Starý Tekov
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Powiat | |||
| Starosta |
Peter Štefan[1] | ||
| Powierzchnia |
10,57[2] km² | ||
| Wysokość |
167 m n.p.m. | ||
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||
| Nr kierunkowy |
036 | ||
| Kod pocztowy |
935 26 | ||
| Tablice rejestracyjne |
LV | ||
Położenie na mapie kraju nitrzańskiego  | |||
Położenie na mapie Słowacji  | |||
| 48°15′N 18°32′E/48,250000 18,533333 | |||
| Strona internetowa | |||
Starý Tekov – wieś (obec) na Słowacji w kraju nitrzańskim, w powiecie Levice.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś leży w północnej części Niziny Naddunajskiej, zwanej Pogórzem Naddunajskim (słow. Podunajská pahorkatina). Położona jest na lewym brzegu Hronu, pomiędzy rzeką a jej bocznym ramieniem zwanym Perec.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Osadnictwo ludzkie na terenie wsi sięga okresu neolitu. Prace archeologiczne wykazały ślady słowiańskiego grodziska z IX w. oraz pozostałości romańskiego kościoła z XI w. otoczonego cmentarzem. W tym czasie w widłach Hronu i Pereca powstał ziemny gród Tekov, mający za zadanie strzeżenie brodu przez rzekę[5].
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1075[6], kiedy to był wspomniany zarówno zamek jak i wieś. Należały one do króla i wkrótce zamek stał się siedzibą królewskiej jednostki administracyjnej - komitatu Tekov. W 1244 r. wieś otrzymała - jako jedna z pierwszych na terenie dzisiejszej Słowacji - prawa miejskie, jednak nie nabrała miejskiego charakteru. Podczas rozpadu systemu królewskich komitatów w 1272 r. gród stał się własnością szlachecką. Do 1321 r. był administracyjnym centrum tekovskiej "stolicy" (tj. jednostki samorządu szlacheckiego, inaczej szlacheckiej żupy), po czym wkrótce zanikł. Jeszcze w XIV w. włości dawnego grodu Tekov weszły w skład feudalnego "państwa" Levice[5]. W 1663 r. wieś została spustoszona przez Turków.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według danych z dnia 31 grudnia 2012, wieś zamieszkiwały 1422 osoby, w tym 713 kobiet i 709 mężczyzn[7].
W 2001 roku rozkład populacji względem narodowości i przynależności etnicznej wyglądał następująco[8]:
Ze względu na wyznawaną religię struktura mieszkańców kształtowała się w 2001 roku następująco[8]:
- katolicy rzymscy – 96,28%
- grekokatolicy – 0,27%
- ewangelicy – 0,2%
- prawosławni – 0,14%
- ateiści – 2,37%
- nie podano – 0,41%
Źródło: Štatistický úrad Slovenskej republiky
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lista wybranych wójtów, burmistrzów gmin i miast w wyborach do organów gminy. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 10,57S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ a b Albert Kelemen a kolektív: Štiavnické vrchy. Turistický sprievodca ČSSR, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1986, s. 232
- ↑ Statystyki ogólne miejscowości. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
- ↑ Dane statystyczne dotyczące liczby mieszkańców. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (słow.).
- ↑ a b Statystyki mieszkańców na podstawie spisu statystycznego z roku 2001. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
