Inger Alfvén: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
dodanie kategorii |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
== Biografia == |
== Biografia == |
||
Córka laureata [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki|Nagrody Nobla z fizyki]], [[Hannes Alfvén|Hannesa Alfvéna]], który był bratankiem kompozytora [[Hugo Alfvén|Hugona Alfvéna]]. |
Córka laureata [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki|Nagrody Nobla z fizyki]], [[Hannes Alfvén|Hannesa Alfvéna]], który był bratankiem kompozytora [[Hugo Alfvén|Hugona Alfvéna]]. |
||
W 1964 skończyła studia z zakresu nauk społecznych, a potem pracowała jako kurator i asystent opieki na dzieckiem<ref>{{Cytuj |tytuł = Inger Alfvén |data dostępu = 2020-12-15 |opublikowany = Albert Bonniers Förlag |url = https://www.albertbonniersforlag.se/forfattare/5438/inger-alfven/}}</ref>. |
W 1964 skończyła studia z zakresu nauk społecznych, a potem pracowała jako kurator i asystent opieki na dzieckiem<ref>{{Cytuj |tytuł = Inger Alfvén |data dostępu = 2020-12-15 |opublikowany = Albert Bonniers Förlag |url = https://www.albertbonniersforlag.se/forfattare/5438/inger-alfven/}}</ref>. |
||
Powieścią, która przyniosła jej popularność, była ''Dotter till en dotter'' z 1977 roku<ref>{{Cytuj |tytuł = Inger Alfvén |data = 2020-08-05 |data dostępu = 2020-12-16 |opublikowany = Store norske leksikon |url = http://snl.no/Inger_Alfv%C3%A9n |język = nb}}</ref>. Jej książki w dużej mierze to bezpośredni zapis stanów ludzkiej podświadomości, a w swojej twórczości porusza takie tematy jak dziedziczone role płciowe, miłość, przyjaźń i samotność. |
Powieścią, która przyniosła jej popularność, była ''Dotter till en dotter'' z 1977 roku<ref>{{Cytuj |tytuł = Inger Alfvén |data = 2020-08-05 |data dostępu = 2020-12-16 |opublikowany = Store norske leksikon |url = http://snl.no/Inger_Alfv%C3%A9n |język = nb}}</ref>. Jej książki w dużej mierze to bezpośredni zapis stanów ludzkiej podświadomości, a w swojej twórczości porusza takie tematy jak dziedziczone role płciowe, miłość, przyjaźń i samotność. |
||
Mieszka w Sztokholmie<ref>{{Cytuj |tytuł = ”Man kan gå hela vägen – i fantasin” |data dostępu = 2020-12-16 |opublikowany = Aftonbladet |url = https://www.aftonbladet.se/a/wEdLA4 |język = sv}}</ref>. |
Mieszka w Sztokholmie<ref>{{Cytuj |tytuł = ”Man kan gå hela vägen – i fantasin” |data dostępu = 2020-12-16 |opublikowany = Aftonbladet |url = https://www.aftonbladet.se/a/wEdLA4 |język = sv}}</ref>. |
||
== Twórczość == |
== Twórczość == |
||
Linia 76: | Linia 76: | ||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Szwedzcy pisarze]] |
[[Kategoria:Szwedzcy pisarze]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1940]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1940]] |
||
[[Kategoria:Ludzie związani ze Sztokholmem]] |
[[Kategoria:Ludzie związani ze Sztokholmem]] |
||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Solnie]] |
|||
⚫ |
Wersja z 00:57, 9 lis 2021
Inger Maria Alfvén (ur. 24 lutego 1940 w Solna) – szwedzka pisarka.
Pisarka w 2008 roku | |
Data i miejsce urodzenia |
24 lutego 1940 |
---|---|
Język |
szwedzki |
Ważne dzieła | |
Dotter till en dotter, S/Y Glädjen |
Biografia
Córka laureata Nagrody Nobla z fizyki, Hannesa Alfvéna, który był bratankiem kompozytora Hugona Alfvéna.
W 1964 skończyła studia z zakresu nauk społecznych, a potem pracowała jako kurator i asystent opieki na dzieckiem[1].
Powieścią, która przyniosła jej popularność, była Dotter till en dotter z 1977 roku[2]. Jej książki w dużej mierze to bezpośredni zapis stanów ludzkiej podświadomości, a w swojej twórczości porusza takie tematy jak dziedziczone role płciowe, miłość, przyjaźń i samotność.
Mieszka w Sztokholmie[3].
Twórczość
- 1964 – Vinbergssnäckan
- 1969 – Tusentals äpplen
- 1971 – Lena-Bell
- 1972 – Ta ner månen
- 1976 – Städpatrullen
- 1977 – Dotter till en dotter
- 1979 – S/Y Glädjen (ekranizowana w 1989[4])
- 1981 – Arvedelen
- 1984 – Ur kackerlackors levnad
- 1986 – Lyckans galosch
- 1989 – Judiths teater (ekranizowana jako serial Judith)
- 1992 – Elefantens öga
- 1992 – Kvinnornas svarta bok
- 1992 – Sex kvinnors lusta
- 1994 – En moder har fyra döttrar
- 1997 – Berget dit fjärilarna flyger för att dö
- 1998 – När jag tänker på pengar
- 1999 – Det blå skåpet
- 2002 – Någon kom i båten
- 2004 – Livets vatten
- 2006 – Mandelkärnan
- 2009 – När förnuftet sover
- 2012 – Allt vi aldrig gjorde med varandra
- 2015 – Berör mig inte, berör mig
- 2019 – Tvilling
Nagrody i wyróżnienia
- 1978 – TCO:s kulturpris
- 2001 – Nagroda Signe Ekblad-Eldhs[5]
- 2006 – Nagroda specjalna Towarzystwa Dziewięciu[6]
- 2012 – Moa-priset
- 2012 – Eric och Ingrid Lilliehööks stipendium
Przypisy
- ↑ Inger Alfvén [online], Albert Bonniers Förlag [dostęp 2020-12-15] .
- ↑ Inger Alfvén [online], Store norske leksikon, 5 sierpnia 2020 [dostęp 2020-12-16] (norw. bokmål).
- ↑ ”Man kan gå hela vägen – i fantasin” [online], Aftonbladet [dostęp 2020-12-16] (szw.).
- ↑ s/y Glädjen. Lena Olin, Stellan Skarsgård, Viveka Seldahl, Hans Mosesson Exat, Filmstallet, Hagafilm. 1989-08-21. [dostęp 2020-12-16].
- ↑ Signe Ekblad-Eldhs pris | Svenska Akademien [online], www.svenskaakademien.se [dostęp 2020-12-16] .
- ↑ Spektra, De Nio prisar Inger Alfvén, „Svenska Dagbladet”, 7 grudnia 2006, ISSN 1101-2412 [dostęp 2020-12-16] (szw.).
Kontrola autorytatywna (osoba):