyclopedia.com. [dostęp 2021-09-07]. (ang.).
  4. ↑ Boards of Canada: Boards of Canada – Hi Scores. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-06-19)]. (ang.).
  5. ↑ Boards of Canada: Boards of Canada – Acid Memories. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-02-07)]. (ang.).
  6. ↑ Boards of Canada: Boards of Banada – Hi Scores. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-06-19)]. (ang.).
  7. ↑ Boards of Canada: Boards of Canada – Play by Numbers. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-06-22)]. (ang.).
  8. ↑ Boards of Canada: Boards of Canada – Hooper Bay. www.boardsofcanada.com. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-06-19)]. (ang.).
  9. ↑ a b Charlie Wood: Decoding Boards Of Canada | Features | Clash Magazine. Clash. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  10. ↑ Discogs: Boards Of Canada – Twoism. www.discogs.com. [dostęp 2021-09-07]. (ang.).
  11. ↑ a b The Skinny: Boards of Canada. www.theskinny.co.uk. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  12. ↑ Sean Cooper: Music Has the Right to Children – Boards of Canada |, Songs, Reviews, Credits | AllMusic. AllMusic. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  13. ↑ Mike Watson: Essential albums: Boards Of Canada | Ambient Music Guide. ambientmusicguide.com. [dostęp 2021-09-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Boards_of_Canada&oldid=64492442”