Stanisław Kaniewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kaniewicz
kapitan rezerwy lekarz weterynarii kapitan rezerwy lekarz weterynarii
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1888
Mościska

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Stanowiska

lekarz weterynarz

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Gwiazda Przemyśla Odznaka pamiątkowa „Orlęta”

Stanisław Kaniewicz (ur. 5 listopada 1888 w Mościskach, zm. w kwietniu 1940) – polski lekarz weterynarii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wawrzyńca i Marii z Horoniców, w 1913 ukończył gimnazjum w Przemyślu i został wcielony do armii austriackiej. 1 listopada 1918 zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego i został wcielony do 10 Pułku Artylerii Lekkiej, a następnie przeniesiony do 1 Pułku Artylerii Polowej. Walczył z bolszewikami pod Lwowem i Gródkiem Jagiellońskim. Od 3 lipca 1919 do 1 lutego 1920 przebywał we Włodawie, gdzie zajmował się zapasem koni, a następnie w Szpitalu Koni nr 4. W 1921 awansowany do stopnia kapitana, od 10 lutego 1921 do 3 kwietnia 1929 urlopowany na czas studiów w Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, od 1926 był lekarzem weterynarzem garnizonu Chełm, od 1931 w Łucku w 13 Pułku Artylerii Lekkiej. Walczył w kampanii wrześniowej. Aresztowany przez NKWD został osadzony w Kozielsku, wymieniony w liście wywózkowej NKWD z 2 kwietnia 1940, a następnie zamordowany w Katyniu. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu[1][2]. Pośmiertnie w 2007 awansowany do stopnia majora.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Włodzimierz A. Gibasiewicz: Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Wyd. Bellona Warszawa 2011, s. 162. ISBN 978-83-11121-64-5
  2. Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]