Stanisław Kaczanowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kaczanowski
Ilustracja
Stanisław Kaczanowski odbiera nagrodę Honorowego Tytana firmy KUKA dla PIAP
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

5-01-1940
Warszawa

Data i miejsce śmierci

29-12-2022
Warszawa

doktor inżynier - automatyk
Specjalność: automatyka, robotyka, systemy automatyzacji i kontroli
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1969

Praca zawodowa
Uczelnia

Politechnika Warszawska

Wydział

Mechaniki Precyzyjnej

Stanowisko

inżynier stażysta, inżynier

Instytut

Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP

  • docent, profesor ndzw., profesor instytutu
  • kierownik pracowni, kierownik zespołu, sekretarz naukowy, dyrektor, zastępca dyrektora ds. badawczo -rozwojowych
Okres spraw.

1971–2019

Instytut

Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP

  • profesor instytutu
  • zastępca dyrektora ds. badawczo -rozwojowych
Okres spraw.

2019–2020

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Stanisław Andrzej Kaczanowski ur. 5 stycznia 1940[1] w Warszawie, zm. 29 grudnia 2022 w Warszawie[2], polski inżynier automatyk, doktor nauk technicznych, specjalista w dziedzinie robotyki i systemów automatyzacji, wieloletni dyrektor Przemysłowego Instytutu Automatyki i Pomiarów PIAP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Andrzej Kaczanowski urodził się 5 stycznia 1940 w Warszawie. Rodzicami byli Franciszek i Helena z domu Wachowicz[3]. Rodzina mieszkająca na Woli szczęśliwie przeżyła niemiecką masakrę ludności tej dzielnicy Warszawy w czasie Powstania Warszawskiego w sierpniu 1944. Stanisław Kaczanowski studiował na Oddziale Mechaniki Precyzyjnej Wydziału Mechaniczno-Technologicznego Politechniki Warszawskiej, który w roku 1962 przekształcono w samodzielny Wydział Mechaniki Precyzyjnej. Studia ukończył z tytułem magistra inżyniera w 1963[4]. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Katedrze Automatyki Mechanicznej Wydziału jako inżynier stażysta[5]. Następnie był zatrudniony na stanowisku inżyniera[6]. W 1969 obronił pracę doktorską "Synteza układów logicznych z kaskadowych elementów o swobodnym strumieniu" i otrzymał tytuł doktora nauk technicznych.

W 1971 Stanisław Kaczanowski rozpoczął pracę w Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiarów MERA-PIAP podlegającym w tym czasie Zjednoczeniu MERA Ministerstwa Przemysłu Maszynowego. Początkowo był kierownikiem Pracowni Techniki Strumieniowej(inne języki). W 1973 otrzymał stanowisko docenta, następnie funkcję kierownika zespołu. Był to okres przełomowy, związany z zakupem licencji na roboty przemysłowe ASEA, wdrażaniem ich do produkcji i pierwszymi zastosowaniami nowej techniki w przemyśle[1][7].

W latach 1980-1981 Stanisław Kaczanowski był jednym z inicjatorów utworzenia struktury NSZZ "SOLIDARNOŚĆ" w Instytucie i należał do jej kierownictwa. 13 grudnia 1981 ogłoszono stan wojenny. Następnego dnia załoga Przemysłowego Instytutu Automatyki i Pomiarów zdecydowała o rozpoczęciu protestacyjnego strajku okupacyjnego. Ówczesne kierownictwo Instytutu podjęło decyzję o wezwaniu i wprowadzeniu na teren Instytutu oddziału milicji. W trakcie interwencji Stanisław Kaczanowski został zatrzymany wraz z innymi członkami Komisji Zakładowej Związku[8].

W okresie 1986-1990 Stanisław Kaczanowski był sekretarzem naukowym Instytutu.

W 1990, po wygraniu konkursu, Stanisław Kaczanowski objął funkcję dyrektora Instytutu. Stanął przed największym wyzwaniem w dotychczasowej historii Przemysłowego Instytuty Automatyki i Pomiarów PIAP - koniecznością dostosowania do zasad gospodarki rynkowej. Wymagało to zmiany struktury organizacyjnej, intensywnego, wielokierunkowego marketingu, motywacji pracowników do innowacji, do wydajności pracy i zapewnienia wysokiej jakości produktów[1]. Jako ważne działania podnoszące znaczenie Instytutu należy wymienić inicjację organizacji branżowych Targów "AUTOMATICON" z towarzyszącymi sympozjami i konferencjami w 1995 oraz stworzenie w 1997 pisma "Pomiary Automatyka Robotyka PAR". Instytut uzyskał wysoką pozycję naukową, znaczenie rynkowe i solidne podstawy ekonomiczne[1].

W latach 2005-2020 Stanisław Kaczanowski pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu do spraw badawczo-rozwojowych. W 2010 uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego (od 2018 profesora instytutu). W tym okresie Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP (od 2019 w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz[9]) realizował we współpracy międzynarodowej ważne projekty dla instytucji europejskich:

Od roku 2020 Stanisław Kaczanowski skupił swoją aktywność na pracy w Komitecie Programowym Krajowych Konferencji Automatyki i działalności edytorskiej.

Zmarł 29 grudnia 2022. Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wolskim w Warszawie.

Działalność naukowo-dydaktyczna[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Kaczanowski był promotorem pracy doktorskiej i recenzentem 18 rozpraw doktorskich[1].

Członkostwo w organizacjach naukowych[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Kaczanowski był członkiem Komitetu Automatyki i Robotyki,Wydział IV - Nauk Technicznych, Polska Akademia Nauk[11].

Działalność organizacyjna i ekspercka[11][edytuj | edytuj kod]

Stanisław Kaczanowski był przewodniczącym:

  • w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego; Zespoły Specjalistyczne, Interdyscyplinarne, Doradcze i Zadaniowe Ministra;
  • w Zespole Interdyscyplinarnym do spraw Działalności Wspomagającej Badania w zakresie Informacji i Upowszechniania Nauki

i członkiem następujących gremiów:

  • Komisji Legislacji Rady Głównej Jednostek Badawczo-Rozwojowych,
  • Komisji Innowacji i Wdrożeń Rady Głównej Jednostek Badawczo-Rozwojowych,
  • Komisji Innowacji i Wdrożeń Rady Głównej Instytutów Badawczych,
  • Komisji Legislacji Rady Głównej Instytutów Badawczych,
  • Komisji Rewizyjnej Rady Głównej Instytutów Badawczych.

Nagrody i wyróżnienia[1][edytuj | edytuj kod]

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • List Gratulacyjny od Prezydenta RP (dwukrotnie),
  • Nadroda Rektora Politechniki Warszawskiej,
  • Nagroda Rektora Politechniki Śląskiej,
  • Nagroda Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk,
  • Nagroda Ministra Przemysłu Maszynowego (dwukrotnie)

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kaczanowski S., Olszewski M., Wański Z., Płynowe elementy i układy logiczne,Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa, 1971
  • Kaczanowski S., Kempiński B., Tryburcy J., Kierunki rozwoju oraz zastosowania robotów przemysłowych, CINTiE, Warszawa, 1981
  • Kaczanowski S., Olszewski M., Stan i kierunki rozwoju robotyzacji w rozwiniętych przemysłowo krajach świata i w Polsce. CINTiE, Warszawa 1986.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Jolanta Górska-Szkaradek i inni red., 50 dokonań PIAP: wydawnictwo jubileuszowe : 50 lat PIAP, Warszawa: Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP, 2015, ISBN 83-61278-23-0.
  2. ↑ Stanisław Andrzej Kaczanowski, Warszawa, 04.01.2023 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2023-01-06].
  3. ↑ Genealodzy PL Genealogia, Metryki - Skanoteka - Baza skanów akt metrykalnych [online], metryki.genealodzy.pl [dostęp 2023-01-05].
  4. ↑ Absolwenci, 45-lecie Wydziału Mechatroniki, Warszawa: Wydział Mechatroniki PW, 2007, s. 8.
  5. ↑ Skład osobowy. Rok akademicki 1964-1965, 1965 [dostęp 2023-01-06] (pol.).
  6. ↑ Gołębiowski i inni, Skład osobowy. Rok akademicki 1967-1968, 1968 [dostęp 2023-01-06] (pol.).
  7. ↑ PIAP [online] [dostęp 2023-01-05].
  8. ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-01-05].
  9. ↑ Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 października 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Sieci Badawczej Łukasiewicz [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-01-10].
  10. ↑ Historia [online], Sieć Badawcza ŁUKASIEWICZ – Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP [dostęp 2023-01-05] (pol.).
  11. ↑ a b Dr inż. Stanisław Andrzej Kaczanowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-01-05].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Kaczanowski&oldid=71929395”