Przejdź do zawartości

Stanisław Radziwiłł (1722–1787)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 11:06, 30 lip 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Stanisław Radziwiłł
ilustracja
Rodzina

Radziwiłł

Data urodzenia

8 maja 1722

Data śmierci

22 kwietnia 1787

Ojciec

Mikołaj Faustyn Radziwiłł

Matka

Barbara Franciszka Zawisza-Kieżgajłło, c. Krzysztofa Zawiszy Kieżgajłły

Dzieci

Mikołaj Radziwiłł
Jerzy Radziwiłł
Anna Olimpia Mostowska
Antonina Barbara
Franciszka Teofila

Odznaczenia
Order Orła Białego

Stanisław Radziwiłł książę herbu Trąby (ur. 8 maja 1722, zm. 22 kwietnia 1787) – poseł, krajczy wielki litewski, podkomorzy litewski; syn Mikołaja Faustyna, brat Albrechta, Udalryka Krzysztofa i Jerzego, ojciec Anny Olimpii Mostowskiej.

Od 1752 krajczy wielki litewski, następnie podkomorzy wielki litewski w latach (17591779). Był także generałem-lejtnantem wojsk litewskich. W 1756 roku wybrany posłem nowogródzkim na sejm.[1]. Za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego 3 sierpnia 1757 w Warszawie. Poseł powiatu lidzkiego na sejm 1760 roku[2]. Poseł na sejm 1762 roku[3]. Był członkiem konfederacji radomskiej 1767 roku[4], poseł powiatu lidzkiego na Sejm Repninowski, [5]23 października 1767 roku wszedł w skład delegacji Sejmu, wyłonionej pod naciskiem posła rosyjskiego Nikołaja Repnina, powołanej w celu określenia ustroju Rzeczypospolitej. [6]

Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z województwa nowogródzkiego[7].

Stanisław Radziwiłł był fundatorem m.in. kościoła Znalezienia Krzyża Świętego w Żyrmunach.

  1. Kuryer Polski nr CLXIV, 1756, [b.n.s.]
  2. Dyaryusz sejmu walnego warszawskiego 6 października 1760 r. zaczętego, dodatek spis posłów, w: Przegląd Archeologiczny, z. IV, Lwów 1888, s. 180.
  3. Kuryer Warszawski 1762, nr 69, [b.n.s]
  4. Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 226.
  5. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 246.
  6. Volumina Legum t. VII, Petersburg 1860, s. 244-248.
  7. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.