Spiridon Ksindas

Spiridon Ksindas
Σπυρίδων Ξύνδας
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1812 ; Korfu
Pochodzenie	greckie
Data i miejsce śmierci	12 listopada 1896 ; Ateny
Instrumenty	gitara
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, gitarzysta
	Multimedia w Wikimedia Commons

Spiridon Ksindas, gr. Σπυρίδων Ξύνδας (ur. 8 czerwca 1812 na Korfu, zm. 12 listopada 1896 w Atenach^[1]^[2]) – grecki kompozytor i gitarzysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się początkowo na rodzinnym Korfu u Nikolaosa Mandzarosa^[2]^[3]. W latach 1834–1837 studiował u Nicoli Antonia Zingarellego w Neapolu^[2]^[3]. Po powrocie na Korfu razem z Nikolaosem Mandzarosem i Andoniosem Liweralisem założył pierwsze w Grecji towarzystwo filharmoniczne^[3]. Jego wychowankami byli m.in. Spiridon Samaras i Dionisios Rodoteatos^[3]. Grał na gitarze i występował z koncertami w Europie^[3]. Od lat 50. XIX wieku zajmował się głównie pisaniem oper^[3]. W 1886 roku osiadł w Atenach^[3]. Pod koniec życia stracił wzrok^[1]^[2], zmarł w biedzie^[2]^[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Był współtwórcą greckiej szkoły narodowej w muzyce^[3]. Pisał utwory wokalno-instrumentalne, cechujące się prostą, śpiewną melodyką, z elementami greckiego folkloru muzycznego^[3]. Starał się oddawać przy pomocy muzyki warstwę znaczeniową tekstu^[3]. Największe znaczenie miał jako twórca oper, z których w całości zachowała się tylko jedna, O ipopsifios wuleftis^[3].

Znaczna część dorobku kompozytorskiego Ksindasa uległa zniszczeniu w trakcie działań wojennych w II wojnie światowej^[1]^[2]^[3].

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych^[3])

Opery

Anna Winter (wyst. Korfu 1855; zaginiona)
Il conte Giuliano (wyst. Korfu 1857; partie wokalne nie zachowały się)
O ipopsifios (wyst. 1857; zaginiona)
O ipopsifios wuleftis (wyst. Korfu 1867)
opera komiczna O neogambros (1877; zaginiona)
Galatea (1887–1896?; zaginiona)
O prikotiras (wyst. Ateny 1890)
To flema (wyst. Ateny 1893; zaginiona)

Utwory wokalno-instrumentalne

12 asmata elinika na 1–3 głosy i fortepian (ok. 1856)
Imnos dia ton in Kriti na 3-głosowy chór i fortepian (ok. 1867)
To orfano na głos i fortepian (1875)
Nani-nani na głos i fortepian (1887)

Utwory fortepianowe

La meditazione (ok. 1876)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3991. ISBN 0-02-865571-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 999. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 301. ISBN 978-83-224-0935-0.

[baker-1] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3991. ISBN 0-02-865571-0.

[harvard-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 999. ISBN 0-674-37299-9.

[encmuz-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 301. ISBN 978-83-224-0935-0.

[1]

[2]

[3]