Stanisław Szyndlar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Szyndlar
Data urodzenia

11 listopada 1922

Data śmierci

25 kwietnia 2014

Poseł na Sejm PRL IV i V kadencji
Okres

od 1965
do 1972

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Stanisław Szyndlar (ur. 11 listopada 1922, zm. 25 kwietnia 2014[1]) – polski lekarz i działacz ludowy, poseł na Sejm PRL IV i V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1945 należał do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”, z którym w 1948 przystąpił do Związku Młodzieży Polskiej. Uzyskał wykształcenie wyższe na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po uzyskaniu dyplomu lekarza w 1951 został asystentem oddziału wewnętrznego w Mysłowicach, skąd po roku przeniósł się do szpitala powiatowego w Łańcucie. Do kwietnia 1954 pracował jako asystent oddziałów chirurgicznego i ginekologiczno-położniczego, po czym wskutek choroby zmienił kierunek specjalizacji i objął stanowisko ordynatora oddziału zakaźnego. Od 1961 pełnił funkcję dyrektora szpitala w Łańcucie, także jednocześnie jako ordynator oddziału zakaźnego. Ponadto był lekarzem Powiatowego Ambulatorium Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

W 1954 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Był przewodniczącym Komisji Zdrowia przy Wojewódzkim Komitecie ZSL w Rzeszowie, a także radnym Miejskiej Rady Narodowej w Łańcucie. W 1965 i 1969 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Rzeszów. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej, której w trakcie IV kadencji był zastępcą przewodniczącego.

W 1974 wyróżniony wpisem do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”[2].

Pochowany na cmentarzu komunalnym w Łańcucie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]