Stanisław Andrzejewski (pilot)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Andrzejewski
1 zwycięstwo
major pilot major pilot
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1916
Bielawy k. Kutna

Data i miejsce śmierci

9 października 2002
Barnstaple hrabstwo Devon.

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

151 eskadra myśliwska
dywizjon 307

Stanowiska

dowódca klucza, dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941) Medal Lotniczy (trzykrotnie) Krzyż Sił Powietrznych w 1918 (Wielka Brytania)

Stanisław Jan Andrzejewski (ur. 21 listopada 1916 w Bielawach, zm. 9 października 2002 w Barnstaple hrabstwo Devon) – major pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1936 zdał maturę w Gimnazjum i Liceum im. Gen. J. H. Dąbrowskiego w Kutnie i w tymże roku wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Sadkowie, a następnie do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie – absolwent XII promocji[1], 128 lokata[2]. W czerwcu 1939 został skierowany do 5 Pułku Lotniczego w Lidzie.

W kampanii wrześniowej walczył w 151 eskadrze myśliwskiej wspierając działania Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”[1]. 1 września 1939 roku, wraz z ppor. Wiktorem Szulcem i kpr. Tadeuszem Kawałkowskim, stanowił obsadę zasadzki na lotnisku Biel. 5 września wziął udział w walce powietrznej w rejonie Ostrołęki z Dornierami Do 17. Kilkakrotnie wykonywał loty na rozpoznanie[3].

18 września przekroczył granicę z Rumunią a następnie przedostał się do Francji. 4 marca 1940 został skierowany na szkolenie do Caen. Latał na samolotach Dewoitine D500 i Morane-Saulnier MS.406. Po zakończeniu szkolenia był dowódcą klucza broniącego Caen[1]. Został ewakuowany do Nantes skąd odpłynął do Plymouth w Wielkiej Brytanii, gdzie dotarł 20 czerwca 1940 roku. Trafił do obozu przejściowego w West Kirby, gdzie przebywał od 26 czerwca do 1 lipca, a później przebywał w obozie w Blackpool do 13 października[3]. Otrzymał nr służbowy RAF P-0165[4] i odbył szkolenie w 15 EFTS (Elementary Flying Training School) w Hucknall, w 54 OTU (Operational Training Unit) w Church Fenton[1] oraz w 60 OTU w East Fortune. 16 lipca 1941 roku otrzymał przydział do dywizjonu 307. 3 maja 1942 w nocnym locie zestrzelił Ju 88. 9 grudnia 1944 został dowódcą dywizjonu 307. 24 kwietnia 1945 zniszczył na lotnisku samolot Fw-190[3].

Ożenił się z Daphne Sibyl Hughes-Gibb, arystokratką angielską. 6 lutego 1950 otrzymał obywatelstwo brytyjskie. Dzięki temu mógł dalej służyć w RAF - do 1956. W 1969 przeszedł na emeryturę. Zmarł 9 października 2002 roku i został pochowany na cmentarzu w Northam[3].

Zestrzelenia[edytuj | edytuj kod]

Na liście Bajana zajmuje 330. pozycję z 1 zestrzelonym samolotem

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 58. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
  2. ↑ 12 promocja. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  3. ↑ a b c d ANDRZEJEWSKI Stanisław Jan. biblioteka.wsosp.pl. [dostęp 2019-07-22]. (pol.).
  4. ↑ Andrzejewski Stanisław Jan. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-03-26]. (pol.).
  5. ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 379.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Andrzejewski_(pilot)&oldid=72038669”