Stanisław van der Coghen

Stanisław van der Coghen
	major lekarz rezerwy
Data i miejsce urodzenia	31 października 1890 ; Dobromil
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 ; Kalinin
	Przebieg służby
Lata służby	1921–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej
Stanowiska	naczelny lekarz pułku
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Późniejsza praca	Polskie Koleje Państwowe
	Odznaczenia

Stanisław Zygmunt van der Coghen (ur. 31 października 1890 w Dobromilu, zm. wiosną 1940 w Kalininie^[1]) – doktor nauk medycznych^[1], major lekarz rezerwy Wojska Polskiego^[1], ofiara zbrodni katyńskiej^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stefana i Józefy z Richterów^[1]. Był naczelnym lekarzem 57 pułku piechoty wielkopolskiej^[1] i naczelnym lekarzem Polskich Kolei Państwowych w Poznaniu^[1]. W 1939 roku zmobilizowany, został komendantem szpitala wojskowego^[1].

Zamordowany wiosną 1940 roku w Kalininie (ob. Twer), spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje^[1]. Według wspomnień rodzinnych, razem z nim na wschód tym samym transportem kolejowym wywożony był jego syn Stanisław Maria, któremu jednak udało się uciec^[2]^[3].

Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Jego wnukiem jest ratownik górski i polityk Piotr van der Coghen^[2]^[3].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

major – zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku^[1]
kapitan – zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku^[1]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Miednoje Tom II. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2005. [dostęp 2017-03-01].
↑ ^a ^b 6 kadencja, 64 posiedzenie, 2 dzień (08-04-2010). Oświadczenia. sejm.gov.pl. [dostęp 2011-10-08].
↑ ^a ^b SAGA RODU VAN DER COGHEN. piotrvandercoghen.pl. [dostęp 2011-10-08].
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
↑ Odznaczeni Medalem Niepodległości. „Słowo Polskie”, s. 8, Nr 159 z 12 czerwca 1931.

[księga-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Miednoje Tom II. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2005. [dostęp 2017-03-01].

[sejm-2] 6 kadencja, 64 posiedzenie, 2 dzień (08-04-2010). Oświadczenia. sejm.gov.pl. [dostęp 2011-10-08].

[piotrvandercoghen.pl-3] SAGA RODU VAN DER COGHEN. piotrvandercoghen.pl. [dostęp 2011-10-08].

[4] M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.

[5] Odznaczeni Medalem Niepodległości. „Słowo Polskie”, s. 8, Nr 159 z 12 czerwca 1931.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]