Stanisław Rzewuski (powieściopisarz)
.jpg)
| |
 Krzywda | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
Stanisław Aleksander Marian Witold Konrad Wacław Bronisław Leoncjusz Adam Antoni Rzewuski pseud. „Stanisław Stanisławski” (ur. 27 lipca 1864[1][2] w Wierzchowni, zm. 17 maja 1913 w Paryżu) – powieściopisarz i dramatopisarz polski i francuski, hrabia (tytuł potwierdzony w Rosji w 1885)[1] .
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Adama, generała rosyjskiego i Jadwigi, brat Katarzyny Radziwiłłowej.
Odbył nauki w korpusie paziów i uniwersytecie petersburskim. Autor zapomnianych dramatów, poematów i powieści. Około 1880 osiadł w Paryżu i pracował w redakcji „Gaulois”. Współpracował też z pismami „Figaro”, „La Commedia”[3], „Siecle”, „L’action”.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Sztuki sceniczne
- Z przeciwnych obozów (1881)
- Optymista (1884)
- Na łaskawym chlebie
- Doktor Faustyna (1885)
- Potrzebne grzeszki (1886)
- Bez pieniędzy
- Hrabia Witold (1890); naśladownictwo Bourgeta
- Ostatni dzień Don Juana
- Cudze dzieci
- Le Justicier
- Cearzowa Faustyna
- Les rosés de bellagio
- Powieści
- La criminelle
- La grande de la beauté
- Un drame a la cour de Pologne
- Szkice literackie
- Młoda Francja (1888)
- Rozprawy
- L’optimisme du Schopehauer
- Farsy
oraz szereg studiów literackich w języku polskim i francuskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 828.
- ↑ Wg autora artykułu "Nad świeżą mogiłą" urodził się w 1861, zob. „Nowości Illustrowane”, 1913, nr 21 s. 15-16 [1]
- ↑ Nekrologia Ś.p. Stanisław Rzewuski Czas 1913 nr 226 z 19 maja s. 3 [2]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hrabia-dramaturg. „Nowości Illustrowane”. Nr 37, s. 13, 15, 16 września 1911.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dzieła Stanisława Rzewuskiego w bibliotece Polona