Stanisław Porembalski
Data i miejsce urodzenia |
24 września 1885 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 października 1941 |
Starosta powiatu drohobyckiego | |
Okres |
od 1925 |
Starosta powiatu kieleckiego | |
Okres |
od września 1931 |
Prezydent Kielc | |
Okres |
od 1 kwietnia 1934 |
Poprzednik | |
Następca | |
Starosta grodzki powiatu lwowskiego | |
Okres |
od maja 1936 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Stanisław Porembalski (ur. 24 września 1885 w Rudawce, zm. 7 października 1941 w Londynie) – urzędnik samorządowy w okresie II Rzeczypospolitej, porucznik Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 24 września 1885 roku w Rudawce, w powiecie dobromilskim[1]. W 1905 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze (w jego klasie byli m.in. Mieczysław Małek, Roman Pollak, Bronisław Wiktor)[2][3]. W 1912 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, następnie pracował Namiestnictwie we Lwowie, starostwie powiatowym w Lesku, Przemyślu i Tarnowie[4].
W lipcu 1919 jako komisarz powiatowy w Tarnowie został mianowany przez Generalnego Delegata Rządu sekretarzem Namiestnictwa[4][5]. Od 1922 pracował w starostwie w Drohobyczu. Od 1925 do 1931 pełnił funkcję starosty powiatu drohobyckiego[4][6][7][8], od 1931 do 1936 starosty powiatu kieleckiego[4][9][10], po czym został mianowany komisarycznym prezydentem Kielc w marcu 1934[11] i był nim do 1935[12]. Otrzymał tytuł honorowego obywatelstwa Kielc[13].
Od maja 1936 do listopada 1938 sprawował stanowisko starosty grodzkiego powiatu lwowskiego[4][14][15][16]. Następnie do wybuchu II wojny światowej pracował w Tymczasowym Wydziale Samorządowym w likwidacji we Lwowie[4].
W 1940 pełnił służbę w Biurze Rejestracyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Paryżu[17]. Był porucznikiem[1].
Zmarł 7 października 1941 w Londynie[1][18]. Został pochowany w grobowcu rodziny Borchólskich na cmentarzu Nowym w Kielcach.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (27 grudnia 1924)[19]
- Złoty Krzyż Zasługi (trzykrotnie: 7 listopada 1929[20], 11 listopada 1937[21][13], 1938[22])
- Odznaka 2 Pułku Artylerii Legionów (1933)[10][13]
- Odznaka 2 Pułku Piechoty Legionów[13]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 31.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji C. K. Gimnazyum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze za rok szkolny 1905. Sambor: 1905, s. XL VIII, L.
- ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 165, s. 4, 22 lipca 1905.
- ↑ a b c d e f Janusz Mierzwa, Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 1, wyd. LTW, Łomianki 2018, s. 180–181.
- ↑ „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 163 z 17 lipca 1919.
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 7, s. 2, 15 lipca 1927.
- ↑ Pożegnanie p. starosty Chitrego. „Głos Drohobycko-Borysławsko-Samborski”, s. 3, Nr 8 z 20 marca 1929.
- ↑ Spis urzędników i funkcjonariuszów niższych władz administracji ogólnej Województwa Lwowskiego według stanu z dnia 31 grudnia 1930 r., 1931, s. 11 .
- ↑ Komunikat o utworzeniu Podokręgu Związku Rezerwistów w Kielcach. „Kielecki Dziennik Wojewódzki”, s. 262, Nr 16 z 1 lipca 1933.
- ↑ a b Odznaka 2 Pułku Artylerii Legionów. [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Z kraju. Rada miejska w Kielcach rozwiązana. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 81 z 29 marca 1934.
- ↑ W dawnych Kielcach. [dostęp 2015-04-27].
- ↑ a b c d Stanisław Porembalski. „Wschód”. Nr 66, s. 3, 20 listopada 1937.
- ↑ Zmiany w Urzędzie Wojewódzkiem, w Starostwie Grodzkiem i Komendzie P. P. we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 110 z 14 maja 1936.
- ↑ Kronika miejska. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 113 z 17 maja 1936.
- ↑ Zmiana na stanowisku starosty grodzkiego. „Wschód”. Nr 104, s. 3, 13 listopada 1938.
- ↑ Protokół przesłuchania kpt. Jana Korczyńskiego z 21 lutego 1940 roku, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.11a, s. 12–15.
- ↑ Według innej wersji w czasie okupacji niemieckiej został zamordowany przez gestapo i znaleziony 6 listopada 1939 w Wiśniówce. Kieleccy aptekarze i ich apteki. miesiecznik-puls.org.pl. [dostęp 2015-04-27].
- ↑ M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 981 „za owocną i gorliwą pracę w dziedzinie administracji państwowej”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 264, poz. 615 „za zasługi na polu przysposobienia wojskowego i wychowania fizycznego”.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie państwowej”.
- ↑ Złoty Krzyż Zasługi – po raz trzeci. „Wschód”. Nr 95, s. 7, 10 września 1938.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Baza osób polskich – polnische Personendatenbank. Stanisław Porembalski. baza-nazwisk.de. [dostęp 2015-04-27].
- Kieleccy aptekarze i ich apteki. miesiecznik-puls.org.pl. [dostęp 2015-04-27].
- Honorowi obywatele Kielc
- Ludzie związani z Drohobyczem
- Ludzie związani z Samborem
- Ludzie związani ze Lwowem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni trzykrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Polskich Sił Zbrojnych
- Pochowani na cmentarzu Nowym w Kielcach
- Polacy i obywatele polscy straceni przez Niemcy nazistowskie w Polsce 1939–1945
- Porucznicy Polskich Sił Zbrojnych
- Prezydenci komisaryczni miast II Rzeczypospolitej
- Prezydenci Kielc (II Rzeczpospolita)
- Starostowie drohobyccy (II Rzeczpospolita)
- Starostowie grodzcy II Rzeczypospolitej
- Starostowie powiatowi II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1885
- Zmarli w 1941