Stanisław Sasorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Maksymilian Sasorski
Data i miejsce urodzenia

8 października 1887
Kumacz

Data śmierci

25 grudnia 1942

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Maksymilian Sasorski (ur. 8 października 1887 w Kumaczu, zm. 25 grudnia 1942[1]) – polski działacz niepodległościowy i społeczny, dziennikarz i publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 8 października 1887 w Kumaczu, w rodzinie Wojciecha (zm. 1931) i Kazimiery z Mańczukowskich[2]. Ukończył studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[3]. Był jednym z twórców i kierowników Organizacji Młodzieży Niepodległościowej Zarzewie, współtwórcą struktur Zjednoczenia Narodowego w Lublinie, a także sekretarzem generalnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dyrektorem oddziału ZUS w Poznaniu, a we wrześniu 1939 oddziału w Warszawie[4].

Był wydawcą i redaktorem organu Organizacji Młodzieży Niepodległościowej Zarzewie, Głosu Lubelskiego (1919–1921)[5], miesięcznika polityczno-gospodarczego Drogi Polski (1922–1924)[6], organu Zarządu Głównego Stowarzyszenia Urzędników Państwowych Życie urzędnicze (1924)[7] oraz współzałożycielem Głosu Ziemi Chełmskiej. 20 stycznia 1938 został wybrany członkiem rady głównej Towarzystwa Pracy Społeczno-Gospodarczej[8].

Od 2 czerwca 1929 był mężem Marii Pascal[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Z zagadnień kontroli państwowej, Warszawa 1927.
  • Podstawy rewizji ustawy o zaopatrzeniu emerytalnem, Warszawa 1930.
  • Popularyzacja ubezpieczeń społecznych, Warszawa 1938.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis zmarłych. Nazwiska z zakresu Sas-Sawicki » Lista zmarłych « [online] [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  2. Stanisław Maksymilian Sasorski [dostęp 2022-03-14].
  3. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 650. [dostęp 2022-03-14].
  4. Łukasz Tomasz Sroka, Konrad Meus, Ubezpieczenia społeczne Żydów na ziemiach polskich okupowanych przez hitlerowskie Niemcy, [w:] Studia Historica XIV, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis”, 2013.
  5. Głos Lubelski
  6. Drogi Polski: miesięcznik polityczno-gospodarczy
  7. Życie Urzędnicze
  8. Komunikat Towarzystwa Pracy Społeczno-Gospodarczej. „Drogi Polski”. Nr 2, s. 136, 1938. 
  9. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  10. M.P. z 1939 r. nr 57, poz. 100 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]